بهترین فیلم‌های ترسناک دهه نود-۱۹۹۰-تا-۱۹۹۹

چارسو پرس: دهه ۹۰ میلادی شاید یکی از جذاب‌ترین دهه‌ها برای ژانر وحشت باشد. در حالی که دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شاهد ظهور زیرژانر اسلشر و معرفی بسیاری از شخصیت‌های افسانه‌ای وحشت بود، دهه‌های بعدی از ۲۰۱۰ به بعد شاهد بازسازی چندین فرنچایز و ظهور فیلم‌های منحصر به فرد و جذاب بود.

دهه ۹۰ با سال‌هایی آغاز شد که فیلم‌های ترسناک منتقدپسند تولید شدند، اما در ادامه ژانر کمی افت کرد. نیمه دوم دهه با آثار و فیلمسازان نمادین، نوعی باززایی داشت. هر سال از دهه ۹۰ در زمینه فیلم‌های ترسناک نکات جالبی برای بررسی دارد.

۱۹۹۰: Misery

دهه با فیلم‌های ترسناک قوی آغاز شد. فیلم‌هایی مانند Jacob's Ladder و Tremors که به آثار کلاسیک تبدیل شدند و همچنین Flatliners و The Witches که تحسین منتقدان را برانگیختند. دنباله‌هایی از سری‌های Texas Chainsaw Massacre، Child's Play و Gremlins نیز منتشر شد.

بهترین فیلم آن سال «Misery» است، یکی از برترین اقتباس‌های آثار استیون کینگ. داستان درباره یک نویسنده مشهور (با بازی James Caan) است که پس از یک تصادف توسط یک پرستار (Kathy Bates) نجات می‌یابد، اما مشخص می‌شود که او یک طرفدار خطرناک و وسواسی است که نویسنده را در اسارت نگه می‌دارد.

نقش Kathy Bates به عنوان Annie Wilkes یکی از عوامل اصلی موفقیت فیلم است و عملکرد او غیرقابل‌پیش‌بینی و مهیج است. این نقش باعث شد که Bates جایزه بهترین بازیگر زن اسکار را دریافت کند و «Misery» تنها اقتباس استیون کینگ باشد که به این افتخار دست یافته است.

۱۹۹۱: The Silence Of The Lambs

سال ۱۹۹۱ فیلم‌های ترسناک فراموش‌شدنی زیادی داشت، از جمله Child's Play 3 و Freddy's Dead: The Final Nightmare. بسیاری از آثار بهتر یا ناشناخته بودند یا به ژانر کمدی گرایش داشتند، مانند The People Under the Stars.

با این حال، «The Silence of the Lambs» بهترین فیلم ترسناک آن سال است. اقتباس Jonathan Demme از رمان ۱۹۸۸ فوق‌العاده است و حتی پس از بیش از سه دهه هنوز ارزش خود را حفظ کرده است. داستان درباره یک کارآگاه جوان است که با یک آدم‌خوار زندانی همکاری می‌کند تا یک قاتل زنی که قربانیانش را پوست می‌کند، پیدا کند.

تعامل بین Hannibal (با بازی Anthony Hopkins) و Clarice (با بازی Jodie Foster) مخاطب را کاملاً درگیر می‌کند. این فیلم موفقیت تجاری عظیمی داشت و از نظر منتقدان نیز بسیار موفق بود و تنها فیلم ترسناکی است که هر پنج جایزه اصلی اسکار را به خود اختصاص داد: بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد، بهترین بازیگر زن و بهترین فیلم اقتباسی.

۱۹۹۲: Candyman

سال ۱۹۹۲ بازگشتی خوب برای ژانر وحشت بود. اگرچه هیچ فیلمی به موفقیت «The Silence of the Lambs» نرسید، اما آثار قوی‌ای مانند Braindead و Bram Stoker's Dracula عرضه شدند. همچنین چند کمدی ترسناک موفق مثل Army of Darkness و Buffy the Vampire Slayer منتشر شدند.

