آدام سزار، نویسنده رمان پرطرفدار «دلقکی در مزرعه ذرت»، در گفت‌وگویی صریح با Variety از ایده‌های جسورانه‌اش، چالش‌های انتشار کتاب و تفاوت‌های جذاب میان رمان و نسخه سینمایی آن می‌گوید. سزار در این گفت‌وگو پرده از راز شکل‌گیری پیچش شوکه‌کننده داستان و منشأ شخصیت فرندو برمی‌دارد — شخصیتی که حالا در کنار پنی‌وایز و مایکل مایرز، برای طرفداران وحشت به‌یادماندنی شده است.
چارسو پرس: آدام سزار، نویسنده‌ی رمان موفق «دلقکی در مزرعه ذرت» (Clown in a Cornfield)، به بررسی تفاوت‌های عمده‌ی میان کتاب و اقتباس سینمایی آن پرداخت؛ اثری که با کارگردانی الی کریگ و حضور شخصیتی مرموز و ترسناک به نام فرِندو، توجه بسیاری از طرفداران ژانر اسلشر را به خود جلب کرده است. فیلم، با یک پیچش داستانی بزرگ در میانه‌ راه و با نمایش ناگهانی لشگری از دلقک‌های قاتل، قوانین ژانر را برهم می‌زند و باعث واکنش‌های پرشوری در میان بینندگان می‌شود.

سزار توضیح می‌دهد که این پیچش — ظهور گروهی از فرندوها به‌جای یک قاتل منفرد — از ابتدا در طرح اولیه رمان وجود داشته و یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌ها در مسیر تألیف و انتشار آن بوده است، به‌ویژه وقتی پای ایده‌ی ترسناک والدینی در میان است که به قصد کشتن فرزندان خود دست به توطئه زده‌اند. او با طنز به یاد می‌آورد که چگونه باید در مکالمه‌هایی با ناشر خود در هارپرکالینز، از چنین تصمیم جسورانه‌ای دفاع می‌کرد.

در حالی که اقتباس‌های سینمایی اغلب دچار تغییرات بنیادین نسبت به منبع اصلی خود می‌شوند، سزار از تصمیم کارگردان برای وفادار ماندن به فضای واقع‌گرایانه کتاب استقبال کرد. برخلاف برخی گمانه‌زنی‌های اولیه، هیچ‌گاه قرار نبود فرندو حالتی ماورایی شبیه به پنی‌وایز یا مایکل مایرز پیدا کند. بلکه هویت او به عنوان نمادی از خشونت سازمان‌یافته و جنون جمعی، در مرکز داستان باقی ماند — چیزی که به باور سزار، جذابیت فیلم را افزایش داد و از افتادن در دام کلیشه‌های رایج در این ژانر جلوگیری کرد.

بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان


یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه میان فیلم و رمان، به رابطه‌ی عاشقانه‌ی میان دو شخصیت مرد، کول و راست، بازمی‌گردد. سزار اذعان دارد که در کتاب، این رابطه دیرتر و مبهم‌تر آشکار می‌شود، در حالی که فیلم هوشمندانه آن را زودتر معرفی می‌کند و بدین ترتیب، بُعد انسانی و احساسی بیشتری به شخصیت‌ها می‌بخشد. به گفته‌ی نویسنده، اگر امکان بازگشت به عقب وجود داشت، شاید همین شیوه‌ی روایت فیلم را در کتاب نیز به کار می‌برد.

در نهایت، آنچه Clown in a Cornfield را از دیگر آثار اسلشر متمایز می‌کند، نه فقط خون و ترس و تعلیق آن، بلکه جسارتش در بیان تم‌هایی است که معمولاً تابو تلقی می‌شوند: نسل‌کشی درون‌خانوادگی، انتقاد از سنت‌گرایی کور و سرکوب جوانی و تنوع. آدام سزار نه‌تنها داستانی ترسناک، بلکه هشداری اجتماعی برای زمانه‌ی ما خلق کرده است — داستانی که در دل تاریکی، حقیقتی هولناک و روشنگر را بازتاب می‌دهد.

منبع: variety
نویسنده: فرشته پورمند