انتخاب «ژان دیلمان» از سوی نشریه سایت اند ساوند در سال 2022 به عنوان بهترین فیلم منتقدان، بدون شک یکی از پرچالش‌ترین و بحث‌برانگیزترین گزینش‌هایی بود که از سوی منتقدان سینما در یک دهه اخیر اتفاق افتاده و همچنان و بعد از گذشته دو سال از این انتخاب، همچنان اما و اگرها و بحث و نظرها درباره این انتخاب جمعی ادامه دارد.
فیلم Fly Me to the Moon با هنرنمایی چنینگ تیتوم و اسکارلت جوهانسون توانسته نمرات خوبی از منتقدان بگیرد.
فیلم Longlegs اثری در ژانر وحشت و معمایی به شمار می‌رود که توانسته نمرات بسیار خوبی را از منتقدان دریافت کند.
فیلم «A Family Affair» اثری تا حد امکان معمولی از نتفلیکس است که قبلاً بارها دیده‌ایم و در آینده نیز بارها خواهیم دید.
پلیس بورلی هیلز: اکسل اف سکانس آغازین و پایانی خوبی دارد، اما با میانه‌ای طولانی و حتی وحشتناک خسته‌کننده مخاطب را به سمت خواب پیش می‌برد؛ با این تفسیر حس نوستالژی، ادی مورفی و یک اکشن قدیمی نکاتی است که می‌تواند فیلم را برای طرفداران این فرنچایز برای یک بار دیدن سرگرم‌کننده کند.
«پسر و مرغ ماهی‌خوار» از آن فیلم‌هایی است که وقتی تمام می‌شود، تازه متوجه می‌شوی که چه فیلم خوبی دیدهای. این شامل حال تمام کارهای میازاکی می‌شود. بعضی از کارهایش در تمام لحظات تو را درگیر خودشان می‌کنند و پر از نقل قول‌های تأمل‌برانگیزند. تصویر و خط داستانی و شخصیت‌ها و اعمال خارق‌العاده انسانی و غیرانسانی‌شان که جای خود دارند.
«مکس دیوانه: جاده خشم» اثر مهمی در تاریخ سینما است. دلیل این موضوع به برآورده شدن آرزوی بسیاری از اکشن‌سازان در آن فیلم بازمی‌گردد.
نقد فیلم «نگهبانان» -یا «ناظران»- (The Watchers) را در این مطلب می‌خوانید
نقد انیمیشن «رویاهای روبات» را در این مطلب بخوانید.
فیلم Hit Man کمدی سیاهی محصول سال ۲۰۲۴ است که به کارگردانی ریچارد لینکلیتر توسعه یافته است.
در تاریخ ۶۰ ساله‌ی این فرنچایز، اولترامن‌های زیادی آمده و رفته‌اند که هر یک ویژگی‌های خود را داشته و میراثی از خود به جا گذاشته‌اند. «اولترامن: خیزش» (Ultraman: Rising) نتفلیکس، فیلم انیمیشنی است که داستان اولترامن را به مسیری تازه می‌برد که وقتی از این ابرقهرمان حرف می‌زنیم کمتر به ذهنمان می‌رسد: بچه‌داری! نقد «انیمیشن اولترامن: خیزش» را در این مطلب می‌خوانید.
یکی دیگر از فیلم‌های اخیری که در سبک ترسناک ساخته شده و المان‌های کمدی هم در آن به چشم می‌خورد فیلم Tarot است؛ در ادامه همراه باشید تا ببینیم چگونه میز کارت‌های تاروت محکوم کننده‌ی انسان‌ها به سرنوشتی بی‌رحم هستند.
فیلم لینکلیتر قرار است یک کمدی سیاه اکشن باشد اما در لحظاتی در ژانر نوآر قرار می‌گیرد و این پتانسیل را دارد که به یک کمدی عاشقانه هم تبدیل شود. فیلم در گیشه شکست کامل خورده است اما نقدهای خوبی دریافت کرده است. امتیاز راتن تومیتوز فیلم به اندازه بعضی از بهترین فیلم‌های لینکلیتر است. اما «آدمکش» بدون شک بهترین فیلم او نیست.
فیلم Mother's Instinct، یکی از آثار کم سر و صدایی است که اخیراً به نمایش درآمده است؛ فیلمی پیچیده، غریب و در عین حال عمیق.
فیلم پنجره پشتی یا Rear Window محصول ۱۹۵۴ در ژانر هیجان‌انگیز و رازآلود از آثار برجسته آلفرد هیچکاک و البته سینمای کلاسیک جهان می‌باشد.
همواره وقتی حرف از سینما می‌شود نام جان فورد کارگردان بزرگ آمریکایی، همچون الماس می‌درخشد. از طرفی وقتی حرف از ادبیات آمریکا می‌شود؛ این‌بار نام جان اشتاین بک است که درخشیده و خودنمایی می‌کند.
یک درام دیدنی با لئا سیدوکس که زندگی‌های گذشته را به یاد می‌آورد.
به طرز وحشتناکی کسل کننده؛ فیلم به شکل عجیبی قابل پیش بینی و پیش پا افتاده است، گویی طبق یک کتابچه راهنمای آماده از کلیشه‌های رایج ساخته شده؛ در دوران سینمای پسا وحشت، چنین اسلشرهایی که از بیان زیرمتن اجتماعی یا ساختارشکنی در فرم ناتوان هستند، بنا به تعریف مشخص به درد هیچ مخاطبی نمی‌خورند.
فیلم Hit Man مفهوم جالبی دارد که با کارگردانی ساده به اثری قابل تماشا بدل شده است. بازی‌های خوب و بازی‌های قوی از بازیگران اصلی این سرگرمی را بهتر جلوه می‌دهند، اما فیلمنامه می‌توانست در جاهایی کمی بهتر باشد. شیمی بازیگران اصلی قوی؛ طنز محکم و منظم؛ یک ایده جالب و یک پایان خاص در کنار برخی مشکلات این فیلم را به اثری دیدنی بدل کرده است.
سایبرپانک فرانسوی درباره انسانیت و روبات‌ها؛ Mars Express در مورد بحران اقتصادی احتمالی ناشی از توسعه هوش مصنوعی یا جاه‌طلبی‌های سیاسی میلیاردرهای دیوانه که مریخ را مستعمره خود کرده‌اند، حرف می‌زند، اما این کارتون سزاوار جایگاهی در بالای ژانر علمی تخیلی است، زیرا سازندگان خطر تمایز قائل شدن بین انسان و ربات را داشتند.
در پایان باید گفت Ghostbusters: Frozen Empire بدون هیچ شکی یک دنباله ضعیف در فرنچایز «شکارچیان روح» محسوب می‌شود که در بسیاری از جنبه‌ها فاجعه است! «شکارچیان روح» حتی قابلیت سرگرم کردن مخاطب را هم ندارد و نه اکشن درستی به بیننده ارائه می‌دهد، نه جلوه ویژه خاص و جذابی دارد که آن را متمایز کند، نه شخصیت پردازی دارد، نه موسیقی متن جذابی دارد و نه حتی کمدی دارد!
