۹ بازیگر برتر نقش سوپرمن در تاریخ سینما و تلویزیون

چارسو پرس: از زمان اولین بازی کرک آلن در نقش مرد پولادین در سریال سینمایی «سوپرمن» در سال ۱۹۵۸، بازیگران بی‌شماری شنل این قهرمان را به تن کرده‌اند — از بازیگران تازه‌کار گرفته تا نیکلاس کیج که تنها یک حضور کوتاه در فیلم «فلش» داشت. حالا با پیوستن دیوید کورن‌سوت در فیلم جدید و بازسازی‌شده‌ی «سوپرمن» از سوی DC Studios، زمان مناسبی برای نگاهی دوباره به بازیگرانی‌ست که این نقش را به بهترین شکل ایفا کرده‌اند. این رتبه‌بندی بر اساس کیفیت پروژه‌ها نیست، بلکه بر مبنای تأثیر اجرای بازیگران در شکل‌دهی به این شخصیت نمادین انجام شده است.

 ۹ - تیم دیلی و جرج نیوبرن

(صداپیشگان: «سوپرمن: مجموعه انیمیشنی» ۱۹۹۶–۲۰۰۰، «لیگ عدالت» ۲۰۰۱–۲۰۰۴)

با وجود تمرکز لیست بر اجراهای لایو-اکشن، دیلی و نیوبرن به خاطر صداپیشگی‌های تأثیرگذارشان در انیمیشن‌ها شایسته‌ی ذکر ویژه‌اند. آن‌ها در قالبی بدون محدودیت‌های فیزیکی یا جلوه‌های ویژه، شخصیت سوپرمن را به‌شکلی چندبعدی به تصویر کشیدند — قهرمانی مقتدر، رهبری متین و در عین حال انسانی گرم‌دل.

۸ - دین کین

(بازیگر: «لوئیس و کلارک: ماجراجویی‌های تازه‌ی سوپرمن» ۱۹۹۳–۱۹۹۷)

اگرچه این سریال شبکه ABC تا حدی به فراموشی سپرده شده، اما در زمان پخش موفقیتش تا حد زیادی مدیون بازیگری دین کین و تری هچر بود. دین کین، بازیگری نسبتاً تازه‌کار، سوپرمنی ارائه داد که شوخ‌طبع و جذاب بود و در تعامل با لوییس لِین، رابطه‌ای برابر و پویایی داشت. او ترکیبی از وقار و طنز را به شخصیت بخشید.

۷ - برندون راث

(بازیگر: «بازگشت سوپرمن» ۲۰۰۶)

گرچه فیلم از نظر مالی شکست خورد و دنباله‌ای برایش ساخته نشد، اما تقصیر آن بر گردن برندون راث نبود. او سوپرمنی باورپذیر و صمیمی بود که می‌توانست هم قهرمان باشد و هم کلارک کنت ساده‌دل. در سال ۲۰۱۹ نیز با حضور دوباره‌اش در رویداد «بحران در زمین‌های بی‌نهایت» ثابت کرد که شایسته شنل سوپرمن است.

۶ – تام ولینگ

اگرچه او تا قسمت پایانی فصل دهم لباس سوپرمن را به تن نمی‌کند، اما داستان «اسمال‌ویل» فراتر از پوشیدن لباس است. اجرای دقیق ولینگ، رشد کلارک کنت را از نوجوانی—با همه سختی‌هایش، به‌ویژه برای یک بیگانه با قدرت‌های پنهان—تا تبدیل شدن به یک اسطوره به تصویر کشید. او ناآرامی‌ها و فشارهای درونی شخصیت را به‌خوبی منتقل می‌کرد و در عین حال نشانه‌هایی از آینده‌اش را هم نشان می‌داد. بازی‌اش آن‌قدر مورد توجه بود که حتی کریستوفر ریو، بازیگر افسانه‌ای سوپرمن، آن را تأیید کرد و در دو قسمت سریال نیز ظاهر شد.

۵ – جورج ریوز

(بازیگر: «ماجراهای سوپرمن» ۱۹۵۲–۱۹۵۸)

ریوز در فیلم «سوپرمن و مردان مول» در سال ۱۹۵۱ برای اولین‌بار نقش سوپرمن را بازی کرد، اما حضورش در تلویزیون او را به عنوان نخستین سوپرمن واقعی در ذهن‌ها تثبیت کرد. اگرچه از نگاه امروزی سریال ممکن است ساده یا حتی مضحک به نظر برسد، چیزی که هنوز می‌درخشد، تعهد ریوز به نقش است. او نمادی از قدرت و مهربانی در دوره‌ای ساده‌تر بود و آن‌قدر به نقش اهمیت می‌داد که حتی در زندگی شخصی‌اش سیگار را کنار گذاشت تا کودکان سوپرمن را در حال کشیدن سیگار نبینند. اجرای او با وجود نبود جلوه‌های ویژه، صادقانه و تأثیرگذار بود.

