سرانجام پس از کشمکشهای رسانهای بر سر عنوان مدیریت رضا مردانی، معاونت امور هنری وزارت ارشاد با صدور حکمی از سوی سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، به این ابهام پایان داد. بر اساس این حکم، رضا مردانی به طور رسمی به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی منصوب شد تا مدیریت این اداره کل را برعهده بگیرد.
نمایش «غول بزرگ مهربان» به کارگردانی مریم کاظمی از پنجشنبه ۱۳ بهمن در سالن اصلی پردیس تئاتر تهران روی صحنه میرود.
با اتمام چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر، مجموعه سالنهای نمایشی که میزبان این جشنواره بودهاند، چند روزی به استراحت میپردازند و در ادامه فعالیت خود را با اجرای نمایشهای تازه ادامه میدهند.
دو مجموعه تئاتری برای جمعآوری کمکهای مردمی در حمایت از هموطنان زلزلهزده خوی پیشقدم شدند.
چهل و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر درحالی روز سهشنبه یازدهم بهمنماه به کار خود پایان داد که تعدادی از تئاتریها این رویداد را تحریم کردهاند، تعدادی نیز به دلیل مشکلات اقتصادی امکان حضور در جشنواره را نداشتهاند. اما بخش بینالملل جشنواره نیز امسال کاستیهای بسیاری دارد که از آن جمله است: نبود گروهها و اجراهای مطرح.
با پایان چهل و یکمین دوره جشنواره تئاتر فجر، برگزیدگان این دوره معرفی شدند. در این اینفوگرافیک اسامی برگزیدگان بخشهای مختلف چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر را مشاهده میکنید.
نامزدهای چهلویکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر دقایقی پیش از شروع مراسم اختتامیه و در یک اقدام عجیب با اعلام نتیجه نهایی چند بخش، منتشر شد.
نمایش «موشمرگی» به کارگردانی مهدی محبعلی درآمد حاصل از فروش بلیتهای روز چهارشنبه ۱۲ بهمن خود را به زلزله زدگان خوی اختصاص میدهد.
چهل و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر طی ۱۰ روز برگزاری میزبان ۲۱۵ اجرای تئاتر در بخشهای صحنهای و خیابانی خود بود.
نهمین روز چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر در حالی سپری شد که آثار به صحنه رفته در این روز با استقبال نسبی مخاطبان همراه شدند.
صندلیهای قرمز تالار وحدت در بیست سال گذشته تپشهای قلب بسیاری از بازیگران را به یاد دارند، بازیگرانی که در آن دوره جوان بودند و پُر شَر و شُور و گرفتن جایزه برایشان هیجان داشت.
چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر به ایستگاه پایانی رسید. یکی از مهمترین بخشهای این جشنواره در طول برگزاری دورهها بخش بازیگری جشنواره بوده است که باعث شده بسیاری از بازیگران شاخص تئاتر در آن جایزه بگیرند. در این اینفوگرافیک نگاهی داشتیم به بازیگرانی که در بین سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۹ عنوان بهترین بازیگر جشنواره تئاتر فجر جایزه گرفتهاند.
سال 1389 رومئو کاستلوچی، کارگردان شناخته شده ایتالیایی که نامش مساوی است با اجراهای آوانگارد و تصاویر خیرهکننده روی صحنه، به ایران سفر کرد. به یک اعتبار میتوان گفت کاستلوچی یعنی تاریخ زنده هنر جهان؛ نمادِ ایتالیا مثل فللینی و ماستریانی. وقتی زمزمههای برگزاری کارگاه آموزشیاش با عنوان «کارگردانی تئاتر» مطرح شد، بسیاری اهالی نمایش باور نکردند، اما برپایی این کارگاه آموزشی در مدت برگزاری جشنواره تئاتر آرزوی بسیاری از کارگردانهای تئاتر ایران را برآورده کرد.
آخرین روز جشنواره چهل و یکم تئاتر فجر با استقبال تماشاگران از نمایش «لیزای بیچاره» کار روسیه سپری شد.
چهلویکمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر شامگاه سهشنبه ۱۱ بهمن با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان میدهد.
