سردارافخمي با درك درستي از بافت فرهنگي و اجتماعي تئاتر شهر را مي‌آفريند. حالا فضاي دروني اين بنا شايد ميزبان همه آدم‌هاي تهران نباشد؛ اما فضاي بيروني، در يك رويكرد جمع‌گرا متعلق به همگان است.
موقعي كه مصالح جديد مانند آهن، شيشه و بتن وارد ايران شد به طور طبيعي عده‌اي گرايش پيدا كردند از اين مصالح در معماري استفاده كنند ولي مشكل اينجا بود كه برخلاف نمونه‌هاي اروپايي، وقتي نو آمد به بازار، كهنه شد دل‌آزار و تمام گذشته كنار رفت. يعني معماران ما براي نوآوري حتي آن مختصات و داشته‌هاي قطعي ايراني را فراموش كردند.
گل سرسبد پروژه‌های سردار افخمی همان نگین استوانه‌ای چهارراه ولیعصر است که کار مشترک او و لیلا فرهاد محسوب می‌شود. کلنگ احداث مجموعه تئاتر شهر تهران سال ۱۳۴۶، در محل کافه شهرداری به زمین زده و هفتم بهمن 1351 با یک سالن مدرن آماده بهره‌برداری شد.
عبدالرضا ذکایی ـ معمار ـ که از دوستان و همکاران قدیمی هنرمند فقید، امیرعلی سردارافخمی بوده است، درباره او چنین بیان می‌کند: هنر از دستان و اندیشه سردارافخمی می‌بارید و تمام وجودش هنر معماری بود. سردار افخمی کارهای بسیار مهم و ماندگاری کرد. پیش از او خیلی از معماران از معماری ایرانی سخن می‌گفتند ولی این مرد با طراحی بنای «تئاتر شهر» همه حرفهایش را زد و هنوز هم بنایی مانند تئاتر شهر را در ایران نمی‌بینید.
«امیرعلی سردار افخمی» معمار بنای ارزشمند تئاترشهر تهران در ۹۱ سالگی درگذشت.
