صدرالدین زاهد یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های تئاتر دهه 50 شمسی است. اما در سال‌های اخیر هم او بی‌کار نبوده و نمایش‌هایی را در معتبرترین جشنواره‌های فرانسه و ایتالیا روی صحنه برده است. او زمانی که در ایران بود، با دعوت پیتر بروک به گروه بازیگران نمایش «اورگاست» پیوست؛ همچنین در تبدیل یکی از انبارهای تئاترشهر به سالن نمایش و تأسیس سالن چهارسوی مجموعه تئاترشهر نقش داشت. زاهد به‌اتفاق بیژن مفید، آربی اوانسیان، سوسن تسلیمی، فردوس کاویانی، حسین محب‌اهری، فرحناز منافی‌ظاهر، آتیلا پسیانی، فاطمه نقوی و... شماری از تأثیرگذارترین نمایش‌های آن دوره همچون «جان‌نثار» و «اژدها» را روی صحنه برد. او پس از 30 سال به ایران آمد و نمایش «افسانه ببر» را که اقتباسی از اثر داریو فو، نمایش‌نامه‌نویس ایتالیایی است، در تهران به‌صورت محدود روی صحنه برد، اما این‌روزها او در تدارک کاری دیگر است. قرار است «افسانه ببر» در شهرهای مختلف استان کرمان روی صحنه برود و در کنار این اتفاق، ورک‌شاپ‌هایی هم در این استان برگزار شود. این تور 29 تیر در سیرجان آغاز می‌شود و 16 مرداد در شهر کرمان خاتمه می‌یابد. به بهانه این برنامه، با صدرالدین زاهد، مترجم، کارگردان، طراح و بازیگر «افسانه ببر» و حاشیه‌هایی که چندی پیش در جریان اجرای نمایش از سوی دیگر کارگردان‌ها به‌وقوع پیوست، گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.