کارگردان برنده جایزه اسکار، پائولو سورنتینو («The Great Beauty»)، آماده نمایش جهانی تازه‌ترین فیلم خود، «La Grazia»، است که امسال برای شیر طلایی جشنواره ونیز رقابت خواهد کرد. سورنتینو در جریان یک مسترکلاس در جشنواره فیلم سارایوو درباره آینده کاری خود محتاطانه صحبت کرد و از علاقه خود به تجربه‌های غیرمنتظره سینمایی گفت.
چارسو پرس: سورنتینو در گفتگو با مخاطبان گفت: «من دوست ندارم اهداف داشته باشم. از این فکر خوشم نمی‌آید که مجبور باشم چیزهای جدید بسازم. من در خانه می‌مانم و کاری نمی‌کنم، و ناگهان چیزی در ذهنم می‌آید که تبدیل به یک وسواس می‌شود و می‌گویم، ‘باشه، بیایید یک فیلم درباره این وسواس بسازیم.’»
کارگردان ایتالیایی درباره مقصد بعدی این وسواس‌ها صحبتی نکرد، اما توصیه‌ای ساده به علاقه‌مندان سینما داشت: امید زیادی نداشته باشید. او با شوخ‌طبعی افزود: «احتمالاً مثل بسیاری از کارگردان‌ها بدتر عمل خواهم کرد.»
سورنتینو که در مکالمه‌ای با فیلمساز صرب، اوگنین گلاوونیک («The Load») حاضر شد، در جشنواره فیلم سارایوو امسال حضور دارد تا جایزه «Honorary Heart of Sarajevo» را دریافت کند، جایزه‌ای که به گفته جووان ماریانوویچ، رئیس جشنواره، «به دلیل زیبایی عظیمی که با فیلم‌هایش به ما داده است» اهدا می‌شود. همچنین مجموعه‌ای از فیلم‌های او به عنوان بخشی از برنامه «Tribute To» جشنواره نمایش داده خواهد شد.
تازه‌ترین اثر او، «La Grazia»، داستانی عاشقانه است که سورنتینو را دوباره با بازیگر «The Great Beauty»، تونی سرویللو، همکار می‌کند و در کنار بازیگر ایتالیایی آنا فرزتی («Diamonds») به ایفای نقش می‌پردازد. این فیلم افتتاحیه جشنواره ونیز را در تاریخ ۲۷ اوت تا ۹ سپتامبر خواهد داشت.
این همکاری جدید، فصل دیگری از رابطه طولانی سورنتینو با جشنواره معتبر ونیز است، جایی که او نخستین فیلم خود «One Man Up» را در سال ۲۰۰۱ و نخستین قسمت‌های سریال پیشگام «The Young Pope» و همچنین فیلم ۲۰۲۱ خود «The Hand of God» که جایزه نقره‌ای شیر بزرگ هیئت داوران را برد، به نمایش گذاشت.
سورنتینو در سارایوو به یاد آورد اولین حضور خود در لیدو ونیز را یک ربع قرن پیش: «وقتی اولین بار به ونیز رفتم، هیچ چیزی از دنیای سینما نمی‌دانستم. یادم است اولین جلسه با خبرنگاران — با ۱۰ خبرنگار — را داشتم. نفهمیدم آن‌ها خبرنگار هستند و چرا روبه‌رویم نشسته‌اند. اولین بار شوک کامل بود.»
چند ماه بعد، تلفنی دریافت کرد که «One Man Up» را به جشنواره تریبکا دعوت می‌کند و ابتدا فکر کرد که این یک شوخی است. او گفت: «تهیه‌کننده‌ام همیشه با صداهای مختلف بازی می‌کرد. و آن فرد گفت، ‘رابرت دنیرو می‌خواهد فیلم تو را در جشنواره تریبکا داشته باشد!’»
سورنتینو در طول جلسه آزاد ۹۰ دقیقه‌ای به پرسش‌های مخاطبان پاسخ داد و درباره دلایلش برای نساختن فیلم براساس فیلمنامه دیگران («من فقط چیزهایی که می‌نویسم را می‌فهمم»)، دلیل علاقه‌اش به فیلم «8 1/2» فدریکو فلینی («این فیلم عالی است چون کامل نیست») و علت استقبال تهیه‌کنندگان از همکاری با او صحبت کرد.
او درباره لحظات کلیدی زندگی حرفه‌ای خود که شامل بیش از ده‌ها فیلم بلند است، گفت و از شخصیت‌های بزرگ الهام‌بخش و تأثیرگذار در فیلم‌هایش مانند نخست‌وزیر سابق ایتالیا، سیلویو برلوسکونی، و خدای فوتبال آرژانتین، دیگو مارادونا، یاد کرد. ورود مارادونا به ناپل در سال ۱۹۸۴ که زمینه‌ساز فیلم شخصی «The Hand of God» شد، الهام‌بخش عشق سورنتینو به سینما بود.
سورنتینو درباره شخصیت برلوسکونی گفت: «من بسیار تنبل هستم و دقیقاً عکس برلوسکونی. بنابراین کنجکاو بودم بدانم چگونه فردی این‌قدر پرانرژی و هدفمند در زندگی است.»
کارگردان از دوران نوجوانی افسرده خود یاد کرد، زمانی که «در خانه تنها بودم و فیلم‌ها را در تلویزیون تماشا می‌کردم» و تأکید کرد: «فیلم‌ها زندگی غمگین من را نجات دادند.» حتی اکنون نیز سینما برای او راه فراری است: «هر وقت احساس کنم خیلی غمگینم، می‌گویم، حالا وقت ساخت یک فیلم است.»
در پاسخ به پرسشی درباره تعریف خرد، سورنتینو با الهام از شخصیت جپ گامباردلا در «The Great Beauty» گفت: «زندگی نوعی بلاه، بلاه، بلاه است. و زیر این بلاه، بلاه، بلاه، زندگی می‌کنیم. ما قهرمانان زندگی خودمان هستیم.»
جشنواره فیلم سارایوو از ۱۵ تا ۲۲ اوت برگزار می‌شود.
https://teater.ir/news/72322
