برای فیلمسازی همچون وایتیتی یک عقبگرد کامل است. او چند سال قبل با کمدیهای مستقلی همچون «شکار انسانهای سرگردان» (۲۰۱۶) همه را هیجانزده کرد و وعدهی ظهور یک کمدیساز درجهیک را داد، او حتی نبوغ ذاتی خود را در قالب یک فیلم بزرگ بلاکباستری از دنیای سینمایی مارول به نمایش گذاشت (ثور: رگناروک) اما در چند اثر اخیر او، هیچ خبری از آن شور و هیجان سابق نیست، کارگردان لیگ برتری ما به دسته دوم سقوط کرده است. اگر به فیلمهای فوتبالی علاقهمند هستید، با خودتان مهربان باشید و همان «فوتبال شائولین» (۲۰۰۱) را دوباره تماشا کنید.