سختیهای ساختن فیلمی درمورد زندگی طبقه کارگر این است که فیلم عامهپسند درنمیآید. مردم به سینما نمیروند تا تلاشهای خستهکننده یک کارگر زحمتکش برای انجام دادن کار و اداره کردن یک زندگی پرهزینه را نگاه کنند. آنها به سینما میروند تا کمدی ببینند و بخندند و غم زندگی از یادشان برود یا فیلم رمانس ببینند و یاد خاطرات عشقی خود بیفتند یا فیلم اکشن و جنایی ببینند و کمی هیجان را تجربه کنند. درنتیجه ساختن فیلمی در این حوزه، عشق و تعهد میخواهد. تعهدی که از هرکسی برنمیآید.