«قانون مورفي» مصداق بارز تک‌چشم در شهر کورهاست و اين نمي‌دانم تعريف است يا تحقير؛ اما مي‌شود اين‌گونه آغازيد که فيلم در ميان کمدي‌هاي «بفروش» اين سال‌ها، کمتر لودگي و بيشتر تلاش در راستای سينمايي تمام‌سرگرمي است و استراتژي‌اش ديوانه‌بازي در راستاي «سرکاري»هاي هوشمندانه و آغازش نه‌چندان بد.
