سایت خبری تئاتر: تالار وحدت، دوشنبه چهارم آبان‌ماه، شاهد حضور 300 دانشجوی تئاتر بود که با آمدن به این مکان شاهد مراحل تمرین‌های نهایی نمایش "خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار" به کارگردانی علی رفیعی یکی از مهم‌ترین کارگردان‌های تئاتر باشند.
این دانشجویان توانستند با حضور در سالن اجرا، قبل از آغاز تمرین‌ها دقایقی با این کارگردان تئاتر حرف بزنند و سؤالات خود را بپرسند.
در ابتدا، علی رفیعی ضمن اظهار خرسندی از حضور دانشجویانی که به این مکان آمده بودند گفت: بابت حضور شما، در تمرین این نمایش بسیار خوشحالم، ای‌کاش برنامه‌های ما به گونه‌ای بود که می‌توانستیم زودتر از این‌ها در کنار شما باشیم، چراکه بهترین اتفاق‌ها در زمان انجام تمرین‌های ما در طبقه هفتم تالار وحدت رخ داد، آن روزها کارگاه آموزشی واقعی برگزار شد. اکنون در حال انجام کارها و تنظیمات نهایی هستیم.
او ادامه داد: زمان تمریناتم، بیشتر توضیحاتم را ارائه می‌دهم. نظریاتی که بر اساس آموخته‌هایم در مکتب اساتیدی است که از آن‌ها پیروی کردیم. ژست و کاربرد آن مانند کلام و ژست، سکوت و ژست و ... عمده‌ترین نکاتی است که در تمرینات کارهایم به آن‌ها می‌پردازم.
رفیعی خاطرنشان کرد: کار روی بدن و هنر اشغال فضا از جمله مواردی است که به آن‌ها توجه دارم. زیرا اولین هنر، اشغال فضاست. واژه‌ای که به نظر ساده می‌رسد اما در اجرا، مابه‌ازای بسیاری دارد.
کارگردان نمایش "یرما" با ارائه توضیحاتی در مورد طراحی صحنه نمایش خاطرنشان کرد: صحنه‌ای که می‌بینید، با دری در انتها به یک پلکان منتهی می‌شود که از آن بهره می‌بریم. در این اثر، استفاده بیشتری از فضا خواهیم داشت و طراحی‌مان بسیار کاربردی است. هر آنچه در صحنه وجود دارد دارای معنا و کاربرد است. تمام اتفاقات در حمام رخ می‌دهد. این طراحی با آنچه در اجرای 36 سال قبل داشتیم، متفاوت است. آن طراحی ساختمان دو طبقه‌ای بود که در طبقه اول آن حمام و طبقه دیگر کاخ سلطنتی قرار داشت.
او افزود: در اجرای قبل آب بسیار بیشتر بود و زنده‌یاد رضا ژیان که نقش جامه‌دار را ایفا می‌کرد تا کمر در آب فرو می‌رفت. ما برای بهره بردن از آب در این مکان تلاش بسیاری داشتیم و تحقیقات کاملی صورت گرفت. اکنون چهار تن آب روی صحنه است که می‌تواند به شش تن هم برسد. طبق کارهای صورت گرفته امکان نفوذ آب به صحنه وجود ندارد و عایق‌کاری لازم شکل گرفته است.
رفیعی با توضیح اینکه تمام اتفاقات از منظر جامه‌دار که سیامک صفری نقش آن را ایفا می‌کند اظهار کرد: ماجرا از دید جامه‌دار دیده می‌شود. تنها فردی که شاهد عینی قتل میرزا تقی‌خان فراهانی است. بجز او هیچ‌کس از قتل میرزا خبر ندارد و همه تصور می‌کنند که این مقام در اثر ابتلا به بیماری قولنج فوت کرده است. جامه‌دار با کابوس این مرگ زندگی می‌کند. او در جایی با شنیدن صدای قطرهای آب، باز و بسته شدن درها، صداهای پا و ...غرق در این کابوس می‌شود و شروع به بیان تمام اتفاقاتی که در آن زمان رخ داده است می‌کند. این زمانی است که ما به گذشته بازمی‌گردیم و شاهد دوران سه ساله وزارت میرزا تقی‌خان فراهانی می‌شویم.
