پُرواضح بود که اتفاقات سال 1401 باعث شد تعدادی از سلبریتی‌ها با محاسبه غلط خود عطای ماندن در ایران را به لقایش ببخشند و برای قهرمان شدن پا به مرزهای ینگه‌دنیا بگذارند. ‌حمید فرخ‌نژاد‌ مهم‌ترین و قابل بحث‌ترین سوژه در میان افراد خروج‌کرده است.
چارسو پرس: او برخلاف تعداد زیادی از هم‌قطارانش -که برخی بعد و بعضی هم‌زمان با وقایع 1401 و پس از آن از ایران رفتند- بازیگر مهم و شاخصی در سینمای داستان‌گوی ما بود و یکی از نزدیک‌ترین فیگورها به مفهوم «سوپراستار» در صنعت نیم‌بند سرگرمی در ایران محسوب می‌شد.

فرخ‌نژاد به‌قدری نفع شخصی برایش ویژه و بااهمیت بود که در مصاحبه‌ای با رسانه «تی‌وی پلاس» عنوان کرد: «برای من اهمیتی ندارد که چه بر سر وضعیت 80 میلیون ایرانی می‌آید، اگر بخواهد بلایی سر پسرم بیاید» (نقل به مضمون)...

تصویر ذهنی مردم ایران بدون روتوش رسانه‌ها از فرخ‌نژاد نه بازی‌های او در سینما و تلویزیون است و نه موضع به‌اصطلاح سیاسی‌اش در مواجهه با نظم مستقر. او منفعت شخصی را مثل هر انسان دیگری برای خود و خانواده‌اش لحاظ می‌کند و محال ممکن است که جایی برای این مورد در تحلیل نهایی‌اش مبنی بر خروج خود و خانواده‌اش از ایران قرار نداده باشد.

فرخ‌نژاد در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود با رسانه‌های خارج‌نشین (برنامه منوتوهاب در شبکه من‌وتو)، سوای صحبت‌های مغشوشش در مورد وضعیت مملکت، با اشاره به وضعیت برزخی فیلم سینمایی «میجر» ساخته ‌احسان عبدی‌پور‌، برای مرتبه چندم به منافع شخصی‌اش ارجاع داد و تلویحاً گفت که سرنوشت فیلم موردنظر چندان برایش اهمیت ندارد.

بیشتر بخوانید: مطالب و اخبار سینمای ایران

فرخ‌نژاد تهیه‌کننده «میجر» است و طبعا باید پیش از پشت کردن به همه‌چیز و خروج از ایران، فکری به حال دسترنج همکارانش می‌کرد. اما برای او و همفکرانش در «صنعت مخالفت»، هزینه-فایده انجام هر کُنش و واکنش پیش از هرچیز محاسبه می‌شود.

از این‌ها گذشته، حال و هوای این روزهای فرخ‌نژاد، برخلاف تصویری که رسانه جریان اصلی اپوزیسیون از او ساخته‌، شباهتی به ایام بهاره خروجش از ایران ندارد. کافی‌ است مصاحبه اخیر این شخص با رسانه ورشکسته و در حال احتضار «منوتو» را مرور کنید؛ او علی‌رغم اینکه چندان از کرده خود پشیمان نیست، ولی وقتی مصاحبه‌کننده محتوای سؤال‌ها را به سمت مهم‌ترین نقطه عطف زندگی کاری و شخصی‌اش یعنی مهاجرت از ایران می‌برد، رنگ و رویش را می‌بازد و به این نکته اذعان می‌کند که اگر باز هم به گذشته برگردد، همین فیلم‌ها و نقش‌ها را از نو بازی می‌کند و ابایی از انتخاب‌هایش در سینمای تجاری ایران ندارد.

پس چطور زندگی کردن اهمیت به‌مراتب بیشتری از حرف و حدیث مردم دارد و فرخ‌نژاد، سوای چهره‌ای که از خود ساخته، بیش از هرکس دیگری به این واقعیت که جیب و معاش از هرچیز ارزشمندتر است اشراف دارد.

منبع: روزنامه فرهیختگان