درباره فیلم «ژان دیلمان» / فرمالیستی و آوانگارد یا فمینیستی و ایدئولوژیک؟

برندن کنتی، با اولین فیلم بلند خود «کریستی»، موفق شد جایزه برتر بخش Generation 14plus جشنواره برلین را به‌دست آورد و حالا در بخش Horizons جشنواره کارلووی واری ۲۰۲۵ نیز خوش درخشیده است. «کریستی» با روایتی ساده اما پر‌احساس، قصه‌ی نوجوانی آسیب‌دیده از سیستم اجتماعی ایرلند را به تصویر می‌کشد که پس از سال‌ها با برادر ناتنی‌اش پیوندی دوباره برقرار می‌کند.

فیلم اسلواکیایی «Better Go Mad in the Wild» به کارگردانی میرو رمو، برنده جایزه بزرگ جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری 2025، مرزهای مستند، درام و افسانه را درهم می‌شکند. این فیلم نگاهی شاعرانه، عجیب و گاه تراژیک به زندگی دو برادر دوقلوی منزوی دارد که در دل طبیعت زندگی می‌کنند و شعر را نه با کلمات، بلکه با زیستن معنا می‌کنند – آن‌هم با روایت یک گاو سخنگو!

مستند داستانی «Better Go Mad in the Wild» به کارگردانی میرو رمو، روایتگر زندگی دو برادر دوقلو شصت‌ساله است که در دل جنگل‌های سرسبز Šumava در مرز چک و آلمان، سال‌هاست به دور از هیاهوی شهر و در هماهنگی کامل با طبیعت زندگی می‌کنند. فیلم، تلفیقی منحصربه‌فرد از طنز، شاعرانه‌گی و زندگی روزمره است که نگاه تازه‌ای به زندگی ساده و پیچیده این دو مرد می‌اندازد.

درامی سنگین، تأمل‌برانگیز و سه‌ساعته که تماشای آن آسان نیست اما ارزشش را دارد. «وقتی رودخانه به دریا می‌رسد» ساخته پره ویلا بارسلُ، روایتی عمیق و انسانی از بهبودی پس از تجاوز جنسی را ارائه می‌دهد — بدون بهره‌گیری از کلیشه‌های سینمایی یا لحظات پر زرق‌وبرق. این فیلم در سکوت و جزئیات، حقیقتی جهانی را روایت می‌کند: التیام یافتن، زمان می‌خواهد.

«Daniela Forever» به کارگردانی ناچو ویگالندو، داستان مردی را روایت می‌کند که پس از مرگ معشوقه‌اش با مصرف دارویی آزمایشی وارد دنیای خواب هوشیار می‌شود تا از درد غم رهایی یابد. فیلمی مفهومی، بصری و فلسفی که با نگاهی متفاوت به سوگواری و کنترل احساسات می‌پردازد.

«فصول» ساخته مورن فازندیرو، مستندی هنری و تجربی است که با نگاهی شاعرانه و چندلایه به تاریخ و مردم منطقه آلنتژو پرتغال می‌پردازد. فیلم در جشنواره لوکارنو ۲۰۲۵ رقابت می‌کند و حق پخش جهانی‌اش توسط Square Eyes خریداری شده است.

در فیلم «شهر ممنوعه» به کارگردانی گابریله ماینتی، ستارگان چینی و لوکیشن‌های رمی در هم می‌آمیزند تا یک اکشن غیرمنتظره و چندفرهنگی رقم بزنند. ترکیبی از سینمای رزمی هنگ‌کنگی، درام خانوادگی، کمدی رمانتیک و گنگستری که از دل یک رستوران چینی در رم آغاز می‌شود و به نبردی برای نجات و انتقام ختم می‌گردد.

تاکاشی میکه در فیلم Sham سراغ یکی از پرونده‌های جنجالی واقعی ژاپن می‌رود و با الهام از ساختار راشومون، مخاطب را میان دو روایت متضاد از خشونت، دروغ و عدالت سردرگم می‌سازد. فیلمی که تا میانه راه درخشان پیش می‌رود، اما در پایان، پیچیدگی‌های خود را قربانی نتیجه‌گیری‌ای ساده‌انگارانه می‌کند.

فیلم‌های زندان معمولاً حول محور خشونت، فرار یا رستگاری می‌چرخند، اما Inside رویکردی عمیق‌تر و روان‌شناختی‌تر دارد. این درام استرالیایی با تمرکز بر سه زندانی درگیر با گذشته و وجدان خود، مرزهای آشنای ژانر را کنار می‌زند و با بازی‌های چشمگیر گای پیرس و کازمو جارویس، بیننده را به سفری درونی و متفاوت دعوت می‌کند.