پژوهش فوکو به ما نشان میدهد زندگی دانشآموزان، سربازان، بیماران و زندانیان در معرض مراقبت و نظارت و تهیه گزارش قرار میگیرد و رفتار بهنجار مورد تشویق و رفتار نامطلوب با اقدامات مجازاتی مواجه میشود. هدف غایی مراقبت و نظارت و انضباط، بهنجار ساختن فرد و از میان بردن بی انضباطیهای اجتماعی و روانی و سرانجام تربیت انسانهایی مطیع و سودآور در جامعه است. آیا تئاتر از یونان باستان تا امروز جز بازنمایی انسان به خودش و تبدیل امر نامطلوب به مطلوب چیز دیگری در سر پرورانده؟
این نمایش در بازتولید جدید با تغییراتی در میزانسن و گروه بازیگران روی صحنه رفت. به این معنا «مکبث زار» توانست نمایشنامه ویلیام شکسپیر را با تکیه بر مراسم زار، آیینهای بومی و فولکلور جنوب ایران و تلفیق با داستان «مکبث» اسکاتلندی به تصویر بکشد. رویکردی مسبوق به سابقه در تئاترهای سراسر جهان و البته ایران.
شمس در مقاله دوم البته توضیح مبسوط ارایه میدهد و گاهی به تبارشناسی دست میزند تا به نتیجه دلخواه برسد. رقص پیش از اسلام و رقص پس از اسلام. رویکردهای عرفا به این هنر و آنچه در قالب «هزار و یک شب» و سفالینهها و نقشبرجستهها برای ما به یادگار مانده، تا نگاهی به آنچه غرب را به مجسمهسازی و برپایی رقص رسانده و در مقابل، خوشنویسی و لاغری ژستهای رقص در شرق: «اگر در مقطعی از تاریخ محدودیتی بر موسیقی و رقص و مجسمهسازی پدید نمیآمد، چه بسا کسانی چون میرزا غلامرضا اصفهانی، بهزاد، میرزا محمدرضا کلهر و دیگرانی از این دست تجلی هنرشان همسو با میکل آنجلو و رامبراند بود.»
ما در ایران کمپانی تئاتر نداریم و نهاد دولت دههها است که فکر به چنین موضوعی را کنار گذاشته؛ اواخر دهه هفتاد در دولت اصلاحات تلاشهایی صورت گرفت که با بیدرایتی بعضی تئاتریها ناکام ماند. همین فقر کمپانی و حرکت به سوی خصوصیسازی و حمایت از گروهها و کمپانیها - که به نظر نگارنده آگاهانه اتفاق افتاده - موجب شده تئاتر ما فضایی در خود مانده و مدام درگیر روزمرّگی را تجربه کند. از سوی دیگر آسیبهای اجتماعی و تنشهای سیاسی بعضا به حدی میرسد که هنرمند فرصت نمیکند به چنین تجربههایی حتی نزدیک شود. این درحالی است که هنرمندان تئاتر دیگر کشورها علاوه بر کسب دانش و تجربه در استفاده از فناوریهای نوین، به بحرانهای جهانی و مباحثی مانند محیطزیست نیز توجه ویژه نشان میدهند.
تئاتر شهر در طول عمر 50سالهاش مدیران بسیاری به خود دیده است، مدیرانی که برخی سالها بر صندلی ریاست این مجموعه تکیه زدند و برخی هم وفایی از صندلی آن ندیدند. سال 1355 بود که مدیریت این مجموعه به علی رفیعی سپرده شد. او به اوضاع تئاترشهر سامان بخشید، اما یک سال بعد به خواست مدیران وقت تلویزیون ملی ایران ناچار به استعفا شد و سپس ناهید مهدوی مدیریت این مجموعه را برعهده گرفت. با انقلاب 1357، برای مدتی فخرالدین انوار سکان تئاتر شهر را در دست گرفت و پس واگذاری مدیریت مجموعه به وزارت فرهنگوارشاد اسلامی در سال ۵۹، نادر خوشدل دوران مدیریت پرحاشیه خود را آغاز کرد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی معتقد است: تا زمانی که دانشکدههای تئاتر و سینما در سراسر جهان اسلام، کاری جز ترجمه ندارند و آثاری که ترجمه میشوند بدون منبع هستند، چیزی به نام تئاتر جهان اسلام نداریم.»