مدتی پیش کمپانی برادران وارنر تیزر تریلری از فیلم جوکر منتشر کرده بود که در آن می‌توان به خوبی رابطه‌ی عاشقانه‌ی مخرب و آشوب‌ناک آرتور فلک (با بازی واکین فینیکس) و هارلی کویین (با بازی لیدی گاگا) را در تیمارستان آرکام، متوجه شد. چه کسی می‌داند رقص دیوانه‌وار آن‌ها که بر اساس روان بیمار جوکر، پی‌ریزی شده است نهایتاً منجر به چه نوع طغیان پر سر و صدایی خواهد شد؟ به هر حال، تریلر ابتدایی این فیلم اطلاعات زیادی به ما می‌دهد و تشریح می‌کند که تغییر ژانرِ آن چگونه پیاده‌سازی شده است.
«جعفر جکسون» برادرزاده ۲۶ ساله «مایکل جکسون» در فیلم زندگی‌نامه سلطان موسیقی پاپ مقابل دوربین می‌رود.
دیوید لینچ و ورنر هرتسوگ دو تن از تأثیرگذارترین پیشگامان تاریخ سینمای قرن بیستم هستند و همچنان با قدرت به کار خود ادامه می‌دهند. لینچ و هرتسوگ که به خاطر برخی از شاهکارهای معتبرشان مانند «کله‌پاک‌کن» (Eraserhead) و «آگیره، خشم پروردگار» (Aguirre, the Wrath of God) از میان دیگر آثار تحسین شده‌ی آن‌ها شناخته می‌شوند، قطعا باید در زمره بزرگ‌ترین فیلم‌سازان زنده‌ی زمان ما به حساب آیند، زیرا آن‌ها هرگز از دیدگاه‌های هنری خود تخطی نکردند.
یک خواننده مشهور لیبیایی به دلیل خواندن ترانه‌ای که متن مستهجن تفسیر شده است، دستگیر و راهی زندان شد.
«جین سیبرگ» بازیگر آمریکایی همواره با «از نفس افتاده» پیشروترین اثر سینمای موج نو فرانسه به یاد آورده می شود اما شاید کمتر کسی از سرنوشت تراژیک او با خبر باشد!
بازیگران کمدی سینمای صامت مانند چارلی چاپلین و باستر کیتون راه را برای بازیگران دوره‌ی مصوت سینما مانند هامفری بوگارت و کری گرانت باز کردند و بعد از آن نوبت به مرد معمولی سینما تام هنکس رسید و در نهایت جذابیت لئوناردو دی‌کاپریو همه را راضی کرد. باید منتظر بمانیم و ببینیم کدام یک از بازیگران عصر حاضر می‌توانند ادامه‌دهنده‌ی مسیر این بازیگران بزرگ باشند؛ کاری سخت که از عهده‌ی هرکسی برنمی‌آید.
مانند بسیاری دیگر از کارگردان‌های بزرگ، گاسپار نوئه هم دانش‌آموخته سینما است و برای یادگیری آن، فیلم‌های زیادی دیده است. او به تازگی درباره‌ی آثار سینمایی محبوب خود صحبت کرده و توضیح داده است که چگونه آن‌ها الهام‌بخش او شده‌اند و سبک داستان‌گویی و فیلم‌سازی‌اش را شکل داده‌اند. اما فیلم‌های محبوب گاسپار نوئه کدامند؟
شخصیت‌هایی وجود دارند که در ابتدای فیلم شبیه به قهرمان‌ها هستند، ولی با پیش‌رفتن فیلم، روی دیگر خودشان را نشان می‌دهند و روند تبدیل شدن از یک قهرمان به یک ضدقهرمان را طی می‌کنند؛ مانند راس الغول در «بتمن آغاز می‌کند» (Batman Begins) یا ایکاریس در «جاودانه‌ها» (Eternals). این شخصیت‌ها باید پروسه‌ی مشخصی را طی کنند و شخصیت‌هایی نباشند که به راحتی تحت تاثیر حرف‌های یک ضدقهرمان دیگر قرار بگیرند یا توسط آن‌ها شست‌وشوی مغزی شوند و تبدیل به شخصیتی شرور گردند؛ مانند هاوکای در «انتقام جویان» (The Avengers).
