یک کارگردان و بازیگر تئاتری درباره ارزیابی‌اش از شرایط کنونی تئاتر کشور گفت: نه ساختمان و نه آمد و شد یکی پس از دیگری مدیران نمی‌تواند راهگشا باشد. زیاده‌روی، رانت خواری، ایجاد گَنگ‌هایی که تمامی سالن‌ها را به اشغال خود درآورده‌اند و راه تئاتر به «اصطلاح خصوصی» را هموار کرده‌اند، تئاتر «جریان‌ساز» را تحت تأثیر قرار داده و جای تئاتر واقعی را دیر یا زود خواهد گرفت.
به نظر می‌رسد در طی این سال‌ها دولت به طور سیستماتیک به نام «خوداتکایی تئاتر»، از وظایف ذاتی حمایتی-مالی‌اش در قبال تئاتر کاسته است بی‌آنکه از نظارت و ارزشیابی محتوی و شکل اجراها کوتاهی داشته باشد. بخش قابل توجهی از سهم تحقق‌یافته بودجه اندک تخصیصی تئاتر هم به دلیل رشد کمی تئاترها عموما مصروف کنترل و ارزیابی نمایش‌ها می‌شود.
