نقد و معرفی پروژه «Four Seasons in Java»؛ فیلم جدید «کامیلاآ اندینی» درباره قدرت و آسیب در اندونزی

چارسو پرس: «Four Seasons in Java» داستان «پرتیوی» را دنبال می‌کند؛ زنی که پس از بیش از یک دهه زندان به دلیل دفاع از خود در برابر تجاوز، به روستای زادگاهش بازمی‌گردد. بازگشت او همزمان با ورود برق به این جامعه دورافتاده است و «اندینی» این برخورد میان مدرنیته و آسیب شخصی را تصویری از چالش‌های روزمره جامعه اندونزی می‌داند.

«اندینی» درباره هزینه توسعه در کشورش می‌گوید: «توسعه در کشور ما بسیار گران است. ما آن را با بدن، اشک، خون و زندگی خود می‌پردازیم. با این حال، همچنان بسیار عقب هستیم. بیشتر این توسعه آینده‌ای برای مردم نمی‌سازد و تنها نیازهای سیاسی کسانی را برآورده می‌کند که در جست‌وجوی قدرت هستند و جز آسیب و رنج برای مردم چیزی باقی نمی‌گذارد.»

این پروژه سومین همکاری «اندینی» با تهیه‌کننده و شریک زندگی‌اش «ایفا ایسفانسیاه» از شرکت «Forka Films» است، پس از موفقیت بین‌المللی فیلم‌های «Yuni» و «Before, Now & Then». این اثر جدید، مرزهای همکاری آن‌ها را در مسیر تازه‌ای قرار می‌دهد. «ایسفانسیاه» می‌گوید: «هر بار که با کامیلاآ کار می‌کنم، خودم را به چالش می‌کشم تا ارزش تولید بالاتری داشته باشیم. این بار پروژه در کوهستان اتفاق می‌افتد و فرآیند تولید، لجستیک و تکنیک را بسیار چالش‌برانگیز کرده است.»

نام شخصیت اصلی فیلم، «پرتیوی»، معنای نمادین دارد و به معنای «مادر زمین» در اندونزیایی است. «اندینی» توضیح می‌دهد: «این شخصیت استعاره‌ای از اندونزی است. در فرهنگ ما، زمین مادر زندگی است و رابطه انسان با طبیعت از همین نقطه آغاز می‌شود.»

بازگشت «پرتیوی» او را روبه‌روی چهار مردی قرار می‌دهد که سال‌ها پیش او را روانه زندان کردند و اکنون در روستا تسلط دارند. او همراه با گروه‌های حاشیه‌ای جامعه — افراد مبتلا به بیماری روانی، زنان سابقه‌دار و افراد دارای معلولیت — درمی‌یابد که بی‌عدالتی‌های گذشته او همچنان در اشکال نوین ادامه دارند.

روایت فیلم ترکیبی از واقع‌گرایی جادویی، اسطوره‌های محلی و نقد اجتماعی است و پیچیدگی‌های آن به «اندینی» امکان می‌دهد نشان دهد «فمینیسم در جنوب جهانی چقدر پیچیده است». استفاده از اشیای دورریختنی و الکترونیک‌های قدیمی که به شکل رمزآلود روشن می‌شوند، استعاره‌ای از مقاومت و بازسازی است.

موضوعات فیلم اهمیت معاصر دارد. «اندینی» می‌گوید: «قطع برق هنوز اتفاق می‌افتد. آزار جنسی همچنان رخ می‌دهد و بسیاری از آن توسط افراد دارای قدرت در جامعه انجام می‌شود.» او همچنین به اخبار اخیر اشاره می‌کند که ضرورت روایت این داستان را بیش از پیش آشکار می‌سازد.

پروژه از همکاری‌های بین‌المللی گسترده‌ای بهره می‌برد، شامل صندوق فیلم هلند، «Hubert Bals Fund»، «Sorfønd» و شرکت‌های تولید مشترک در هلند، نروژ، فرانسه، آلمان و سنگاپور. «ایسفانسیاه» درباره انتخاب این شرکا می‌گوید: «من در تمام مراحل تولید به دیدگاه‌های آن‌ها نیاز داشتم، اما اعتماد به چشم‌انداز کامیلاآ از ابتدا برای من قطعی بود.»

تهیه‌کننده همچنین با شرکای اندونزیایی مانند «ایماجیناری» و «Miles Films» همکاری کرده تا دسترسی گسترده‌تر داخلی و ترویج دیجیتال مؤثر تضمین شود. هدف تیم در بازار تأمین مالی ونیز، جذب بودجه نهایی برای پساتولید، به ویژه جلوه‌های بصری، و یافتن نماینده فروش مناسب است.

برای «اندینی»، این پلتفرم تنها فرصتی مالی نیست، بلکه نشانه‌ای از قدرت جمعی و حمایتی است که داستان او را به گوش‌ها می‌رساند. «ایسفانسیاه» امیدوار است که اثر نهایی گفت‌وگوهای مهمی، به‌ویژه میان افراد صاحب قدرت، ایجاد کند و توجه جامعه را به نابرابری‌ها جلب نماید.