طی تاریخ اسکار، بسیاری از بازیگران، خیلی دیر توانسته‌اند اسکار را به قفسه‌ی افتخارات خود اضافه کنند. از کاترین هپبرن گرفته که چهارمین اسکار تاریخ‌ساز خود را برای فیلم «کنار برکه‌ی طلایی» (On Golden Pond) گرفت تا کریستوفر پلامر که برای بردن اسکار با فیلم «تازه‌کارها» (Beginners) تاریخ‌ساز شد. همیشه وقتی که یک بازیگر مسن، با یک کارنامه‌ی درخشان، بالاخره موفق می‌شود مجسمه‌ی طلایی اسکار را به خانه ببرد، خوشحال‌کننده است.
سِر ریدلی اسکات به مدت پنجاه سال است که آثار سینمایی باکیفیت برای مخاطبان خود تولید می‌کند. توانایی مثال‌زدنی او در به تصویر کشیدن شخصیت‌های فراموش نشدنی با هیچکس قابل مقایسه نیست. اسکات بعضی از دراماتیک‌ترین لحظه‌های تاریخ سینما را خلق کرده است؛ از جمله صحنه‌های حماسی در شاهکارهایی مانند «بیگانه» (Alien)، «بلید رانر» (Blade Runner) و «گلادیاتور» (Gladiatoe). فیلم‌های ریدلی اسکات اما با معرفی تعدادی از شخصیت‌های ماندگار تاریخ نیز همراه بوده‌اند.
اسکار یکی از مهم‌ترین جایزه‌های سینما در جهان است و بالاترین جایزه‌ای که می‌توان کسب کرد، جایزه‌ی بهترین فیلم است. همان‌طور که بسیاری از شاهکارهای برتر در تاریخ سینما، موفق به برد جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم نشدند، تعدادی از آثار سینمایی برنده‌ی اسکار نیز به کلی فراموش شده‌اند؛ حتی با وجود اینکه در سال اکران خود، مخاطبان و داوران را مجذوب خود کرده بودند.
الکساندر پین آدم‌های تنها را دوست دارد، آدم‌هایی به ظرافت یک چینی ترک‌برداشته. این را از تمام فیلم‌هایش می‌شود فهمید؛ تمام شخصیت‌های اولش که قهرمان نیستند اما سفر قهرمانی را پشت سر می‌گذرانند. پیرمردهای تنهامانده «درباره اشمیت» و «نبراسکا» هر یک به دنبال هدفی در زندگی‌شان هستند.
تعریف فیلم هنری به صورت گسترده به این شکل است: «فیلمی که ترسی از استفاده کردن از عناصر تجربی ندارد، معمولا دیدگاه هنری یک کارگردان مولف است و هم‌چنین به صورت گسترده در گیشه پخش نمی‌شود.»
کنسل کالچر یا همان فرهنگ تحریم/تبعید (Cancel culture) پدیده فرهنگی و اجتماعی نسبتا نوظهوری است. این پدیده در ابتدا حامیان زیادی داشت، اما چند سالی است که بر تعداد منتقدان آن افزوده شده و توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. در این بین سینماگران معدودی به ساخت فیلم درباره کنسل کالچر اقدام کرده‌اند. این سینماگران سعی کرده‌اند تا از زوایای متفاوتی به این پدیده اجتماعی بنگرند. فهرست زیر مروری بر پنج فیلم است که درباره کنسل کالچر و پیامدهای آن ـ چه مثبت و چه منفی ـ ساخته شده‌اند.
