فیلم «باشو غریبه کوچک» ساختهٔ بهرام بیضایی، که در سال ۱۳۶۴ تولید شد، به دلیل حساسیت‌های سیاسی و اجتماعی آن دوران، پنج سال در توقیف ماند. این فیلم که به موضوع تنوع قومی و زبانی و همچنین نگاه متفاوت به جنگ می‌پرداخت، سرانجام در سال ۱۳۶۹ به نمایش درآمد و امروز به‌عنوان یکی از آثار ماندگار و شاخص سینمای ایران شناخته می‌شود.
چارسو پرس: فیلم «باشو غریبه کوچک» ساختهٔ بهرام بیضایی در سال ۱۳۶۴ جلوی دوربین رفت و در همان سال به پایان رسید. با وجود این، نمایش عمومی آن به‌مدت پنج سال به تعویق افتاد و عملاً در شمار آثار توقیف‌شده‌ی سینمای ایران قرار گرفت. دلیل اصلی این توقیف، فضای سیاسی و اجتماعی دهه شصت و حساسیت نهادهای نظارتی نسبت به مضامین متفاوت فیلم بود.
بهرام بیضایی در «باشو» برای نخستین بار در سینمای ایران به‌طور جدی به مسئله‌ی تنوع قومی و زبانی پرداخت: قهرمان فیلم، پسرکی عرب‌زبان از جنوب جنگ‌زده است که به شمال ایران می‌گریزد و در خانه زنی گیلک پناه می‌یابد. این رویکرد در آن دوران برای برخی از مسئولان فرهنگی مسئله‌ساز تلقی شد. علاوه بر آن، به تصویر کشیدن جنگ ایران و عراق نه از منظر قهرمان‌پروری رایج، بلکه از زاویه‌ی انسانی و کودکانه نیز سبب افزایش حساسیت‌ها گردید.
فیلم پس از سال‌ها توقیف سرانجام در سال ۱۳۶۹ به نمایش عمومی درآمد و با استقبال چشمگیر منتقدان و تماشاگران مواجه شد. امروز «باشو غریبه کوچک» یکی از آثار شاخص و ماندگار سینمای ایران به شمار می‌آید و حتی بسیاری از پژوهشگران آن را نخستین فیلم ملی ایران می‌دانند، زیرا روایتگر همزیستی اقوام و زبان‌های گوناگون در بستر یک هویت جمعی است.
باشو غریبه کوچک در هشتادمین جشنواره فیلم ونیز جایزه بهترین فیلم مرمت‌شده را دریافت کرد.
در این ویدئو بهرام بیضایی از دلایل توقیف باشو غریبه کوچک می‌گوید
https://teater.ir/news/72699
