پایگاه خبری تئاتر: روز گذشته عمارت روبرو میزبان رونمایی از چهار عنوان نمایشنامه تازه منتشر شده، تحت عنوان مجموعه «تئاتر آنسو» از نشر نیماژ بود. در این مراسم هر یک از مترجمان به مختصر درباره اثر ترجمه شده سخنرانی کردند.
علی شمس که علاوه بر ترجمه «انقلاب در آمریکای جنوبی» آگوستو بوال، دبیری بخش تئاتر نیماژ را برعهده دارد، گفت: تئاتر آنسو درباره آثاری است که در دنیا دیده شده، جایزه گرفته‌اند و مورد توجه مخاطب قرار کرفته‌اند.»
وی ابرای امیدواری کرد نشر نیماژ با همین فرمت به انتشار چنین آثاری ادامه دهد و گفت: «ما یک مجموعه از نمایشنامه داشتیم که فارسی‌زبانان با آنها آشنا نداشتند و اولویت بر آماده شدن آثار قرار دادیم. این چهار کار به شدت در جهان غرب صدا کرده‌اند و فروش خوبی داشته‌اند. معتقد بودیم باید این آثار منتشر شوند.»
شمس درباره اثر ترجمه شده خود گفت: «انقلاب در آمریکای جنوبی در 1960 توسط آگوستو بوال نوشته شده است و هیچ گاه از او متنی در ایران منتشر نشده است. کتاب را از ایتالیایی ترجمه کردم. کتاب را در یک کتابفروشی کتب قدیمی یافتم. بوال ذائقه فوتبالی برزیل را برمی‌گزیند و یک نمایش مستند در دو نیمه می‌نویسد. نمایش غرابتی با حال و هوای امروز ایران دارد. متن به کرات در آمریکای لاتین اجرا شده است.»
هدا عربشاهی مترجم نمایشنامه «بئاتریچه» نیز گفت:«در سال 83 رضا قیطریه استفانو بنی را با کتابی که وامدار کمدی الهی بود، به من معرفی کرد. آرزو داشتم کاری از بنی ترجمه کنم چرا که آثار کمی هم از او ترجمه شده است.»
وی تشریح کرد بئاتریچه یکی از شخصیت‌های کمدی الهی است که بنی در این کتاب او را دستمایه یک مونولوگ قرار داده است و تفسیری تازه از این شخصیت ارائه می‌دهد.
«تاوان زیستن» نوشته مارتینا مایوک، برنده جایزه پولیتزر 2018 توسط شبنم مونایی ترجمه شده است. این مترجم درباره این اثر گفت: «با متنی مواجه شدم که زبان ساده‌ای دارد ولی در خودش پیچیدگی دارد که محصول روایت نویسنده است. این نویسنده اصالت اوکراینی دارد که این مسأله به ما تصویری از شرایط اثر ر ا می‌دهد، چرا که نویسنده در سنین پایین با مادرش به آمریکا مهاجرت کرده و درگیر سختی‌ها بسیاری می‌شود که در نمایشنامه بازتاب می‌یابد.»
افسانه کمالی، مترجم نمایشنامه «خانه عروسک 2» نیز در سخنرانی خود گفت: ابتدا «از اسم نمایشنامه خنده‌ام گرفت که چقدر جسور است که می‌خواهد متن ایبسن را ادامه دهد. متن به شکل کارگاهی و با تمرین پدید می‌آید. از وی پرسیدم آیا می‌دانستی نمایشنامه کمدی است و گفت از ابتدا این را می‌دانستم. معتقد بود آثار ایبسن در زبان اصلی مخاطب را به خنده می انداخته و در ترجمه این وضعیت از میان رفته است.»
وی افزود: «در نوشتن چند فاکتور در نظر گرفته است از جمله ساده نویسی و دیگری عدم بلد بودن نورا و تورمند در حرف زدن که نتیجه آن بیان همه حرف‌هایی است که بایستی این دو می‌زدند.»
این آثار هم‌اکنون در کتابفروشی‌ها دردسترس علاقه‌مندان قرار دارد.
