کاری که نرگس زاهد در بازیگوشی‌اش انجام می‌دهد گامی این نمایشنامه‌خوانی را جلو می‌برد و با بازیگوشی یک متن را شکل اجرایی می‌دهد، در این بازیگوشی امکانات اجرایی یکی از اشکال خود را به مخاطب پیشنهاد می‌دهد و با سنجش عکس‌العمل مخاطب می‌تواند این اجرا را به مرور تکمیل و به مرزهای نهایی‌اش نزدیک کند
