پنجشنبه , ۲۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳
جاناتان گلیزر
اهدای پوستر فیلم «منطقه مورد علاقه» به حراجی «سینما برای غزه» 18 فروردین 1403
اهدای پوستر فیلم «منطقه مورد علاقه» به حراجی «سینما برای غزه»

اهدای پوستر فیلم «منطقه مورد علاقه» به حراجی «سینما برای غزه»

جاناتان گلیزر پوسترهای فیلم اسکاری را به «سینما برای غزه»اهدا کرد جاناتان گلیزر با ارایه پوسترهای امضا شده «منطقه مورد علاقه» در حراجی «سینما برای غزه» در روز اول بیش از ۵۰ هزار دلار جمع کرد.

«کن لوچ»؛ از دفاع از نطق اسکاری تا پایان راه فیلمسازی 15 فروردین 1403
«کن لوچ»؛ از دفاع از نطق اسکاری تا پایان راه فیلمسازی

«کن لوچ»؛ از دفاع از نطق اسکاری تا پایان راه فیلمسازی

«کن لوچ» کارگردان کهنه کار بریتانیایی، حمایت خود را از «جاناتان گلیزر» به خاطر سخنرانی جنجالی او در مراسم اسکار ۲۰۲۴ اعلام کرد و به قطعی از پایان دوران فیلمسازی خود خبر داد.

درباره «منطقه تحت نظر»؛ برای فراموش نکردن آشویتس 10 فروردین 1403
درباره «منطقه تحت نظر»؛ برای فراموش نکردن آشویتس

درباره «منطقه تحت نظر»؛ برای فراموش نکردن آشویتس

این نوشته ریویوی «منطقه تحت نظر» نیست، بیانگر حسی است که فیلم در من برانگیخته، فیلمی که تجربه بازدید از آشویتس را زنده کرد، سفری که همه عکس‌هایش گم و گور شده و حالا با کمک صداهای فیلم جاناتان گلیزر باید تکه‌تکه‌هایش را در ذهن باسازی کنم و یاد روزی بارانی در آشویتس بیفتم که از انسان و زنده بودن خودم حالت تهوع بهم دست داده بود.

نقدی بر فیلم «منطقه مورد علاقه» به کارگردانی جاناتان گلیزر؛ صدایی که نمی‌شنویم 1 فروردین 1403
نقدی بر فیلم «منطقه مورد علاقه» به کارگردانی جاناتان گلیزر؛ صدایی که نمی‌شنویم

نقدی بر فیلم «منطقه مورد علاقه» به کارگردانی جاناتان گلیزر؛ صدایی که نمی‌شنویم

فیلم بیان یک روایت تاریخی نیست؛ صدای هشداری از تکرار وقوع این اتفاق‌های هولناک است؛ صدایی که نمی‌شنویم و سقوط آدمیان در سیاه‌چاله‌ها تکرار می‌شود؛ سیاه‌چاله‌ای که می‌تواند مردمان عادی را هم در خود ‌بگیرد و از مردمان عادی هیولاهایی بسازد که زندگی همنوع خود را به مخاطره بکشند و لبخند بزنند.

عادی سازی هولناک جنایت در «منطقه مورد علاقه» 27 اسفند 1402
عادی سازی هولناک جنایت در «منطقه مورد علاقه»

عادی سازی هولناک جنایت در «منطقه مورد علاقه»

«منطقه مورد علاقه»، برخوردی مینی‌مالیسی؛ با انحراف بشری«نازیسم» است! فیلمی درونگرا؛ که بیشتر از آنکه؛ توحشِ نازیسم را برجسته سازد؛ به بُعد درونیِ آن می‌پردازد. کارگردان؛ پلیدی نازیسم را مخفی نمی‌کند، آن را در پستوی روحِ شخصیت‌ها، انبار می‌کند؛ تا تماشاگر ذره‌ذره؛ شاهدِ یک تباهی تدریجی و سهمناک باشد!