کارگردان نمایش "شکار روباه" در بخش دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به تعداد محدودی از سؤالات دانشجویان، در مورد اجرای این اثر پس از 40 سال عنوان کرد: در ایران نمایش به صحنه می‌آید و بعد می‌میرد. این روند برخلاف آن چیزی است که در اروپا و آمریکا رخ می‌دهد. در تمام دنیا سیستم رپرتواری وجود دارد. کارگردان‌ها آثاری را به صحنه می‌آورند، از گردونه اجرا خارج نمی‌شوند. کارگردانی به نام "جورجیا استرلر" نمایش "یک نوکر و دو ارباب" را 46 بار به صحنه آورد، آخرین بار زمانی پیش از مرگ او بود. تمام این اجراها، هر بار به شکلی جدید بود. من هم می‌خواستم این نمایش را بار دیگر به همان شکلی که می‌خواستم به صحنه ببرم.
او با تأکید بر اینکه طراحی لباس‌ها متعلق به زمان خاصی نیست خاطرنشان کرد: ما زندانی یک عصر و زمان خاص نیستیم. در این نمایش 33 بازیگر با بارانی‌های مشکی به صحنه خواهند آمد. با برخی از این بارانیها بازی می‌شود و بقیه آن‌ها بر دیوارهای کناری آویخته خواهند شد. من در این کار، شانس همکاری با منوچهر شجاع را داشتم. او طراح بسیار قابلی است و به عنوان مشاور در کنار من بود و توانست نگاه وفادارانه‌ای به طرح‌های من داشته باشد و به مرحله اجرا برساند.
رفیعی همچنین با اشاره به همکاری‌اش با محمد چرمشیر بیان کرد: کمبودهایی را در متن پیشین احساس می‌کردم، بنابراین برای رسیدن به کمال از همکاری محمد چرمشیر بهره بردم. من عاشق شعرهای او هستم، همیشه دوست داشتم کارهایم شاعرانه باشد. بدون شک اگر شاعرانه مطرح شود، تأثیرگذارتر خواهد بود.
او در بخش دیگری از سخنانش در رابطه با تغییرات این نمایش نسبت به گذشته گفت: نمایش سال 56 مردانه‌تر بود و تنها دو شخصیت زن در آن حضور داشتند. این نمایش زنانه‌تر است زیرا حضور خانم‌ها و اهمیت حضور آن غیرقابل‌انکار است. چند شخصیت زن به کار اضافه شده‌اند. از سوی دیگر نگرش و قرائت هر نمایشی بر اساس زمان، مکان و فرهنگ دوره خود است. من 40 سال پیرتر شده‌ام و طبیعی است نگرش و جهان‌بینی‌ام تغییر یافته است.
این کارگردان تئاتر، در پاسخ به اینکه آیا امکان دوباره نمایش "شکار روباه" هم وجود دارد اظهار کرد: نوستالژی آن نمایش را همیشه دارم، اجرایی که بعد 27 اجرا متوقف شد. نمایشنامه این اثر به زودی چاپ و منتشر خواهد شد تا به این وسیله حفظ شود.
رفیعی در بخش پایانی سخنان خود از آغاز تمرینات و اجرای دو نمایش بلافاصله بعد نمایش "خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار" خبر داد و گفت: نمایش "آشپزخانه" را همراه با 40 بازیگر در سالن اصلی تالار مولوی به صحنه خواهم برد. متن این کار مربوط به قرن 17 آلمان است و تبدیل به نمایشی ایرانی خواهد شد. همچنین نمایش "سربازها" را که اثر نویسنده ناشناس قرن 17 آلمان است را در مجموعه تئاتر شهر اجرا خواهم کرد.
با پایان سخنان دکتر علی رفیعی و حضور بازیگران بر صحنه، تمرین نمایش آغاز شد.
نمایش "خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار" از 14 آبان ماه در تالار وحدت به صحنه می‌رود. علاقه‌مندان می‌توانند بلیت این نمایش را از سایت اینترنتی tik8 تهیه نمایند.
زهرا صبری جایزه خلاقیت تئاتر عروسکی لهستان را دریافت کرد
میکائیل شهرستانی «پدر» را روی صحنه می‌آورد
مسعود دلخواه «نفرین‌های تیزپا» را به صحنه می‌برد
«ترور» به تعویق افتاد
دکتر علی رفیعی: تالار اصلی تئاتر شهر اصلاح‌ناپذیر است
«هم‌هوایی» به پاریس می‌رود
پیش فروش بلیت «هتلی‌ها» آغاز شد
«سرگیجه» در خانه هنرمندان
«فاجعه معدن کوشیرو» به تماشاخانه «موج نو» می‌آید
نشست پرسش و پاسخ «تئاتر و سینمای آربی اُوانسیان» برگزار شد
«خرمالوهای گس» در تماشاخانه استاد جمشید مشایخی
تغییر در بخش موضوعی جشنواره تئاتر فجر
میترا حجار از «ترور» کناره گیری کرد
آموزشگاه «سمندریان» باز می‌ماند
یک بازیگر دیگر از صحنه فرار کرد
