کارگردان نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» در صدد است تا اولین فیلم سینمایی خود را جلوی دوربین ببرد.
علیخانی برای بار دوم است که این نمایش را به‌روی صحنه می‌آورد؛ یکبار در سال1379 و بار دوم در روزهای گرم مرداد سال 94 در تماشاخانه‌ی باران. این بازگشت از یک‌سو پرده از اهمیت موضوع و تمام‌نشدن آن برای مولف برمی‌دارد و از سوی دیگر نشان می‌دهد که نمایش کماکان پتانسیل اجرا و بازگوکردن برخی از مسائل را دارا است. در همین ابتدا باید گفت که پیرنگ اصلی سعادت لرزان مردمان تیره‌روز، متمرکز بر چالش‌های درونی یک خانواده‌ی ایرانی است؛ چالش‌هایی که منبع و منشاء مشخصی ندارند و تنها وجود دارند برای آنکه وجود داشته باشند.
«سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» با اهدای چتر نمادین تئاتر باران به محسن علیخانی توسط داوود میرباقری افتتاح شد.
محسن علیخانی بعد از 15 سال نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» را روی صحنه می‌برد.
