نام شریعتی چنان با سیاست و تاریخ و جامعه‌شناسی و ایدیولوژی گره خورده که جای چندانی برای پرداختن به علایق سینمایی او باقی نگذاشته. گفتار حاضر سراغ این وجه رفته است...
در این تصاویر «مسعود کیمیایی» ۲۸ ساله را در حال هدایت «بهروز وثوقی» و «جمشید مشایخی» می‌بینید.
۳ تیر ۱۳۵۹ مدیران وقت بنیاد از آیت‌الله خلخالی دعوت کردند تا با دیدن صحنه‌هایی از فیلم معروف قیصر نظرش را درباره این فیلم و اکران مجدد آن بعد از انقلاب بیان کند.
عکسی از فیلم «قیصر » در فضای مجازی پربازدید شد.
فیلم سینمایی «برزخی‌ها» را ایرج قادری براساس فیلمنامه‌ای از سعید مطلبی و با حضور جمعی از بازیگران شاخص سینمای قبل از انقلاب، در سال 58 یعنی کمتر از یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کلید زد و به سرانجام رساند. فیلم از این منظر که می‌توانست زمینه‌ساز ادامه فعالیت بخشی از بدنه سینمای ایران در سال‌های پس از انقلاب باشد، از همان ابتدا حائز اهمیتی فرامتنی بود اما جریان اکران و اعتراضات سازمان‌دهی شده علیه آن، سمت و سویی متفاوت به اتفاقات داد.
سینما و به‌طور کل هنر اعتراضی ناشی از شرایط اجتماعی و سیاسی است. هر جا عدالت حاکم است، هنرمندان بیشتر متوجه نفسیات انسانی و روانشناسی جامعه و مقوله‌هایی از این دست می‌شوند. مثل برگمان و آثار فلسفی روانشناختی‌اش در سوئد اما هرجا عدالت و دموکراسی برقرار نیست هنرمندان از هنر به ویژه سینما به عنوان ابزاری برای آگاهی‌رسانی بهره می‌گیرند تا مردمان آن جامعه بیشتر با واقعیت‌ها آشنا شده و تشویق و تحریک شوند تا با نابسامانی‌ها مقابله کنند.
نعمت حقیقی تمایلی نداشت در ساخت فیلم‌هایی که با برچسب فیلمفارسی شناخته می‌شوند، همکاری داشته باشد. او دلبسته تلویزیونی بود که روزگار فضایی فرهنگی و شرایطی مطلوب داشت. اما تلویزیون که در دام بوروکراسی افتاد، زمینه‌ای فراهم آورد تا این فیلمبردار چیره‌دست، پشت دوربین بخشی از فیلم‌های مهم تاریخ سینمای ما قرار بگیرد.
مونولوگ ماندگار بهمن مفید در فیلم «قیصر»، به مناسبت درگذشت بهمن مفید.
روز چهارشنبه چهارم تیر ۱۳۵۹، روزنامه صبح آزادگان خبر از دیدار آیت‌الله خلخالی از بنیاد هنری مستضعفان داد.
