پایگاه خبری تئاتر: مصطفی کیایی با ساخت هفتمین فیلمش به نام مطرب که علاوه بر کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی فیلم را بر عهده داشته، اثری شلخته و یک فیلم فارسی تمام عیار را این روزها راهی بازار اکران کرده است.فیلمی که تکلیفش با خودش مشخص نیست نه میتوان در ژانر کمدی گنجاند و نه طنز اجتماعی شاید تنها به بتوان گفت یک فیلم فارسی تمام عیار سرشار از لودگی و شوخی های جنسی که بازیگرانش، بدترین بازی های خود را در این فیلم داشتند. مطرب فیلمی است که فرهنگ موسیقی ایران را به سخره گرفته و از آن بدتر به تبلیغ کشور ترکیه و شهر استانبول و زرق و برق هایش می پردازد که آمال مهاجرت طبقه ی متوسط کشورمان در این روزها شده است. فیلم روایت کننده داستان زندگی مردی به نام ابراهیم خوش سینه با بازی پرویز پرستویی یک خواننده کوچه بازاری است که در بحبوحه‌ی انقلاب شروع به کار می کند و با آغاز انقلاب فرصتی برای مطرح شدن پیدا نمی کند و راهی زندان می شود.پس از آزادی از زندان همواره در آرزوی خوانندگی می سوزد تا اینکه به همراه دخترش زیبا با بازی الناز شاکردوست به ونوازنده اش راهی استانبول می شود تا در آنجا کنسرت برگزار کند. کارگردان فیلم خوش ساخت خط ویژه، این بار با فیلم مطرب ترکیبی از داستان های بی چفت و بست و بی وصله را کنار هم چیده از جمله ازدواج و طلاق زیبا، مولودی خوانی زیبا، فرار فواد پسر مطرب به استانبول و پرستار فرزند یک خواننده ترک، پیشنهاد بی شرمانه تهیه کننده آلبوم به خواننده ترک، کیف قاپی صوری و…. محسن کیایی که به واسطه برادرش معروف شد همچنان در همان لول بازیگری خود باقی مانده و ارائه جدیدی از خود نمی دهد، الناز شاکردوست هم ما را یاد رسوایی و حرف زدن لاتی اش می اندازد، مهران احمدی فر هم نقشی خنثی دارد که بود و نبودش در فیلم فرقی نمی کند و اما پرویز پرستویی آژانس شیشه ایی گویا در سال های اخیر ترجیح داده که در فیلم های نازل کمدی بازی کند و به اعتبار خود خدشه وارد کند. اینکه گفته می شود در هالیوود هم رابرت دنیرو، آل پاچینو و… فیلم های کمدی بازی می کنند چرا به پرویز پرستویی انتقاد وارد می کنید قیاس مع الفارق است. کارگردان بارکد که به تدریج پله های ترقی در سال های اخیر پشت سر هم طی کرده بود با ساخت مطرب، ضعیف ترین و مبتذل ترین فیلم در کارنامه‌اش را به ثبت رساند . فیلنامه دم دستی و ضعیف کیایی باعث شد که یک چهارم انتهای فیلم حوصله مخاطب حتی مخاطب عام را سر ببرد.در نهایت باید گفت کیایی ،گیشه را فدای اعتبار و کیفیت آثارش کرد.
