پایگاه خبری تئاتر: سیروس تسلیمی نویسنده، تهیه کننده و پخش‌کننده سینمایی درباره ارزیابی‌اش از شرایط اکران فیلم‌ها بیان کرد: در همه این سال‌ها اکران دوم فیلم‌ها بعد از عید نوروز هیچگاه خوب نمی‌فروخت، زیرا در ایام عید فیلمهای پرفروش اکران می‌شوند ولی در نوبت دوم همیشه گیشه ضعیف بوده، علاوه بر آن امسال ماه رمضان هم این شرایط را تشدید کرد. او ادامه داد: علت دوم نیز می‌تواند تأثیر شرایط اقتصادی و سیاسی حاکم بر جامعه باشد که چون ذهن مردم درگیر این موضوعات شده دیگر سینما رفتن برایشان دغدغه نیست. پخش کنندگان هم چون این موضوع را پیش بینی می‌کردند فیلمهای خوبی را در این ماه اکران نکردند. نکته دیگر این است که در سال‌های پیش برنامه‌های تلویزیونی برون‌مرزی و ماهواره آنچنان گسترش پیدا نکرده و پربیننده نبودند اما امروزه این گونه برنامه‌ها باعث شده است مردم کمتر ترجیح بدهند به سینما بروند مگر آنکه فیلمهای آنچنان قوی‌ای اکران شود که مردم بخواهند و ترغیب شوند حتماً آن را ببینند. این پخش کننده درباره تأثیر افزایش بهای بلیت نیز توضیح داد: افزایش بهای بلیت سینما هم در کم شدن استقبال مردم از سینما بی‌تاثیر نبوده زیرا مردم ایران عادت کرده‌اند کمترین میزان پول را برای سینما رفتن بپردازند و قیمت‌ها حتی با کشور پاکستان هم قابل مقایسه نیست. در حقیقت گران شدن بلیت برای مردم غیر عادی است اما نکته اینجاست که حتی برای همین طرح نیم‌بها شدن بلیت هم برنامه‌ریزی درستی صورت نگرفته است و اگر بعد از افطار این طرح اجرا می‌شد تأثیر بیشتری داشت. همه اینها علتی شد که فیلم‌هایی که اکنون روی پرده رفته‌اند نابود شوند. تهیه کننده فیلم «زندان زنان» با اشاره به علت دیگری که باعث شده فیلمهای روی پرده به نابودی کشیده شوند، گفت: یکی دیگر از اتفاقاتی که اکنون در حال وقوع است، تولید انبوهی از فیلم‌هایی است که بدون تبلیغات روی پرده می‌روند و اصطلاحاً می‌گویند که در سکوت خبری تولید شده‌اند. این در حالی است که در دیگر کشورها این‌طور نیست و از زمانی که فیلمی کلید می‌خورد تا زمانی که می‌خواهد روی پرده برود و حتی زمان اکرانش روی پرده دائماً نامشان در رسانه‌هاست. اما در ایران فیلم‌هایی روی پرده می‌روند که حتی اهالی سینما هم اسمشان را نشنیده‌اند. البته گران بودن هزینه تبلیغات هم در این اتفاق بی‌تاثیر نیست و هنوز کارگروهی در سینما ایجاد نشده که بتواند برای بهبود این شرایط برنامه‌ریزی درستی انجام دهد. تهیه کننده «پرنده کوچک خوشبختی» و «میکس» ادامه داد: باید جدولی داشته باشیم که اکران در طول سال در آن آورده شود. این اتفاق در اوایل انقلاب اتفاق می‌افتاد و پخش کننده می‌دانست که مثلاً شش ماه دیگر فیلمش قرار است روی پرده برود اما الان بسیاری از فیلم‌ها اکران می‌شوند که هنوز سردرشان آماده نشده است. این کار به نوعی هدر رفتن تمام سرمایه‌گذاری‌ها و هزینه‌ها است. متأسفانه طرح‌هایی هم که برای بهبود شرایط ارائه می‌شود با دوام نیستند و یا به درستی اجرا نمی‌شوند. تسلیمی در بخش پایانی صحبت‌های خود به بحث اجرایی شدن طرح درجه بندی سنی فیلم‌ها اشاره کرد و گفت: درجه بندی سنی فیلم‌ها کار بسیار حساسی است و باید مشخص شود معیار و میزان انجام آن بر چه اساسی است. برای هرچه بهتر اجرایی شدن این طرح باید از کسانی کمک گرفت که سرشناس، مورد قبول و مورد اعتماد مردم هستند و خانواده‌ها حرف آنها را می‌پذیرند. روانشناس، متخصص تعلیم و تربیت و یا حتی متخصصین سیاسی می‌توانند در این گروه قرار بگیرند و در این صورت مردم توصیه‌هایشان را قبول می‌کنند. روی دیگر سکه هم منافع مادی است به این معنا که اجرای این طرح برای سینمادار می‌تواند تأثیرات منفی داشته باشد و مخاطبش را از دست بدهد بنا بر این اگر انگیزه‌ای نداشته باشد طبیعتاً آن را به عنوان مجری اصلی این طرح جدی نمی‌گیرد و این برنامه هم شکست می‌خورد.
