شصت و سومین دوره جشنواره فیلم نیویورک با نمایش فیلم جنجالی «پس از شکار» به کارگردانی لوکا گوادانیو، که نگاهی به سیاست‌های دانشگاهی دوران #MeToo دارد، آغاز می‌شود. دنیس لیم، مدیر هنری جشنواره، تأکید کرد که هدف این دوره ارائه تصویری کامل از «دمای سینمای ۲۰۲۵» است و بسیاری از فیلم‌های امسال به‌طور غیرمستقیم به شرایط سیاسی و دغدغه‌های خانواده می‌پردازند.
چارسو پرس: جشنواره فیلم نیویورک روز جمعه با نمایش «پس از شکار» به کارگردانی لوکا گوادانیو آغاز می‌شود؛ فیلمی که نگاهی تیزبینانه به سیاست‌های دانشگاهی در دوران جنبش #MeToo ارائه می‌دهد. این اثر تنها یکی از چند فیلم جنجالی است که در برنامه امسال جشنواره حضور دارند و بسیاری از آن‌ها با بهره‌گیری از نمونه‌های فساد دولتی در تاریخ نزدیک، به نوعی با شرایط سیاسی کنونی آمریکا هم‌صدا شده‌اند.

دنیس لیم، مدیر هنری جشنواره، درباره هدف این رویداد گفت: «ما می‌خواهیم تصویری از وضعیت فرهنگ سینما در لحظه حاضر ارائه دهیم. فیلم‌های بزرگ از سراسر جهان می‌آیند — برخی از استودیوها، برخی مستقل و بسیاری از کشورهای دیگر. اما همه نشان می‌دهند که با وجود چالش‌ها، هنر سینما هنوز زنده و پرجنب و جوش است.»

نسخه ۶۳ جشنواره فیلم نیویورک شامل آثار جدید کارگردانان برجسته‌ای چون کاترین بیگلو («خانه دینامیت»)، نوآ بامباخ («جی کلی») و یواکیم تریر («ارزش احساسی») خواهد بود. همچنین بازگشت اسطوره بازیگری دنیل دی-لوئیس که بازنشستگی را کنار گذاشته و در فیلم اول کارگردانی پسرش «آنمون» حضور دارد، از نکات مهم جشنواره است.

دنیس لیم در گفتگو با مجله ورایتی توضیح داد: «این جشنواره همیشه یک رویداد مرور سالانه بوده است. هدف ما این است که دمای سینمای ۲۰۲۵ را نشان دهیم و تصویر کاملی از بهترین و مهم‌ترین آثار امسال ارائه کنیم.»

وی درباره موضوعات برجسته فیلم‌های امسال گفت: «بسیاری از فیلم‌ها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با شرایط سیاسی امروز در ارتباط هستند. به عنوان مثال، فیلمی که نتوانستیم در برنامه بگنجانیم، «یک نبرد پس از دیگری» است که بر اساس کتابی از سال ۱۹۹۰ درباره دهه ۱۹۸۰ ساخته شده، اما به نظر می‌رسد برای دوره کنونی تاریخ آمریکا ساخته شده باشد. فیلم‌هایی مانند «مامور مخفی» و «دو دادستان» نیز با تاریخ خاص برزیل و اتحاد جماهیر شوروی سر و کار دارند، اما با دقت بافت زندگی در دوران اقتدارگرایی را به تصویر می‌کشند؛ چیزی که امروز برای بسیاری از مخاطبان اهمیت دارد.»

وی افزود: «موضوعات بنیادینی که بسیاری از فیلم‌های امسال مطرح می‌کنند، درباره خانواده و پیچیدگی‌های روابط خانوادگی است. این موضوعات را در فیلم‌های «پدر، مادر، خواهر، برادر» از جیم جارموش و آثار یواکیم تریر مشاهده می‌کنیم. همچنین پرتره‌های جذابی از هنرمندان معاصر ارائه شده است، مثل «شهرت دیرهنگام» از کنت جونز که درباره نویسنده‌ای با بازی ویلهم دفو است، یا مستند زیبا از عکاس پیتر هوجار توسط آیرساکس که لحظات خاص نیویورک را زنده می‌کند.»

دنیس لیم درباره وضعیت دشوار صنعت فیلم گفت: «گرچه صنعت سینما با چالش‌هایی مواجه است، اما همیشه همین‌طور بوده است. هر دوره‌ای از تاریخ سینما با تغییرات تکنولوژیک روبرو شده که اقتصاد صنعت را بازتعریف کرده است. با وجود نگرانی‌ها، ما امسال موفق شدیم فیلم‌های مورد نظرمان را جذب کنیم و کیفیت آثار بسیار بالاتر از انتظار بود.»

وی درباره تلاش برای اکران «یک نبرد پس از دیگری» در جشنواره توضیح داد: «قبل از تعیین تاریخ اکران فیلم، ما مذاکراتی داشتیم، اما زمان‌بندی پخش فیلم بسیار محدود بود و نمی‌توانستند اکران را عقب بیندازند. جشنواره ما نیز تاریخ بازگشایی ثابتی داشت، بنابراین این اثر از برنامه امسال حذف شد.»

از دیگر آثار برجسته امسال می‌توان به «این وسیله روشن است؟» به کارگردانی بردلی کوپر، که در شب اختتامیه اکران می‌شود، اشاره کرد. این فیلم روایت زوجی است که در حال جدایی هستند و مسیرهای متفاوت زندگی‌شان را مرور می‌کنند و فضایی صمیمی و نیویورکی دارد. همچنین «آنمون»، اولین تجربه کارگردانی رونان دی-لوئیس و بازگشت دنیل دی-لوئیس به سینما، و مستند پنج قسمتی «آقای اسکورسیزی» از ربکا میلر درباره زندگی و حرفه مارتین اسکورسیزی در جشنواره حضور دارند.

دنیس لیم در پایان گفت: «اگر فقط می‌خواهید سالانه در یک جشنواره شرکت کنید، جشنواره فیلم نیویورک را پیشنهاد می‌کنم، چون پوشش گسترده ما از بهترین و مهم‌ترین فیلم‌های سال، تصویری کامل از سال سینمایی ارائه می‌دهد. ما آثار برجسته کن، ونیز، ساندنس و برلین را نیز به نمایش می‌گذاریم و در مجموع، دید جامعی از ذهنیت و دغدغه‌های فیلمسازان امسال ارائه می‌کنیم.»