قباد شیوا، گرافیست پیشکسوت و مدرس دانشگاه، زشت‌ترین پوسترها در ایران را پوسترهای سینمایی دانست و گفت: این یک معضل در سینمای ایران است که کارهای تبلیغاتی به دست افرادی بنجل افتاده است و اهالی سینما هم از آنها استقبال هم می‌کنند.

پایگاه خبری تئاتر: نشست «نقد و بررسى پوسترهاى سینماى ایران؛ با نگاهى به آثار على باقرى» با حضور قباد شیوا، محمدرضا اصلانی، مهرداد اسکویی و علی باقری عصر روز گذشته (پنج‌شنبه ۳۰ خرداد) در گالری پاییز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

شیوا، طراح گرافیک و مدرس دانشگاه در این نشست به بیان نظرات خود پرداخت و گفت: ما به یک سری پوسترهای سینمایی مزخرف عادت کرده‌ایم و آثار علی باقری فاصله زیادی با عادات مردم ما دارد. حضور طراحی در هر پوستر یک اصل مهم به حساب می‌آید و در این آثار حضور آن حتی بیش از میزان مورد نیاز است. سوژه‌ها، ایده‌ها و انرژی این آثار خیلی خوب است؛ پوسترهایی مخصوص سینما هستند که روح سینما و کاراکتر سینما را می‌توانید در آنها ببینید. چنین کاری از دست کسی ساخته است که قدرت طراحی داشته باشد. این آثار معرف نگاهی دیگر و به‌خصوص است که با عادت سینمای ایران تفاوت دارد؛ نگاهی اندیشمندانه و سرشار از قدرت طراحی که ما را وارد جهان سینما می‌کند.

وی ادامه داد: اما مخاطب تمام این آثار، جز یک اثر، خارج از کشور است و هیچ پوستری نمی‌بینم که در آن لغات فارسی وجود داشته باشد. هیچکدام از این پوسترها لغت فارسی ندارند. این یعنی مخاطب ایرانی را آدم حساب نمی‌کنیم، در حالی‌که فرهنگ ما چیز دیگری می‌گوید. چرا چنین پوسترهای زیبایی نباید در شهرهای خود ما حضور داشته باشند؟

این طراح سرشناس و باسابقه حوزه گرافیک اذعان کرد: دلم می‌سوزد که چرا این پوسترها به فارسی نیست و مخاطب آن خارج از کشور است و این یک ضایعه است. باید حروف فارسی وارد این پوسترها شود تا با دیدن آنها سلیقه زیباشناختی مردم ارتقا پیدا کند.

این مدرس دانشگاه اظهار داشت: این یک معضل در سینمای ایران است که کارهای تبلیغاتی به دست افرادی بنجل افتاده و اهالی سینما نیز نه تنها در برابر آنها نمی‌ایستند که از آنها استقبال هم می‌کنند. زشت‌ترین پوسترها در ایران، پوسترهای سینمایی است. چرا نباید چنین آثاری را در مملکت خودمان ببینیم؟ چون تهیه‌کننده تاجر است و سراغ فروش بیشتر هستند و بنابراین سراغ گرافیک بنجل می‌روند.

شیوا گفت: پوسترهای سینمای ایران فقط برای فروش بیشتر فیلم طراحی می‌شوند و هرچه تهیه‌کننده بخواهد همان تولید می‌شود و این موجب انحطاطی خاص در فرهنگ سینمای ایران شده است. باید جلوی این روند را گرفت و در عوض، آثاری مانند کارهای علی باقری را روی دیوارهای شهر ببینیم. مؤلف‌ها باید جلوی تهیه‌کننده‌ها و پخش‌کننده‌ها بایستند. متاسفانه هیچ نمونه فارسی خوبی نداریم چون تهیه‌کننده‌ها سلیقه انحطاطی برای مردم را بیشتر می‌پسندند. اهالی سینما و طراحان گرافیک باید در مقابل این وضعیت بایستند.

علی باقری هم در این نشست گفت: مجموعه این آثار بالغ بر هفتاد نسخه بود که قصد نمایش تمامی آنها را داشتیم، اما به‌دلیل محدودیت فضای گالری به همین تعداد اکتفا کردیم. تمامی این پوسترهای فیلم سفارش‌دهنده داشته است و هیچ اثری را به‌صورت خودجوش تولید نکرده‌ام. پوستر معرف فیلم‌های «شیار ۱۴۳»، «نفس» و «هندی و هرمز» همین پوسترهایی بود که در اینجا مشاهده می‌کنید که تعداد زیادی در مجموعه آثار به حساب نمی‌آید. چون تهیه‌کننده فکر می‌کنند همان پوسترهایی که دوستان درباره آنها صحبت کردند، موجب فروش بالاتر فیلم می‌شود. در کار کردن با کارگردان خیلی سریع به نتیجه می‌رسم، اما با تهیه‌کننده کار سخت می‌شود و در نهایت پخش‌کننده داخلی کار را خراب می‌کند و طرح خودش برای پوستر و بیلبورد را بکار می‌گیرد.

وی در پایان گفت: من با پوستر از کلوزآپ سوپراستارها مخالف نیستم؛ مشکل آنجاست که پوستر تمامی مدل‌های مختلف فیلم‌ها به یکدیگر شبیه است و تماشاگر متوجه نمی‌شود قرار است چه فیلمی ببیند. پس اگر از این چهره‌ها به جای خودش استفاده شود مشکل‌ساز نیست. اما در وضعیت فعلی از آنجایی که اولین برخورد مخاطب با فیلم از طریق پوستر اتفاق می‌افتد، خیلی اوقات به او آدرس اشتباه داده می‌شود؛ چون پخش‌کننده فکر می‌کند تمامی پوسترها باید از یک کانال مشخص عبور کند.