من اصولا دوست دارم تماشاگرم را با چیزی خوشحال کنم تا مطلبم را به او بگویم. فکر کردم اگر یک کار تاریخی سنگین بنویسم و اجرا کنم، شاید مخاطب پس بزند، چون آن‌جا با مطالب جدیدی آشنا می‌شود. مثل همین ماجرای دوره زندیه. از این‌رو نگاه‌های سیاسی و معرفتی و عرفانی را که در متن وجود دارد، با شوخی و موسیقی و طنز آمیختم تا در قالب مجلس تقلید مطلبم را بگویم.

نمایشنامه نویس و کارگردان «ماشین دودی» این سوال که گویا در طول اجرای نمایش سخت گیری یا فشارهایی اعمال شده تا جاییکه زمزمه هایی مبنی بر توقیف اجرا نیز به گوش رسیده پاسخ می دهد: «از توقیف احتمالی بی خبرهستم و در این زمینه به صورت مستقیم مساله مهمی نشنیدم اما در شب هایی از اجرا تذکر و ممیزی های زیادی داشتیم که برخی وارد بوده و برخی حساسیت ها هم بی مورد، بی جا و غیر حرفه ای بودند.»