بهترین انتخاب «Candyman» است. این فیلم که به زیرژانر اسلشر تعلق دارد و عناصر ماورایی نیز دارد، اقتباسی از Clive Barker است. داستان درباره دانشجویی است که شخصیت اصلی، یک روح مرد سیاه‌پوست با دست قلابی که به خاطر رابطه‌اش با یک زن سفیدپوست کشته شده است، را احضار می‌کند.

فیلم با استفاده از افسانه شهری «Bloody Mary» ساخته شده و Candyman وقتی نامش پنج بار در آینه گفته شود، ظاهر می‌شود. این فیلم با ۷۹٪ امتیاز در راتن تومیتوز، به خوبی پیر نشده و همچنان به دلیل نقدهای اجتماعی در مورد طبقه اجتماعی و نژاد، ارزشمند است.

۱۹۹۳: Body Snatchers

سال ۱۹۹۳ سخت‌ترین سال دهه ۹۰ برای انتخاب بهترین فیلم ترسناک بود. اکثر آثار اصلی ناکام بودند، مانند Jason Goes to Hell: The Final Friday، در حالی که برخی به ژانرهای دیگر مثل کمدی (Leprechaun) و تریلر (The Good Son) گرایش داشتند.

بهترین گزینه «Body Snatchers» است که بر اساس رمان ۱۹۵۵ با همین نام ساخته شده است. این سومین نسخه اقتباسی از رمان است و با چالش سختی روبه‌رو بود، زیرا نسخه ۱۹۷۸ بسیار معتبر است.

اگرچه Body Snatchers با نسخه ۱۹۷۸ قابل مقایسه نیست، اما نقدهای مثبتی دریافت کرد. بیشتر تحسین‌ها به جلوه‌های ویژه مربوط می‌شد، هرچند داستان چندان قوی نیست، اما فیلم خاطره‌انگیز و دارای لحظاتی ماندگار است.

۱۹۹۴: Wes Craven's New Nightmare

سال ۱۹۹۴ با فیلم‌های قابل توجهی مانند Interview with the Vampire و In the Mouth of Madness سال بهتری برای وحشت بود، همچنین آثار بین‌المللی قدرتمندی مثل Cemetery Man و Mary Shelley's Frankenstein عرضه شدند.

به طور شگفت‌انگیزی، بازگشت یک فرنچایز قدیمی در رأس سال قرار گرفت. «Wes Craven's New Nightmare» Freddy Krueger را بازگرداند، اما به روشی جدید و جالب. این فیلم Freddy را به عنوان یک شخصیت فیلم خیالی نشان می‌دهد که بازیگران و تیم تولید فیلم‌هایش را مورد آزار قرار می‌دهد.

این رویکرد متا و فراتر از زمان خود، به فیلم ارزش ویژه‌ای داد. اگرچه از نظر تجاری ناکام بود، اما به عنوان یکی از بهترین نسخه‌های Nightmare on Elm Street و یکی از آثار برجسته Wes Craven شناخته می‌شود.

۱۹۹۵: The Addiction

سال ۱۹۹۵ برای ژانر وحشت سالی متغیر بود. فیلم‌هایی مانند Copycat، Vampire in Brooklyn و Species شناخته شده هستند، اما اغلب به زیرژانرهای دیگر نزدیک‌تر بودند تا وحشت محض.

به همین دلیل، فیلم مستقل کمتر شناخته‌شده «The Addiction» بهترین انتخاب سال است. این فیلم با بازی Lili Taylor، Christopher Walken، Edie Falco و Michael Imperioli یکی از آثار مخفی و ارزشمند ژانر خون‌آشام‌ها محسوب می‌شود.

داستان درباره دانشجویی است که به خون‌آشام تبدیل می‌شود و با اعتیاد جدید خود به خون انسان مبارزه می‌کند. این فیلم برای بهترین اثر در Independent Spirit Awards نامزد شد و تصاویر سیاه و سفید آن هنوز هم چشمگیر و زیبا هستند.

