یک منتقد تئاتر گفت: «زندانی خیابان نواب» یک اثر کمدی تراژیک است که روح زمانه خود را منتقل می‌کند.
مقوله بازنویسی، مقوله‌ای جدید نیست. قدمت بازنویسی، شاید، به قدمت نمایش‌نامه‌های کلاسیک یونان و رم باستان باشد؛ به‌عنوان‌مثال می‌توان به «مده‌آ»های مختلف اشاره کرد. البته شاید کسانی بگویند که آن بازنویسی نیست، ولی فراموش نکنیم که پلات ثابت است و نویسندگان مختلف، جنبه‌های مختلفی از این پلات را برجسته کرده‌اند.
نمایش «زندانی خیابان نواب» به کارگردانی هوشمند هنرکار از جمعه شب بیست و چهارم فرودین ماه در تماشاخانه شانو روی صحنه خواهد رفت.
من در مورد این محله تحقیق میدانی کردم و مقاله خواندم. به آنجا رفتم و با آدم‌هایش از نزدیک آشنا شدم. حتی آدم‌هایم را انتخاب کردم تا بدانم اگر قرار است «مل» نمایشنامه نیل سایمون تبدیل به ناصر شود چه معادلاتی برای این کار نیاز است. این طور نبود که فقط چند اسم را عوض کنیم و با این ماجرا اقتباس را انجام دهم...
تفاوتی مهم میان بندبازی کردن و کارگردانی وجود دارد و آن این که بندباز نسبت به خود مسئول است و کارگردان نسبت به مخاطب. و چه گرانمایه است کارگردانی که چنین مسئولیتی را با جان و دل می‌پذیرد و با همه دردهایی که در نهاد خویش دارد، از این بندِ لغزان و لرزان عبور کرده و شرف و آبرویش را از دستان قدرشناس و ارزش‌سازِ مخاطب خود طلب می‌کند. اما در این مسیر کسانی هم هستند که قاعده بازی را عوض کرده، بند روی زمین می‌گذارند و با چشمانی بسته از رویش رد می‌شوند و زیرزیرکی خودشان را بندباز ماهر جا می‌زنند.
جمعی از اهالی تئاتر به همراه خانواده زنده‌یاد نقی سیف جمالی بازیگر پیشکسوت تئاتر در مراسم افتتاح رسمی نمایش «زندانی خیابان نواب» به کارگردانی هوشمند هنرکار حضور پیدا کردند.