فیلم Lavender Men تلاشی جاه‌طلبانه برای بازآفرینی چهره‌ای کمتر دیده‌شده از آبراهام لینکلن است؛ روایتی کوییر، متافوریک و تئاتری که با وجود مفاهیم عمیق، در قالب سینما چندان موفق ظاهر نمی‌شود.

«دزدیدن پالپ فیکشن» ساخته دنی ترکویچ، نخستین فیلم بلند کارگردان جوان، داستان دو دوست عاشق آثار کوئنتین تارانتینو را روایت می‌کند که قصد دارند نسخه شخصی ۳۵ میلی‌متری فیلم «پالپ فیکشن» را بدزدند. اما این کمدی سرقت با ترکیبی از شوخی‌های پراکنده و ارجاعات مکرر به تارانتینو، به جای یک اثر منسجم و جذاب، به نمونه‌ای از یک ادای دین ناتمام تبدیل شده است.

فیلم Off the Grid با بازی جاش دوهامل، تلاش می‌کند اثری در سبک اکشن بقا (Survival Thriller) باشد، اما آن‌قدر در کلیشه‌ها، شخصیت‌پردازی ضعیف و اکشن‌های بی‌رمق غرق می‌شود که حتی حضور یک قهرمان تنها در دل طبیعت هم نمی‌تواند آن را نجات دهد.

فیلم «Rent Free» یا «بدون اجاره»، دومین ساخته فرناندو آندرس، با نگاهی طنزآلود و گاهاً آزاردهنده به بحران هویتی، روابط انسانی و فشارهای اقتصادی نسل جوان در آمریکای امروز می‌پردازد. این کمدی مستقل که از جشنواره تریبکا به پلتفرم‌های دیجیتال رسیده، تصویری ملموس از دوستی در دوران ناامنی مالی ترسیم می‌کند.

درامی لطیف و صادقانه درباره عشق، پیری و فرصت‌های دوم؛ «The Best You Can» به کارگردانی مایکل جِی وایتورن، با بازی زوج واقعی کوین بیکن و کیرا سجویک، روایتی انسانی از دو آدم خسته است که در میانسالی با احساسی تازه روبه‌رو می‌شوند.

انیمیشن جدید «Predator: Killer of Killers» به کارگردانی دن ترختنبرگ، ما را به سفری خونین در طول تاریخ می‌برد؛ جایی که شکارچیان بیگانه در سه مقطع زمانی مختلف با انسان‌هایی از نژادها و فرهنگ‌های گوناگون درگیر می‌شوند. انیمیشنی خوش‌ساخت، خشونت‌بار و خلاقانه که عمق جدیدی به دنیای «Predator» می‌بخشد.

فیلم «شهاب‌سنگ‌ها» به کارگردانی اوبر شارول، با نگاهی سرد و بی‌رحم، به زندگی جوانانی می‌پردازد که در میان بیکاری، اعتیاد و بی‌چشم‌اندازی در ناحیه‌ای فراموش‌شده از فرانسه گیر افتاده‌اند. اثری که بیشتر از آنکه بدرخشد، خاموش می‌شود.

فیلم «She Dances» نخستین تجربه کارگردانی ریک گومز، ترکیبی است از صمیمیت خانوادگی و ضعف‌های ساختاری. در حالی که فیلمنامه در حال دست‌وپا زدن است و ریتمی ناپایدار دارد، حضور استیو زان و دخترش آدری زان، همراه با ایتن هاوک، فیلم را از سقوط کامل نجات می‌دهند.

انیمیشن «Animal Farm» به کارگردانی اندی سرکیس با صداپیشگی ستارگانی چون ست روگن و وودی هارلسون، قرار بود بازخوانی معاصر یکی از ماندگارترین تمثیل‌های سیاسی قرن بیستم باشد، اما با حذف مؤلفه‌های جدی اثر و جایگزینی شوخی‌های کودکانه، از پیام اصلی جورج اورول فاصله گرفته است.

فیلم «به او بگو که دوستش دارم» ساخته رومَن بُرَنژه، تلاشی احساسی و تجربه‌گرایانه برای بازخوانی سوگ مادری است که هیچ‌گاه فرصت شناختنش فراهم نشد. فیلمی در مرز مستند، داستانی و خودزندگینامه، که از خاطرات شخصی فراتر می‌رود و به بازتابی جهانی از رابطه پیچیده مادر و دختر تبدیل می‌شود.

فیلم سینمایی «Ballerina» از دنیای جان ویک، با محوریت شخصیت «ایو» با بازی آنا د آرماس، تلاشی جسورانه و خون‌آلود برای تعریف دوباره قدرت زنانه در ژانر اکشن است. فیلمی که با ترکیبی از خشونت بی‌رحمانه، سبک بصری جذاب و حضور کاراکترهای آشنا از سری اصلی، تجربه‌ای تماشایی برای طرفداران این فرنچایز به‌ارمغان می‌آورد.