محمد رحمانیان تنها کسی بود که نسبت به مساله پیش آمده اعتراض کرد. او در یادداشتی انتقادی نوشت: «به لغوهای پیاپی، برگزار نشدنها و توقیفها و تعطیلیها عادت کردهایم... میشد این سمینارها برپا شود و گفتوگوها شکل بگیرد و آیینها (نکوداشت) به سرانجام رسد و هیچ آسیبی هم به گوشهای از میز هیچ مدیری نرسد.»
محمد رحمانیان با انتقاد از لغو یک سمینار تئاتری و نکوداشت بهرام بیضایی گفت که این برنامه میتوانست برپا شود تا بدون اینکه به هیچ میز مدیریتی آسیب وارد شود، گفتوگوهایی درباره موضوعهای مختلف تئاتر شکل بگیرد.