بیشتر بخوانید: ۱۲ نقطه‌ ضعف بزرگ سوپرمن که احتمالا نمی‌دانستید

۴ – تایلر هوچلین

(بازیگر: «سوپرمن و لوئیس» ۲۰۲۱–۲۰۲۴)

شاید دست‌کم‌گرفته‌شده‌ترین سوپرمن، تایلر هوچلین در ابتدا به‌عنوان بازیگر کمکی در «سوپرگرل» معرفی شد و سپس در دیگر سریال‌های CW ظاهر شد تا در نهایت سریال خودش را داشته باشد. او برخلاف نسخه‌های پیشین، نه به‌عنوان یک قهرمان کامل یا خبرنگار دست‌وپاچلفتی، بلکه به‌تدریج و به‌عنوان انسانی کامل، شامل شوهر، پدر، خبرنگار و قهرمان، شکل گرفت. حضورش طی سال‌ها باعث شد به چهره‌ای صمیمی و پذیرفتنی برای بینندگان تبدیل شود.

۳ – هنری کویل

(بازیگر: «مرد پولادین» ۲۰۱۳، «بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت» ۲۰۱۶، «لیگ عدالت» ۲۰۱۷، نسخه زک اسنایدر ۲۰۲۱)

چه از فیلم‌های زک اسنایدر خوشتان بیاید چه نه، هنری کویل دقیقاً آن چیزی را که از او خواسته شده بود، به نمایش گذاشت: سوپرمنی تیره‌تر و درون‌گرا. در هیچ نسخه‌ی سینمایی دیگری این‌قدر بر حس انزوا و فداکاریِ سرنوشت این شخصیت تأکید نشده بود. او حتی اجازه می‌دهد پدر ناتنی‌اش بمیرد تا هویتش فاش نشود. شخصیتش انسانی‌تر، شکننده‌تر و با بار احساسی سنگین‌تری نمایش داده شد؛ تا جایی که در «بتمن علیه سوپرمن» می‌میرد و در بازگشتش در «لیگ عدالت» بدون حافظه، لحظاتی ایجاد می‌کند که سوپرمن بیشتر شبیه یک تهدید است تا یک ناجی — تا زمانی که با لوئیس لین روبرو می‌شود، صحنه‌ای تأثیرگذار که کویل بدون نیاز به کلمات، به‌خوبی اجرا می‌کند.

۲ – دیوید کورنسوت

(بازیگر: «سوپرمن» ۲۰۲۵)

(هشدار: این بخش درباره جزئیات فیلم در حال اکران «سوپرمن» است)

کورنسوت با آگاهی کامل از منبع اصلی، از کتاب‌های مصور گرفته تا فیلم‌های گذشته، وارد این نقش شد — و این موضوع در اجرای او کاملاً مشهود است. اگرچه نقش‌آفرینی‌اش تجلیل صرف از نسخه‌های گذشته نیست، اما او بهترین ویژگی‌های شخصیت را در خود دارد: شرافت، فداکاری، و البته شوخ‌طبعی. در حالی‌که ابرقهرمان‌های دیگر می‌خواهند هیولا را نابود کنند، او سعی در نجات آن دارد. هم قدرتمند است و هم آسیب‌پذیر؛ هم قهرمانی جهانی است و هم انسانی که از توهین‌های مجازی ناراحت می‌شود. در نقش کلارک نیز، او تنها یک خبرنگار دست‌وپاچلفتی نیست، بلکه فردی جذاب، باهوش و کاریزماتیک است.

۱ – کریستوفر ریو

(بازیگر: «سوپرمن» ۱۹۷۸، «سوپرمن ۲» ۱۹۸۰، «سوپرمن ۳» ۱۹۸۳، «سوپرمن ۴: جستجو برای صلح» ۱۹۸۷)

گاهی وقت‌ها، پاسخ واضح همان پاسخ درست است. کریستوفر ریو آن‌قدر ماندگار ظاهر شد که نامش مترادف با شخصیت سوپرمن شده است. شعار تبلیغاتی اولین فیلمش «باورتان خواهد شد که یک مرد می‌تواند پرواز کند» بود — و ریو این باور را محقق کرد. او نه‌تنها ظاهر و قدرت فیزیکی سوپرمن را داشت، بلکه قلب و انسانیت شخصیت را نیز درک کرده بود.

 به‌عنوان کلارک کنت، او ترکیبی متوازن از سادگی و اعتمادبه‌نفس نشان داد. انتخاب بازیگری آموزش‌دیده از جولیارد، تصمیمی هوشمندانه بود که باعث شد سوپرمن نه فقط یک قهرمان کمیک، بلکه افسانه‌ای واقعی در فرهنگ عامه شود.