آنجلینا جولی در آستانه نمایش جهانی فیلم «اوتکوتور» (Haute Couture) در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو اعتراف کرد که در زمان فیلمبرداری این اثر «عصبی و نگران» بوده است. جولی که در این درام نقش زنی مبتلا به سرطان سینه را بازی میکند، تجربه ساخت فیلم را بسیار شخصی و حتی «شفابخش» توصیف کرد.
چارسو پرس: آنجلینا جولی در آستانه نمایش جهانی فیلم «اوتکوتور» در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو اعتراف کرد که در زمان فیلمبرداری «عصبی و نگران» بوده است. او در این درام به نویسندگی و کارگردانی «آلیس وینوکور»، نقش «مکسین واکر» را بازی میکند؛ کارگردان فیلمهای ترسناک کمهزینه که بهطور غیرمنتظره از سوی یک خانه مد فرانسوی مأمور میشود فیلمی برای هفته مد پاریس بسازد.
در حالیکه مکسین با کار، مادری و روند جدایی از همسرش دست و پنجه نرم میکند، درمییابد به نوعی تهاجمی از سرطان سینه مبتلاست. جولی درباره این تجربه میگوید: «احساس میکنم این فیلم بسیار شخصی است. بهقدری خصوصی بود که در ذهنم احتمالاً تنها فیلمی است که حس نمیکنم یک فیلم باشد.»
هرچند «اوتکوتور» مستند یا زندگینامهای نیست، اما رگههایی از تجربه واقعی جولی را بازتاب میدهد. او سال ۲۰۱۳ در مقالهای در نیویورک تایمز فاش کرد که به دلیل داشتن ژن BRCA1، عمل پیشگیرانه برداشت هر دو سینه را انجام داده است. مادرش در ۵۶ سالگی بر اثر سرطان تخمدان درگذشت و مادربزرگش نیز قربانی همین بیماری شد.
وینوکور میگوید هنگام نگارش فیلم، جولی را در ذهن داشته: «میدانستم او با این داستان پیوندی دارد. همیشه دوست داشتم با او کار کنم و فکر کردم نمایش جنبه آسیبپذیر و انسانی پشت چهره نمادینش جالب خواهد بود.»
یکی از صحنههای احساسی فیلم زمانی است که پزشک به مکسین توصیه میکند برای مقابله با سرطان پیشرفته، عمل برداشت هر دو سینه را انجام دهد؛ حتی خطوط جراحی با جوهر قرمز روی بدن او ترسیم میشود. جولی میگوید این لحظهها طبیعتاً یادآور مسائل شخصی او بوده، اما فضای صمیمی و واقعی پشت صحنه برایش شفابخش بوده است: «همه ما کسی را در بیمارستان از دست دادهایم. زندگی شکننده است و زمان زود میگذرد.»
او حتی برای آرامش بیشتر، یکی از گردنبندهای مادرش را هنگام بازی به گردن انداخت. جولی با خنده اضافه میکند: «البته از صحبت کردن به زبان فرانسه هم خیلی مضطرب بودم!»
به گفته وینوکور، آنجلینا جولی برای نقش، زبان فرانسه را آموخت و در این زمینه وسواس داشت. جولی نیز تأکید میکند که تلاش مکسین برای ادامه زندگی و کار با وجود سرطان برایش بسیار آشنا بوده: «هیچکدام از ما برای همیشه نیستیم، اما نیروی زندگی وقتی میخواهی با آن روبهرو شوی و پیش بروی، شکل میگیرد.»
این فیلم روایتی گروهی است که در کنار مکسین، داستان «آنژل» (الا رومف)، آرایشگری با رؤیای نویسنده شدن، و «آدا» (انییر آنی)، مدل تازهکاری از سودان جنوبی را دنبال میکند.
آنی در نخستین تجربه بازیگریاش میگوید در ابتدا دچار «سندروم خودکمبینی» شده بود، اما جولی با مهربانی و صحبت درباره سودان به او آرامش داد. او تأکید میکند: «برایم افتخار بزرگی بود چون جولی یکی از معدود فعالان و انساندوستانی است که درباره واقعیتهای سودان جنوبی سخن میگوید.»
وینوکور از آنی خواسته بود قبل از فیلمبرداری هیچ آموزش بازیگری نبیند تا طبیعیتر بازی کند. او میگوید: «کارگردان میخواست همان چیزی که در تست بازیگری دیده بود حفظ شود.»
«اوتکوتور» همچنین نخستین فیلم داستانی است که اجازه یافته در سالن و آتلیه اصلی «شنل» در پاریس فیلمبرداری کند. وینوکور درباره این تجربه میگوید: «معمولاً در فیلمهای مد، نگاه مردانه مدیران هنری دیده میشود، اما این بار دیدگاه زنانه و کارگران پشت صحنه مد به تصویر کشیده شده است.»
آنی که سابقه همکاری با برندهایی چون شنل، دیور، فندی، ورساچه، سنلورن و گوچی را دارد، میگوید: «فشن در اصل متعلق به کسانی است که پشت صحنه همه چیز را میسازند. این ریشه واقعی مد است.»
منبع: variety
نویسنده: نسرین پورمند
https://teater.ir/news/72671