پایگاه خبری تئاتر: سیدغلامرضا موسوی (رییس انجمن تهیه‌کنندگان مستقل و عضو هیات رییسه شورایعالی تهیه‌کنندگان) با اشاره به وضعیت نمایش فیلم‌ها در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر و سهم تهیه‌کنندگان سینما گفت: برگزاری جشنواره ملی فجر در ایام دهه فجر باعث شده تا تعداد نمایش فیلم‌ها بیشتر از استاندارد جهانی باشد. استاندارد و نمایش جهانی فیلم‌های جشنواره حداکثر سه نمایش و به‌طور استثنایی چهار نمایش است.
وی ادامه داد: شورایعالی در جشنواره سی و دوم طی مذاکراتی که با دبیر وقت جشنواره، آقای علیرضا رضاداد داشت، در آن سال پذیرفت که تعداد نمایش هر فیلم شش هزار صندلی باشد و به‌تدریج در سالهای بعد، این تعداد کاهش یابد به گونه‌ای که امسال در بیشترین شکل تعداد صندلی‌های نمایش فیلم باید سه هزار صندلی باشد.
موسوی افزود: در همان سال توافق شد مابه‌التفاوت این تعداد با تعداد صندلی نمایش فیلم در جشنواره، محاسبه شده و محاسبه ریالی آن به تهیه‌کنندگان پرداخت شود. متاسفانه وضعیت بودجه جشنواره ملی فجر و اعلام عدم بودجه از سوی دبیران جشنواره باعث شده تا عملاً هزینه نمایش فیلم برای مابه‌التفاوت سه هزار صندلی که نزدیک به شصت درصد نمایش‌ها می‌شود، توسط تهیه‌کنندگان پرداخت شود. مبلغی که در محاسبات اقتصادی برای جمع تهیه‌کنندگان و تک تک آنان مبلغ کاملاً قابل توجهی است بنابراین تأمین بخشی از هزینه جشنواره ملی فجر توسط تهیه کنندگان سینما صورت می‌گیرد.
موسوی افزود: باید به سمت و سویی حرکت کنیم که مابه‌التفاوت صندلی‌های توافقی که امسال کمتر از سه هزار صندلی باید باشد با تعداد صندلی‌های نمایش جشنواره که نزدیک به هفت هزار صندلی است توسط برگزارکنندگان جشنواره به تهیه‌کنندگان و صاحبان فیلم پرداخت شود.
موسوی در پاسخ به این سؤال که آیا حضور فیلم‌ها در جشنواره سودمند هست یا خیر گفت: در وجه فرهنگی طبیعتاً برای کلیه فیلم‌ها خوب است، به خصوص تعدادی از آنها که در جشنواره مطرح می‌شوند اما در بعد اقتصادی موضوع متفاوت است. در وجه اقتصادی دو گونه فیلم بیشترین بهره را از نظر دیده شدن به خود اختصاص می‌دهند. اول فیلم‌های پرمخاطب، دوم فیلم‌های مخاطب خاص یا کم مخاطب. در وجه اول نمایش فیلم‌های پرمخاطب مانند آنونس است. این فیلم‌ها با تعاریفی که پیدا می‌کنند. برای اکران تبلیغ می‌شوند.
وی ادامه داد: دسته دوم یعنی فیلم‌های مخاطب خاص یا به‌اصطلاح کم مخاطب هم در جشنواره به بهترین شکل دیده می‌شود و در بسیاری موارد تعداد تماشاگران آنها بیشتر از نمایش عمومی است. دسته سوم یعنی فیلم‌هایی که مخاطب متوسط دارند بزرگترین زیان‌دهندگان نمایش فیلم در جشنواره هستند چراکه برای آنها تماشاچیان تبلیغ منفی می‌کنند. نمونه‌اش هم فیلم‌هایی که در زمان جشنواره سانس‌های فوق‌العاده فراوانی داشتند اما هنگام نمایش عمومی با اقبال کم تماشاگران روبرو بوده‌اند.
موسوی اضافه کرد: البته مشکل دیگری که فیلم در نمایش جشنواره ملی فجر دارند، جهت‌گیری علیه برخی فیلم‌هاست که جمعی با اهداف غیرجشنواره‌ای و اغلب دیدگاهای سیاسی با فیلم‌ها برخورد می‌کنند. و عملاً برای نمایش عمومی فیلم و پروانه نمایش عمومی آن مساله‌آفرینی می‌کنند. بسیاری از فیلم‌هایی که نمایش عمومی آنها با مشکل روبرو شده است، فیلم‌هایی هستند که در جشنواره فجر از نگاه جناحی مورد حمله قرار گرفته‌اند.
عضو هیات ریسسه شورایعالی تهیه‌کنندگان درباره نمایش فیلم‌های جشنواره فجر در استان‌ها گفت: در صورتی که حقوق مادی تهیه‌کنندگان برای این نمایش‌ها تأمین شود و قرارداد آن _ همانند سالهای قبل_ منعقد شود، امسال هم نمایش فیلم‌های جشنواره را در استان‌ها خواهیم داشت.
موسوی اضافه کرد: فقط فیلم‌هایی در استان‌ها به نمایش گذاشته می‌شود که تهیه‌کنندگان آنها اجازه کتبی برای نمایش آن ارائه کنند و بحث اجبار در نمایش شهرستان‌ها، سالهاست که منتفی است.
