چارسو پرس نخستین نشست از سلسله نشست‌های «یک نمایشنامه/ یک نمایشنامه‌نویس» به حضور محمد چرم‌شیر و خوانش نمایشنامه «خواهر بزرگ خواهر کوچک» اختصاص داشت. این نشست که شامگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت در مجموعه تئاتر «لبخند» برگزار شد، به آتیلا پسیانی تقدیم و یک صندلی به یاد او در نظر گرفته شد.
محمد چرم‌شیر با بیان اینکه این نمایشنامه را اردیبهشت دو سال پیش به پایان رسانده، گفت که آخرین بار ۴۰ روز پیش از درگذشت آتیلا پسیانی او را دیده و این نمایشنامه را برایش خوانده است. او افزود: «آتیلا همیشه دوست داشت نمایشی با بازی سیمین معتمدآریا و فاطمه نقوی اجرا کند که انجام این کار هر بار به تاخیر افتاد تا حالا که سفر بی‌بازگشت او رخ داده است.»
چرم‌شیر که بیش از ۳۵ سال سابقه همکاری با پسیانی را داشته، یادآوری کرد که از سال ۶۸ هر نمایشنامه‌ای را که نوشته، برای آتیلا خوانده است؛ چه آنهایی که پسیانی خودش اجرا کرده و چه آنهایی که فرصت اجرایش را نیافته است. او در این نشست، اجازه خواست تا «یک صندلی برای او داشته باشیم تا آتیلا در کنار ما حضور داشته باشد.»
جهان زنانه در «خواهر بزرگ خواهر کوچک» و دغدغه‌های نویسنده
پس از خوانش نمایشنامه، جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد. عباس غفاری، میزبان جلسات «یک نمایشنامه/ یک نمایشنامه‌نویس»، چرم‌شیر را ستایش کرد و ابراز تأسف نمود که این نمایشنامه با بازی سیمین معتمدآریا و فاطمه نقوی به صحنه نرفت.
بیشتر بخوانید: مطالب مربوط به تئاتر ایران
محمد چرم‌شیر در پاسخ به پرسشی درباره آشنایی‌اش با جهان زنانه که در این نمایشنامه تبلور یافته، توضیح داد که در کودکی و نوجوانی به دلیل داشتن سه خواهر، همواره در معرض جهان زنانه بوده است. او درباره کاراکترهای نمایشنامه‌اش، دو خواهر با تجربه‌های تاریخی متفاوت، گفت: «انجماد زبان در این نمایشنامه برایم خیلی مهم است. خواهران این نمایشنامه حتی خاطرات خود را گم کرده‌اند. به همین دلیل حتی گفتگویشان درباره خاطراتشان عمیق نیست... نگره‌ای در روانشناسی جدید هست که می‌گوید ما خاطره‌هایمان را فراموش می‌کنیم و آنها را می‌سازیم. به همین دلیل این دو خواهر در نمایشنامه ما در یک روایت نامعتبر به سر می‌برند و معلوم نیست کدام بخش از خاطراتشان واقعی است.»
در پاسخ به پرسش سیروس کهوری‌نژاد، بازیگر و کارگردان حاضر در جلسه، چرم‌شیر درباره طرح اجرایی آتیلا برای این نمایشنامه گفت: «نگاه آتیلا به متن خیلی استعاری و معناگرا بود... جزو معدود نمایشنامه‌نامه‌هایم بود که متن کامل آن را برایش بردم در حالیکه بیشتر نمایشنامه‌های قبلی را در روند تمرین، کامل می‌کردیم.»
انتظارات دو سویه نویسنده و مخاطب امروز
محمد چرم‌شیر در بخش پایانی نشست، به رابطه دوسویه نویسنده و مخاطب اشاره کرد و گفت: «خیلی خوب است که خواننده از نویسنده توقع یکسری کارها را داشته باشد ولی گاهی هم نویسنده از خواننده انتظاراتی دارد و این انتظار داشتن یک موضوع دو طرفه است.» او افزود که نویسنده انتظار دارد خواننده هم کمی پا به پای او حرکت کند و ابراز تأسف کرد که اکنون، برخلاف گذشته، «تماشاگر ما خیلی در دیدن نمایش‌ها انتخاب‌گر نیست و گویی دارد از روی تصادف و تفنن کاری را برای تماشا انتخاب می‌کند.»
بر اساس اعلام برگزارکنندگان، عواید حاصل از بلیت‌فروشی جلسات نمایشنامه‌خوانی «یک نمایشنامه/ یک نمایشنامه‌نویس» صرف امور خیریه خواهد شد.
.gif)
