بازسازی لایو اکشن «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم»؛ پرواز دوباره‌ی روایتی اسطوره‌ای با چاشنی نوستالژی

چارسو پرس بازسازی آثار محبوب انیمیشنی همیشه چالشی بزرگ برای استودیوها بوده است؛ از تغییر لحن تا از دست رفتن روح داستان، نمونه‌های متعددی از شکست‌ها را در این مسیر دیده‌ایم. اما در میان این تلاش‌ها، کمپانی DreamWorks با تصمیم هوشمندانه‌اش برای بازسازی «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم» و بازگرداندن دین دبلوا، کارگردان نسخه انیمیشنی، قدمی محکم و متفاوت برداشته است. نتیجه، فیلمی است که نه‌تنها به نسخه اصلی وفادار مانده، بلکه با بهره‌گیری از جلوه‌های ویژه روز و بازیگران جوان اما توانمند، جان تازه‌ای به داستان بخشیده است.

فیلم «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم» نسخه ۲۰۲۵، دقیقاً ۱۵ سال پس از اکران نسخه انیمیشنی‌اش منتشر می‌شود. برای بسیاری از مخاطبان نوجوان آن زمان، حالا فرصتی برای بازگشت به دنیای نوستالژیک و اسطوره‌ای جزیره برک فراهم شده است. فیلمی که هم داستانی آشنا دارد و هم جلوه‌هایی تازه و به‌روز.

در این نسخه، برخلاف بسیاری از بازسازی‌های اخیر، کارگردان اصلی پروژه یعنی دین دبلوا دوباره سکان هدایت را برعهده گرفته و با دقتی مثال‌زدنی، سعی کرده است ترکیبی از وفاداری و نوآوری را ارائه دهد. حضور میسون تیمز در نقش «هیکاپ» و نیکو پارکر در نقش «استرید» به فیلم چهره‌ای جوان، اما قابل باور بخشیده است. تیمز با بازی درخشان خود، همان حس شکنندگی، هوش و کنجکاوی شخصیت اصلی را منتقل می‌کند، حتی بدون نیاز به دیالوگ‌های فراوان.

اخبار سینمای جهان

از لحظات طلایی فیلم می‌توان به صحنه نخستین ملاقات هیکاپ با «توثلس»، اژدهای نایت فیوری، اشاره کرد؛ سکانسی تقریباً بی‌کلام که همچنان از نظر احساسی تأثیرگذار است. اینجاست که قدرت کارگردانی و موسیقی متن جان پاول به کمک آمده تا بار دیگر پیوندی عمیق میان انسان و موجود خیالی شکل بگیرد؛ پیوندی که شبیه به آن را پیش‌تر در فیلم‌هایی چون E.T. دیده بودیم.

یکی دیگر از ویژگی‌های جالب این بازسازی، طراحی متفاوت و واقعی‌تر اژدهایان، به‌ویژه توثلس است. دیگر خبری از ظاهر فانتزی و اغراق‌شده‌ی انیمیشنی نیست؛ بلکه توثلس در این نسخه ترکیبی است از یک موجود باشکوه و جاندار، که هم ترسناک و هم دوست‌داشتنی به نظر می‌رسد.

پویایی روابط خانوادگی، به‌ویژه رابطه بین هیکاپ و پدرش «استوئیک» (با بازی جرارد باتلر)، همچنان به‌عنوان خط محوری داستان حفظ شده است. تلاش پدر برای ساختن پسری جنگجو و در مقابل، تلاش پسر برای کشف راهی دیگر برای صلح، در مرکز روایت باقی مانده است.

نقش‌های مکمل نیز با بازیگرانی چون نیک فراست (در نقش گابر) و گابریل هاول (در نقش اسنات‌لات) حال‌وهوای طنز همیشگی داستان را زنده نگه می‌دارند. همچنین رابطه بین هیکاپ و استرید، در این نسخه رنگ‌وبویی تازه گرفته و حتی می‌توان گفت به سطحی بالاتر از داستان عاشقانه نوجوانانه رسیده است.

به گزارش چارسو پرس: در دنیایی که بازسازی‌ها اغلب سطحی و بی‌روح از کار درمی‌آیند، فیلم لایو اکشن «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم» نشان می‌دهد که با وفاداری به روح اثر و استفاده از کارگردانی هوشمندانه و بازیگران مناسب، می‌توان اثری خلق کرد که هم برای نسل جدید الهام‌بخش باشد و هم دل مخاطبان قدیمی را به‌دست آورد. دین دبلوا نه‌تنها از بازسازی اثرش نترسید، بلکه با دقت، عمق و احترام به گذشته، آن را به مرحله‌ای تازه رساند. اگر قرار است بازسازی‌ها ادامه پیدا کنند، این فیلم باید الگو قرار گیرد.