۱۹۹۶: Scream

سال ۱۹۹۶ برای فیلم‌های ترسناک بهتر بود. The Craft یکی از بهترین فیلم‌های جادوگری است، از Dusk Till Dawn یک اثر خون‌آشامی عالی باقی مانده و The Frighteners اثر نادیده گرفته شده Peter Jackson نیز ارزش تماشا دارد.

با این حال، Scream بهترین فیلم سال است. Wes Craven با استفاده از موفقیت New Nightmare، یک اسلشر فوق‌العاده خلق کرد که هم متا بود و هم با کلیشه‌های ژانر بازی می‌کرد.

Neve Campbell، Courteney Cox، Matthew Lillard و دیگر بازیگران نمادین هستند، Ghostface به یکی از شناخته‌شده‌ترین شخصیت‌های ترسناک تبدیل شده و صحنه آغازین با Drew Barrymore یکی از بهترین صحنه‌های تاریخ وحشت است. فرنچایز Scream هنوز ادامه دارد و کیفیتی ثابت را حفظ کرده است.

۱۹۹۷: Funny Games

موفقیت Scream در ۱۹۹۶ زمینه را برای ۱۹۹۷ فراهم کرد. Scream 2

، I Know What You Did Last Summer، Cure، The Devil's Advocate و Wishmaster از آثار شاخص آن سال بودند.

با این حال، بهترین فیلم سال از اتریش است: Funny Games، یک فیلم وحشت روان‌شناختی ناامیدکننده که درباره دو مرد است که یک خانواده تعطیلاتی را گروگان می‌گیرند و با بازی‌های سادیستی آن‌ها را شکنجه می‌کنند.

این فیلم به دلیل واقع‌گرایی شدید و فقدان منطق یا دلیل مشخص برای اعمال خشونت‌آمیز، یک تجربه وحشت واقعی ارائه می‌دهد. نسخه بازسازی شده یک دهه بعد منتشر شد، اما نقدهای ضعیفی دریافت کرد.

۱۹۹۸: The Faculty

سال ۱۹۹۸ با موفقیت Scream، اسلشرها دوباره محبوب شدند؛ فیلم‌هایی مانند I Still Know What You Did Last Summer، Urban Legend، Halloween H20 و Bride of Chucky عرضه شدند.

بهترین فیلم سال «The Faculty» ساخته Robert Rodriguez است. این فیلم با تلفیق ژانر علمی-تخیلی، داستان ترسناکی دارد. گروهی از دانش‌آموزان دبیرستان باید با حمله موجودات بیگانه در مدرسه خود مقابله کنند.

The Faculty ابتدا نقدهای متفاوتی دریافت کرد اما به مرور به فیلمی کلت تبدیل شد. جلوه‌های ویژه، کارگردانی Rodriguez و بازیگران با استعداد از جمله Jordana Brewster، Clea DuVall و Josh Hartnett از نقاط قوت فیلم هستند.

۱۹۹۹: The Sixth Sense

سال آخر دهه نیز برای ژانر وحشت سالی عالی بود. The Blair Witch Project توجه جهان را جلب کرد و سایر آثار موفق مانند Audition، Sleepy Hollow، Idle Hands و Deep Blue Sea منتشر شدند.

اما The Sixth Sense اثری ویژه است. این فیلم روان‌شناختی-ترسناک داستان روانشناس کودکی را روایت می‌کند که با یک بیمار مواجه می‌شود که ادعا می‌کند ارواح می‌بیند. حس ترس و اضطراب در سراسر فیلم موج می‌زند.

The Sixth Sense موفقیت تجاری عظیمی داشت و M. Night Shyamalan را به یک نام شناخته‌شده تبدیل کرد. این فیلم با شش نامزدی اسکار و یکی از بهترین پیچش‌های داستانی تاریخ سینما همراه است و یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک دهه ۹۰ محسوب می‌شود.