سعید زارع کارگردان این نمایش درباره ژانر نمایشی گفت: این نمایش دارای موضوعی اجتماعی است که به موقعیت‌های اجتماعی در قالب مفاهیم فرهنگ شناسانه، آسیب شناسانه و روانشناسی اجتماعی می‌پردازد. در واقع به معضلاتی که مردم با آن دست به گریبان هستند می‌پردازد و هر شهروند به نوعی آن را تجربه کرده و با آن دچار چالش است، که ما در پانزده سال آن را مورد نقد، جراحی و بررسی قرار داده‌ایم.
وی در ادامه افزود: این نمایش بین سال‌های 95 تا 96 تولید شد و در یک تور چند ماهه طی ۳۰ اجرا در استان مرکزی به صحنه رفت است و تجربه موفقی را هم پشت سر گذاشت و خوشبختانه بازخورد خوبی به لحاظ استقبال و محتوایی داشت، بعد از آن پیشنهاد اجرا را به آقای شریعتی در تئاتر شهر دادیم و خوشبختانه با استقبال و حمایت ایشان واقع شد.
زارع با اشاره به اینکه یک سال در نوبت اجرا بودیم، گفت: سوژه و محتوای این کار قابل تأمل است. این نمایش در حوزه تئاتر مونودرام(تک نفره) می‌گنجد، اجرای چنین نمایش‌هایی را هر هنرمند تئاتر شناسی می‌داند که کار بسیار سخت و دشواری است چون هم قدرت در بازیگری حرف اول را می‌زند و سپس طراحی و کانسپت و فضاسازی درخور را میطلبد و چه بسا تمام تلاش برای رسیدن به این مطلوب شده است. وی در ادامه یادآور شد: محتوا و سوژه در پانزده سال آینده دغدغه حال و احوال امروزه مردم بوده و به بررسی موقعیت‌های اورژانسی در جامعه پرداخته است که هر مخاطبی با نگاه و نگرش خود با آن درگیر می‌شود، قطعا مخاطبان با این کار در تئاترشهر ارتباط خواهند گرفت چرا که آنها را به چالش می‌کشد و دعوت میکند.
زارع درباره طراحی صحنه و نور خاص این کار گفت: نور و‌صحنه نمایش یکی دیگر از ویژگی‌های این اثر نمایشی است که با بازی مهدی محمدی درآمخیته شده و در راستای مفاهیم اثر نه زیاد و نه کم تلاش دارد تعادل را برقرار کند و با مخاطب در فضا و کانسپت خاص خود ارتباط بگیرد.