همین چند روز پیش بود که سریال «آقا و خانم اسمیت» (Mr. & Mrs. Smith) بالاخره منتشر شد، سریالی که سال‌ها بود قول ساخت آن را می‌شنیدیم اما خبری از آن نداشتیم. اگر روی این مطلب کلیک کرده‌اید، به احتمال زیاد فیلم اصلی با بازی برد پیت و آنجلینا جولی محصول ۲۰۰۵ میلادی را دیده‌اید؛ این سریال محصول آمازون مبتنی بر همان فیلم ساخته شده اما یک بازسازی صد درصدی نیست و بیشتر بر جنبه‌ی کمدی و درام داستان تمرکز دارد اما به نظر می‌رسد از بهترین سریال‌هایی است که اکشن را با جنبه‌های احساسی‌تر ترکیب می‌کند.
فیلم‌هایی که با محوریت جرم و جنایت داستان‌سرایی می‌کنند، همیشه جذاب و سرگرم‌کننده هستند. یک فیلم جنایی، نسبت به دنیایی جدید و روش‌های زندگی متداول در آن -که برای مخاطبان عام ناشناخته هستند- بینش ایجاد می‌کند. فیلم‌های جنایی می‌توانند از نقطه نظر کسانی که مرتکب جنایت می‌شوند، روایت گردند یا از نقطه نظر مردان قانون که مسئول پیگیری و به بند کشیدن جنایتکاران هستند و یا هردوی این‌ها را با هم ترکیب کنند.
وقتی که پای فیلم‌های علمی-تخیلی در میان باشد، سال ۲۰۰۹ یکی از بهترین‌ها است و حتی ۱۹۸۲ را به چالش می‌کشد. دلایل زیادی برای اثبات این نکته وجود دارد؛ طی سال ۲۰۰۹، نه تنها فیلم‌های علمی-تخیلی زیادی اکران شدند، بلکه این آثار به اندازه‌ای خوب بودند که در آن سال، دو نامزد اسکار بهترین فیلم از این ژانر داشتیم. در این مطلب نگاهی می‌اندازیم به فیلم‌های علمی-تخیلی برجسته‌ای که سال ۲۰۰۹ را در تاریخ سینما جاودانه کردند.
فیلم‌های ترسناک نوجوانانه همیشه یکی از سرگرم‌کننده‌ترین زیرژانرها بوده است. داستان‌های این فیلم‌ها معمولا حول نوجوانان می‌چرخند و آن‌ها را هدف قرار می‌دهند. از فیلم‌هایی با داستان بلوغ مثل «آن» (It) تا یک چرخش تازه و منحصربه‌فرد در این زیرژانر مثل فیلم تاثیرگذار «با من حرف بزن» (Talk to Me)، در ادامه بهترین فیلم‌های ترسناک نوجوانانه یک دهه اخیر را نام بردیم.
در این مقاله ۱۰ سریال کوتاه وسترن خوش‌ساخت، تماشایی و جذاب نام بردیم که فرصت تماشایشان را نباید از دست بدهید.
کدام موجودات سینمایی شما را بیشتر از سایرین ترسانده‌اند و کدام آن‌ها شما را به فکر فرو برده‌اند؟ موجوداتی که در فیلم‌های سینمایی حضور پیدا می‌کنند، اغلب نقش اصلی فیلم هستند و معمولا سر و کله‌شان در فیلم‌های ژانر وحشت پیدا می‌شود؛ این‌ها موجوداتی هستند ترسناک و هیولاهایی کشنده. داستان‌های این‌چنینی، از همان روزهای ابتدایی تولد سینما، همواره یکی از جریان‌های اصلی آن بوده‌اند.
تعدادی از بهترین سریال‌های جنایی سال‌های اخیر درباره قاتل زنجیره‌ای بوده است؛ از آن‌هایی که زندگی این آدمکش‌ها را از دوران نوجوانی -و از زاویه‌ی روان‌شناختی- بررسی می‌کنند تا مجموعه‌هایی که به تلاش‌های نیروهای پلیس و رسانه‌ها برای دستگیری این مجرمان می‌پردازند. پرطرفدار بودن این سریال‌ها دلایل مشخصی دارد، بیننده می‌خواهد درک کند که یک انسان چگونه به درجه‌ای می‌رسد که راحت جان دیگران را بگیرد، و بازی موش و گربه‌ی قاتل و پلیس هم جذابیت‌های خاص خود را دارد.
