پایگاه خبری تئاتر- خبرآنلاین: نیمه آذر بود که خبر «اسامی ۷۰ کارشناس بخش مرور» منتشر شد. هیئتی ۷۰ نفره که از طرف دبیرخانه سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر انتخاب شده بودند و دفترچه‌هایی در اختیارشان قرار گرفته بود تا به تئاترهایی که در طول سال دیده‌اند امتیاز بدهند و تئاترهای بخش مرور جشنواره تئاتر فجر برخلاف سال‌های قبل به این شکل انتخاب شد.
یکی از اعضای این هیئت ۷۰ نفره هوشنگ گلمکانی، منتقد سینما و دبیر شورای نویسندگان مجله «فیلم» بود. او در مورد این که چه شد که پذیرفت یکی از اعضای این هیئت باشد توضیح داد: «من در جریان شیوه کار دوستان، در سال‌های قبل نبوده‌ام. امسال گفتند می‌خواهند کارهای بخش مرور را به این شیوه انتخاب کنند و چون از طریق فضای مجازی متوجه شده بودند که من تئاتر زیاد می‌بینم لطف کردند و از من خواستند یکی از اعضای این هیئت باشم. گفته بودند کسانی که قرار است نظر دهند و این دفترچه‌ها را پر کنند باید حداقل هفت نمایش را دیده باشند و در این صورت است که می‌توانند در این نظرخواهی شرکت کنند. من از آن لیست که اسم حدودا صد و خورده‌ای نمایش درش آمده بود، ۱۲ کار را دیده بودم و نظرم را در مورد آن ۱۲ اثر دادم. نظرخواهی به شکل ستاره دادن بودن و نوشتن شرحی مختصر که من ستاره دادن را کافی دانستم و فکر کردم نوشتن جمله بحث‌انگیز می‌شود.»
گلمکانی با اشاره به این که تعداد زیادی نمایش هم بوده که او دیده ولی اسمشان در دفترچه نبوده افزود: «اولش توضیحات ابتدای دفترچه را دقیق نخوانده بودم و همین طور که ورق به ورق جلو رفتم دیدم اسم تعداد زیادی از نمایش‌هایی که من دیده‌ام در آن نیست. با دبیرخانه تماس گرفتم و برایم توضیح دادند که همه چیز در مقدمه آمده، مقدمه را که خواندم دیدم بله تئاتر مثل فیلم نیست که بروی یک کپی از اثرت بدهی و برای اجرای دوباره در جشنواره، باید مجددا گروه را جمع کنی و معلوم شد که اسامی ذکر شده در دفترچه، اسامی گروه‌هایی است که خودشان متقاضی شرکت در بخش مرور بوده‌اند.»
دبیر شورای نویسندگان مجله «فیلم» در مورد تفاوت این شیوه با سال‌های پیش که پنج یا شش داور، آثار متقاضی حضور در بخش مرور را بررسی می‌کردند و نه هیئتی ۷۰ نفره هم گفت: «بالاخره عده‌ای باید کارها را انتخاب می‌کردند. در این سال‌ها به اصطلاح خودشان تلاش کرده‌اند به خرد جمعی متکی شوند و به جای این که یک گروه پنج نفره، هفت نفره یا ۱۰ نفر آثار را انتخاب کنند از تعداد بیشتری نظرخواهی کرده‌اند. من نمی‌دانم اگر گروهی کوچک‌تر آثار را انتخاب می‌کرد نتیجه چه می‌شد شاید حدودا شبیه همین می‌شد ولی به هر حال به مشارکت طلبیدن یک عده بیشتر، اصلا بد نیست.»
این منتقد سینما ادامه داد: «متاسفانه وضعیتی که در جامعه روشن‌فکری ما و از جمله در بین تئاتری‌ها وجود دارد قضیه رقابت و حسادت است که آفت جامعه ماست و فکر می‌کنم وقتی انتخاب‌کنندگان خارج از دایره دست‌اندرکاران خود تئاتر باشند این جنبه منفی از قضیه کمتر می‌شود و این اتفاق خوبی است.»
او در پایان در مورد این که برنامه‌اش برای تئاتر دیدن به چه صورت است گفت: «این طور نیست که بگویم مثلا سه‌شنبه‌ها حتما به تئاتر می‌روم ولی ممکن است یک هفته چهار نمایش ببینم و یکهو دو هفته هیچ کاری نبینم. بسیار بستگی به وضعیت کارهای دیگرم دارد ولی تئاتر دیدن یکی از دغدغه‌هایم است و اگر عمری باشد و وقتی، دلم می‌خواهد همه کارهای روی صحنه را ببینم ولی نمی‌شود. خوشبختانه آن قدر تعداد اجراها زیاد است که اگر آدم هر شب هم به تئاتر برود نمی‌تواند همه را ببیند. بنابراین تعداد زیادی از انتخاب‌هایم رندم است و تعدادی هم با توجه به دعوت‌ها، تعدادی دیگر را هم با توجه به علاقه خودم و شناختم از نویسنده و کارگردان می‌بینم. تعداد زیادی از تئاترها با وجود این همه نامِ آشنا، مثل هندوانه دربسته شده و باید حتما به سراغشان بروید تا ببینید داخلشان چه هست.»
صفحه رسمی سایت خبری تئاتر در تلگرام
https://telegram.me/onlytheater
