چهل و سومین جشنواره فیلم فجر با معرفی برندگان سیمرغ بلورین به ایستگاه پایانی رسید.
شاید یک داستان کوتاه با موضوع مردی که رایحه ها را می بیند و بخاطر همین عاشق می شود و ازدواج می کند و مریض می شود، شاید برای یک خواننده نوجوان تازه کار بد نباشد، اما برای یک فیلم صد و چند دقیقه ای قطعا نه کافی است و نه کشش دارد.به همه این ها کارگردانی ضعیف کار را هم اضافه کنید.
«هایپاور» پر است از نابلدی. فیلمی آماتور و کارنشده که متاسفانه مایه خنده مخاطب جدی سینما می‌شود. در این پروژه هیچ خبری از فیلمنامه نیست. همه چیز در دیالوگ توضیح داده می‌شود.
فیلم سرهنگ ثریا نخستین تجربه کارگردانی لیلی عاج است که در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر حاضر شده است.
«سرهنگ ثریا» فیلم کم نقصی است؛ اولین فیلم «لیلی عاج» که تجربه‌های موفقی در تئاتر داشته است. فیلم، به جرات بهترین اثر سینمای ایران با مضمون منافقین است.
مجید شاه حسینی در برنامه جهان آرا شبکه افق گفت: قرار نیست نگاه مجرم‌انگارانه در سینما داشته باشیم ولی باید واقع‌نگر هم باشیم. پروژه‌های مهم سینمایی را باید کسانی بسازند که مطمئن باشیم دو سال دیگر، آن سوی آب نیستند.
فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» تازه‌ترین تجربه بازیگری ژاله صامتی است که در آن نقش مادری را بازی می‌کند که چشم انتظار فرزند خویش برای آزادی از بند گروهک منافقین است.
«آنها مرا دوست داشتند» همان همیشگی شبه‌ژانر (گونه) به اصطلاح اجتماعی است. فیلمی پر از تصاویر آزاردهنده از مناطق و آدم‌های حاشیه‌ای. گویا شبه ژانر نکبت تبدیل به پناهگاهی شده برای فیلمسازانی که نه مسئله و دغدغه‌ای دارند و نه حتی به مسائل ابتدایی سینما مسلط‌اند.
فیلم آنها مرا دوست داشتند پنجمین تجربه سینمایی محمدرضا رحمانی است.
تیزر فیلم سینمایی «آنها مرا دوست داشتند» به کارگردانی محمدرضا رحمانی منتشر شد.
امیرحسین آرمان، امیر جعفری و مهسا اسماعیلی به عنوان چهره جدید که از میان هنرجویان آکادمی بازیگری آوین انتخاب شده - به همراه نسیم ادبی، شهرام قائدی، هادی تسلیمی، سیدعلی صالحی، ایرج رحمانی و (با هنرمندی) لیلا بلوکات و نفس عزیزی و لیام ملکی (در نقش مهگل) بازیگرانی هستند که در این فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخته‌اند. الهه داوودی، شیلان مدنی، حسین سلمانی‌مروست، سینا غفاری، ابراهیم مومنی، لیلا حسنی و مهدی عالی‌خانی نیز از دیگر چهره‌های جدید این فیلم هستند.
فیلم آنها مرا دوست داشتند پنجمین تجربه سینمایی محمدرضا رحمانی است که به تهیه‌کنندگی او در جشنوراه فیلم فجر حضور پیدا می‌کند.
پیدا کردن سوژه بکر به‌خودی خود کار دشواری‌ست. هر چه زمان‌هم می‌گذرد و فیلم‌های بیشتری ساخته می‌شود، سخت‌تر هم می‌شود. پس گاهی فیلمسازان سعی می‌کنند عنصر «جور دیگر دیدن» را در پرداخت بسترهای داستانیِ آشنا در ذهن مخاطب، مبنای ایجاد و بروز تفاوت قرار دهند.
جشنواره فیلم فجر در حالی به نیمه راه خود رسیده که شلوغ‌ترین روز خود را در سینمای رسانه به بهانه نمایش یک فیلم پشت سر گذاشت؛ فیلمی که یکی از پرتکرارترین بحث‌ها درباره آن شباهتش با یکی دیگر از آثار جشنواره فیلم فجر سال گذشته است.
نمایش آثار فیلم‌های کوتاه راه یافته به چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر از امروز دوشنبه ۱۷ بهمن در خانه جشنواره و خانه رسانه آغاز می‌شود.
فیلم سینمایی «اتاقک گلی» که در جشنواره فیلم فجر حاضر است، روایتی است عاشقانه که در جریان عملیات مرصاد رخ می دهد، این فیلم به کارگردانی محمد عسگری و تهیه‌کنندگی داود صبوری ساخته شده و پوستر آن با طراحی راهله لطفی به تازگی منتشر شده است.
یک سال پس از آن شبی که علی نصیریان روی صحنه اختتامیه جشنواره فیلم فجر از پیشرفت و جایگاه بالای سینما و تئاتر ایران سخن گفت و از اینکه عمری داشته تا به این روزها برسد شکرگزاری کرد، حالا در جشنواره فجر چهل و یکم به روزی رسیده‌ایم که فیلم دیگری را از این بازیگر تماشا کنیم؛ هرچند درخواست کرده که امسال نامش در هر بخشی از این رویداد حذف شود.
مجتبی امینی دبیر چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر با اشاره به فعالیت هیأت داوران این دوره از جشنواره دلیل تأخیر در اعلام اسامی داوران را جلوگیری از بی‌اخلاقی‌های رسانه‌ای دانست.
به گفته یک منتقد فیلم سینمایی «هوک» نوعی ناهمگونی داشت اما در انتها با لبخند رضایت مخاطب همراه بود.
خیلی عجیب نیست که وقتی نام خانوادگی نویسنده و کارگردان فیلم، «ریگی» است، تعصبی به زادگاه خود داشته باشد و قصه در جغرافیا و فرهنگ سیستان و بلوچستان بگذرد. اتفاقا این خیلی هم ارزشمند است، نه تنها به دلیل توجه به یک منطقه محروم و البته مغفول در سینمای ایران، بلکه بیشتر به‌خاطر تنوع و امکان متفاوتی که به عرصه سینمایی کشور می‌بخشد.
محمدرضا فرجی مدیر امور سینماهای مردمی جشنواره بین المللی فیلم فجر اولین آمار رسمی فروش بلیت سینماهای مردمی این دوره از جشنواره را اعلام کرد.
در فیلم «بچه زرنگ» هر قدر که درونمایه مبتنی بر دین و مذهب در یک بخش میانی آن، در تصویر و تصور «ضامن آهو» در آرایش ستاره‌ها قابل قبول و تاثیرگذار است، یک سکانس شعاری اوایل آن (حین مرور عکس‌های پسر خانواده در لباس ابرقهرمان‌ها) و نیز سکانس مطول پایانی آن (سفر به مشهد) بیش از آنکه از سر تعهد باشد، از روی سهل گرایی است؛ حتا اگر سازندگان آن بعدا بگویند که یک نسخه مخصوص جشنواره فجر جمهوری اسلامی ارایه کرده‌اند و نسخه‌ای هم مختص عرصه‌های دیگر، ازجمله در سطح بین‌المللی، آماده دارند.
