«خروج»، برخلاف ادعاهای مطرح شده، از نظر سیاسی فیلمِ آنچنان تند و رادیکالی نیست. آنچنان بُرّنده و مهاجم نیست. مخصوصا در شرایط ملتهبِ امروزِ این جامعه. «خروج» بیشتر «عاشقانه» است.

بابک حمیدیان در پاسخ به برخی مطالب مطرح شده در برنامه هفت به دنبال انصرافش از جشنواره فجر نوشت.

نشست خبری فیلم شنای پروانه به کارگردانی محمد کارت در دومین روز از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

نشست خبری فیلم بی صدا حلزون به کارگردانی بهرنگ دزفولی زاده در دومین روز از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

نشست خبری فیلم تومان به کارگردانی مرتضی فرشباف در دومین روز از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

نشست خبری فیلم «شنای‌پروانه» با حضور عوامل و بازیگران فیلم آغاز شد.

نشست خبری «بی‌صداحلزون» با حضور عوامل و بازیگران این فیلم در پردیس ملت برگزار شد.

نشست خبری فیلم «تومان» با حضور عوامل و بازیگران فیلم در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

فیلم و فیلمنامه، بر اساس الگوی ژانری تریلرهای سیاسی جنگ سرد شکل گرفته‌اند که پدرِ فرمی‌ اکثرشان هیچکاک است چه در آثار خودش، چه در تمامی آثاری که پس از گرم شدن تنور «همه جاسوس شوروی‌اند مگر آنکه خلاف‌اش ثابت شود» در دوران مک‌کارتیسم ساخته شدند

عامه‌پسند فیلمی درباره‌ی یائسگی است. زنان جوان در فیلم، بیش از هر کسی با زنان سالخورده در نبرد هستند تا زندگی و کسب و کار را از سال‌خورده‌ها بدزدند.

تجربه و ساخت آثاری توسط مردان که توانسته حس زنان، مسائل، مشکلات، دغدغه ها، نیازها و … زنان را به گونه ای بازنمایی کند که زنان با آن همذات پنداری داشته باشند، وجود «سبک زنانه» را نفی می کنند. به نظر می رسد سهیل بیرقی با سومین اثر خود توانسته تا حد زیادی این فاصله را از بین ببرد.

اما لباس شخصی با وجود همه هزینه‌های انجام شده برایش، جعلی است؛ منظورم صحت تاریخی روایات آن نیست، بلکه به‌لحاظ فرمی ارژینال نیست و وام‌دار کارهای محمدحسین مهدویان است. حتی بازیگر نقش اول آن (مهدی نصرتی که از تئاتر آمده) بسیار تلاش دارد تا شبیه نوید محمدزاده ایفای نقش کند؛ حتی با گریمی شبیه به فیلم لانتوری.

حاتمى کیا با استفاده از پلان هاى بى دلیل طولانى و بدون کاربرد، باوجود آنکه سعى بر آن داشته تا با نشان دادن طبیعت بکر، زیبایى مزرعه ى پنبه، غروب خورشید در راستاى جاده ها و حرکت قطاروار تراکتورها مخاطب را دچار حظ بصری کند اما در این امر شکست خورده اى بیش نیست و بیننده را خسته و بى رمق به دقایق پایانى مى کشاند تا در انتها آنچه را که خودش از پیش مى دانسته را به وى عرضه کند.

سالور بار دیگر نشان داد که می‌توان یک کارگردان و جامعه‌شناس بود و سیاهی‌های جامعه را به مخاطب نشان داد. فیلم سالور فلاکت‌ها را در چشم مخاطب فرو می‌کند و به او اجازه تنفس برای همراهی نمی‌دهد.‌

فیلم صناعی ها، روایت بی پناهی و تنهایی آدمهاست که چه در فیلمنامه و چه در کارگردانی، سعی شده مرز میان پسند مخاطب عام و خاص رعایت شود که در این راستا موفق بوده اند.

کارگردان اثر قصد دارد عیوب اجرایش را بر سر اداره بازبینی بیاندازد (که تقریبا این روزها در میان کارگردانان به یک رسم و رسوم بدل شده) اما ناغافل به خود و اثرش چنگ می‌اندازد. شما خودتان کلاهتان را قاضی کنید که یک اجرا تا چه میزان می‌تواند خاک‌برسری باشد که حتی اگر یک ساعت از آن را نیز حذف کنند، باز هم می‌تواند در صحنه حاضر شده و علی‌الظاهر لطمه چندانی نبیند.

بنده لازم می‌دانم از این موقعیت استفاده کرده و از همه کسانی که در تئاترآزاد کشور فعالیت می‌کنند عذرخواهی می‌کنم. در این سال‌ها با آثار آن‌ها به چشم نمایش‌هایی نازل و سخیف برخورد شده اما بنده می‌خواهم تمام قد از شرافت کارهای آن‌ها دفاع کنم. چرا که حداقل می‌دانند کجا ایستاده‌اند و به گونه‌ی کاری خود اشراف کامل دارند.

شیرخشک نمایشی بدون کلام، استعاری، و سراسر درهزار توی زبان و تصویرست. و قرارست مخاطب را در فضایی که ساخته و پرداخته از میزانس‌هایِ هنر‎ی‌ست، به مفاهیمی نزدیک کند که در سایه‌ی این قاب‌ها به اِدراکی در محتوا برسد.

«سه کام حبس» مجموعه ای کامل از بازی های خوب جشنواره را در خود دارد؛ نقش پریناز ایزدیار در فیلم می توانست او را با خطر تکرار نقشش در «ابد و یک روز» و حتی «تابستان داغ» مواجه کند اما او نقش را از خود عبور می دهد و با برجسته ساختن خصوصیات منحصر به فرد رفتاری او میان بازی خود در «یک کام حبس» با دیگر فیلم هایش تفاوت ایجاد می کند.

تئاتر «زمستان/داخلی/خانه‌ی عروسک» به کارگردانی پگاه طبسی‌نژاد در تماشاخانه سمندریان سالن ایرانشهر به صحنه می‌رود.