حتما بارها خوانده و شنيدهايد كه سالنهاي تئاتري ايران خواه دولتي و خواه خصوصي وضعيت آشفتهاي دارند و دليل اصلي اين امر هم نبود برنامهريزي، قانون، مديريت هنري و رهاشدگي اين فضا توسط مديران هنرهاي نمايشي است. اين سالها مثلا تئاتر خصوصي در ايران پا گرفته است ولي در عمل شاهد تئاترهاي دولتي، نيمهدولتي و غيردولتي هستيم. تئاترهاي دولتي و نيمهدولتي كارمند رسمي دارند ولي تئاترهاي غيردولتي كارمند رسمي ندارند اما به شدت تحت نظارت و سانسور هستند.