این حرف و حدیث ها اصلا برایم مهم نبود. من فقط می خواستم ثابت کنم که تئاتر جز رنگ آمیزی و دکور است؛ میزانسن عجیب به این نمایش تعلق ندارد؛ خاصیت تئاتر این است که هیچ وقت دروغ نمی گوید و خوشبختانه دو اصل مهم کارگردانی، تحلیل ، و هدایت بازیگر بر روی صحنه گم نمی شود.

پایگاه خبری تئاتر: نسیم خادم عباسی: احسان فاضلی، با نمایش "خیال بی خیال"، جوایز زیادی در جشنواره تئاتر استان اصفهان کسب کرد و به جشنواره منطقه‌ای راه یافت. «خیال بی‌خیال» در جشنواره  منطقه‌ای فجر هم چندین جایزه دریافت کرد و توانست جواز حضور در جشنواره تئاتر فجر تهران را کسب کند. اما صحبت‌هایی پیرامون این نمایش در فضای تئاتر اصفهان به وجود آمد و برخی ادعا می‌کردند طراحی صحنه این نمایش، بسیار به طراحی صحنه‌ای است که صاحب آهنگر برای نمایشی با همین عنوان و همین نمایشنامه اجرا کرده بود. برای صحبت درباره این مسایل مطرح شده، با کارگردان «خیال بی‌خیال» به گفت و گو نشستیم.

 

جشنواره منطقه ای پس از اما و اگرهای زیاد، بالاخره در یاسوج برگزار شد. آیا از نحوه برگزاری آن راضی بودید؟

این اتفاقی بود که برای همه گروه ها افتاد. با وجود آنکه کمبود ها و نقص هایی در امکانات جشنواره وجود داشت، اما سالن هایی که در اختیار گروه ها قرار داده شده بود، خوب بود؛ و مهم تر از همه این نکته بود که یاسوج برگزاری جشنواره ای را تقبل کرد که شایعه عدم برگزاری آن وجود داشت. یاسوج از تئاتری های خوبی برخوردار است و خوشبختانه مجموعه تئاتر شهری که در این منطقه وجود دارد، به کمک اجرای جشنواره آمد. کیفیت این جشنواره با وجود حجم بالای آثار به نسبت جشنواره هایی که پیش تر در شهرهای دیگری با حجم کمتر آثار شرکت کرده بودم، بالاتر بود.

 

تعجیل و محدودیت زمانی که در اجرای جشنواره پیش آمد، خللی در روند کار ایجاد نکرد؟

فشردگی زمان اجرا هم برای گروه ها و هم برای داوران و تماشاگران، مشکل بود؛ اما همان طور که ذکر کردم، این مشکل برای تمامی گروه های شرکت کننده وجود داشت. قطعا اگر فرصت بیشتری برای این اجرا در اختیار داشتیم، بهتر می توانستیم عمل کنیم.

 

با این حساب همه آثار اجرایی را ندیدید؟

متاسفانه به دلیل فشردگی برنامه این امر میسر نشد

 

در میان آثاری که مشاهده کردید، کیفیت فنی جشنواره را چطور ارزیابی می کنید؟

نکته مثبتی که در این جشنواره به چشم می خورد، پیشرفت شایان توجه شهرستان های دیگر بود. واضح است که نگاه آن ها به تئاتر امروز تغییر کرده، تلاش می کنند که فراتر از تولید صرف تئاتر، تماشاگر را راضی کنند و به فجر هم راه پیدا کنند. برای مثال در بروشور نماینده قم مشاهده کردم که این گروه یک سال بر روی نمایش خود کار کرده بودند که در نهایت موجب کیفیت اجرایی خوبی شده بود. یا خود من شخصا اثر نماینده خمین را هم دوست داشتم.

 

برنامه  شما برای جشنواره فجر چیست؟

ان شاء الله از چند وقت دیگر تمرینات خود را از سر خواهیم گرفت و قطعا تغییراتی در اثر و بازی ها ایجاد می کنیم. هم چنین به دنبال آن هستم که بعد از محرم و صفر، از حدود 15 دی ماه، نمایش را به اجرای عموم بگذارم، که این امر خود با تکرار و اجرای هر روزه موجب بهتر شدن کار خواهد شد.

 

حرف و حدیث های پیش آمده در جشنواره استانی چقدر در کار شما برای منطقه ای تاثیر داشت؟

این حرف و حدیث ها اصلا برایم مهم نبود. من فقط می خواستم ثابت کنم که تئاتر جز رنگ آمیزی و دکور است؛ میزانسن عجیب به این نمایش تعلق ندارد؛ خاصیت تئاتر این است که هیچ وقت دروغ نمی گوید و خوشبختانه دو اصل مهم کارگردانی، تحلیل ، و هدایت بازیگر بر روی صحنه گم نمی شود. نگاه و فهم تماشاگر این مسائل را درمی یابد.

البته تغییر اندکی در رنگ دکور کار داشتیم که آن هم نه در پی حرف های پیش آمده، که با تحلیل و نظر شخصی خودم حاصل شد. تئاتر، تابلوی نقاشی نیست که لفظ کپی را در مورد آن به کار ببریم و در نهایت اتفاق خوبی که برای کار من افتاد، جواب تمام این حرف و حدیث ها را داد.

 

شاید مشکل کلان شهری چون اصفهان در مقوله تئاتر همین باشد

در جشنواره منطقه ای شاهد بودیم که نمایندگان اراک و خمین چقدر پشتیبان یکدیگر بودند، تحلیل می‌کردند و به هم یاری می رساندند. این، همان مساله ای است که تئاتر اصفهان انتظارش را می کشد. اگر جای خالی حمایت گروه ها از یکدیگر در اصفهان پر شود، می توانیم نمایندگان بیشتری داشته باشیم.

از این رفتار هیچ کدام سود نمی کنیم. پیش آمده که در جشنواره ای داوری به ضرر من بوده و با وجود شایستگی دریافت جایزه، از آن بی بهره مانده ام، اما سکوت کرده ام و تلاش خود را برای سال بعد به کار بسته ام. شکست در داوری نباید موجب ایجاد این دشمنی ها شود.