پایگاه خبری تئاتر: کارگاه آموزشی تخصصی "نابازیگری" با حضور پیام دهکردی، مدرس و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون روز شنبه ۱۸ آبان در سالن کوچک منطقه آزاد اروند برگزار شد.
دهکردی درباره آموزش بازیگری گفت: مبحث آموزش بازیگری بسیار تخصصی است و نیاز به آموزش در زمان مستمر و بیشتری دارد.
او ادامه داد: اما من تلاش می‌کنم تا در این کارگاه در شما ایجاد انگیزه کنم. بنابراین از شما می‌خواهم که مشارکت داشته باشید و هر سؤالی در زمینه بازیگری دارید، مطرح کنید.
دهکردی با تأکید بر اینکه نیاز امروز ما در بازیگری این است که جلوی بازیگری گرفته شود توضیح داد: ما نیاز داریم تا جلوی بازیگری از منظر نمایشگری را بگیریم.
این مدرس بازیگری درباره شیوه‌های مرسوم بازیگری در ایران گفت: شیوه اول بسیار مرسوم است و حتماً نمونه‌هایش را دیده‌اید. در این شیوه بازیگر هر کلمه را بازی می‌کند. شیوه دوم که جدیدتر است و به آن مینمالیستی و یا صورت سنگی می‌گویند، در تهران بسیار مرسوم شده است. در این شیوه بازیگر بدون داشتن میمیک دیالوگ‌هایش را بیان می‌کند. این شیوه هم نافذ و تأثیرگذار نیست.
دهکردی تأکید کرد: ما در بازیگری نیاز داریم به یک شخصیت یا تیپ جان‌بخشی کنیم. این جان‌بخشی باید باورپذیر باشد، اگر نباشد، تبدیل به شخصیت فضایی می‌شود. حتی اگر قرار باشد شما فراواقعیت‌ترین شخصیت‌ها را بازی کنید، با عنصر باور روبه‌رو هستید.
او ادامه داد: بهترین شیوه بازیگری، "نو بازیگری" است که اولین نیاز برای این شیوه بازیگری بازگشت به کودکی است. نه به این معنی که ادای بچه را دربیاوریم. به این معنی که ما با خصوصیات کودک سروکار داریم. کودکان در زمان حال زندگی می‌کنند و تخیلی قوی دارند.
مدیر کارگاه‌های بیست و دومین جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر درباره خصوصیت‌هایی که یک بازیگر خوب را می‌سازد توضیح داد: امروز می‌گویند بازیگری خوب است که لهجه نداشته باشد و صدایش رسا باشد. صدا بسیار مهم است. در مورد بدن اعتقاد من این است که بازیگر باید تناسب داشته باشد، ولی مهم‌تر از آن این است که بازیگر منعطف باشد.
او ادامه داد: بنابراین سه رأس مثلث بازیگری؛ صدا و گفتار (فن بیان)، بدن و عواطف یا تخیل است که تجمیع آن‌ها بازیگری را رقم می‌زند.
دهکردی با اشاره به اینکه بازیگری یعنی کنترل گفت: اولین اصل ما رفتن به سمت خودشناسی با حواس پنج‌گانه است. وقتی این حواس را شناختید، می‌توانید آن را تغییر دهید. من با حواس پنج‌گانه به تماشای خود می‌نشینم، اگر خودم را شناختم آن‌وقت می‌توانم به مرحله ثبت برسم. مرحله‌ای که در آن مشاهدات اهمیت بالایی دارد. بعد به بازآفرینی می‌رسیم. پس مشاهده، ثبت و بازآفرینی باید شیوه ثابت شما باشد.
او ادامه داد: بازیگر باید بتواند خودش را کنترل کند، لهجه‌اش را کنترل کند، باید بتواند احساساتش را کنترل کند. بازیگری علم است و نیاز به تمرین و تخصص بسیار دارد.
دهکردی درباره اهمیت دیالوگ در بازیگری بیان کرد: دیالوگ زباله است. آخرین مرحله‌ای که شما در بازیگری باید به سراغ آن بروید، دیالوگ است. دیالوگ بی‌اهمیت‌ترین بخش در بازیگری است. وقتی از یک بازیگر ضعیف دیالوگ را می‌گیرید، نمی‌تواند کاری انجام دهد.
بیست و دومین جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر در بخش‌های مسابقه نمایش‌های صحنه، مسابقه نمایش‌های کوتاه، مسابقه نمایشنامه‌نویسی، نمایش‌های محیطی و میدانی و کارگاه‌های آموزشی و جلسات نقد و بررسی از ۱۵ تا ۱۹ آبان‌ماه ۱۳۹۸ در منطقه آزاد اروند به دبیری حمیدرضا آذرنگ در حال برگزاری است.
