حالا دیگر هوای تازه‌ای در تئاتر دمیده بود. اما این هوای تازه فقط شامل حال داخل کشور نمی‌شد. حالا دیگر بحث گفتگو با دیگر ملل و تمدن‌ها هم در میان بود. پس طبیعی بود که جشنواره تئاتر فجر هم در راستای همین تغییرات، حال و هوای دیگری پیدا کند و البته بعد از ۱۶ دوره، از یک جشنواره سراسری به جشنواره‌ای بین‌المللی تبدیل شود تا کشورهای دیگر متوجه بشوند که مردم ایران چه فرهنگ و هنری دارند و هنرمندان‌شان چه آثاری خلق می‌کنند.
