تئاتر واکنشی، تئاتری مبارزه‌جویانه است و رهگشا. می‌تواند به عنوان الگو و شاخصی باشد برای کسانی که با خودسانسوری و ترس پا به صحنه می‌گذارند و چیزی را به مخاطب ارائه می‌دهند که فرسنگ‌ها با خود و جامعه‌شان فاصله دارد. هرچند ماندن و ایستادن در استعاره می‌تواند زیان‌بار باشد اما چاره‌ای مفید است در برابر زور و فشار دستگاه سانسور. «مادرنزاییده» اگر کمی احتیاط و مصلحت‌اندیشی‌ قاطی‌اش می‌شد هیچ‌وقت رنگ صحنه را به خود نمی‌دید و هرگز زاییده نمی‌شد.