رئیس کانون کارکنان فنی و هنری خانه تئاتر گفت: درصورتی‌که آهنگری، در کارگاه آهنگری خود مشغول فعالیت است زیرنظر صنف و اتحادیه آهنگران است اما آهنگر دکورساز تئاتر، در این دسته نمی‌گنجد.

پایگاه خبری تئاتر: حسین طاهربخش رئیس هیئت مدیره کانون کارکنان فنی و هنری خانه تئاتر درباره ضرورت ثبت و تعریف مشاعل هنری به عنوان شغل گفت: کانون کارکنان فنی و هنری خانه تئاتر در حال حاضر دارای 140 عضو و متشکل از انجمن‌های طراحان نور و نورپردازان، طراحان صدا و صدابرداران، عملیات صحنه، ماشینری صحنه، آکسسوار، نقاشان، دکورسازان، خیاطان و کلاه‌دوزان است و تعدادی از اعضاء این کانون نیز بازنشسته دولتی و بخش خصوصی هستند.

او در ادامه افزود: در مقام مقایسه میان کانون فنی و هنری و سایر انجمن‌ها و کانون‌های خانه تئاتر، با توجه به اینکه بعضی از اعضاء کارمند و حقوق‌بگیر دولت هستند، در وضعیت دیگری قرار دارند و در این بحث به اعضایی که در این بخش نیستند بیشتر می‌پردازیم. اعضایی مانند پرسنل فنی سالن‌های خصوصی، دکورسازان، خیاطان و بقیه که شامل شرایط کارمندی نمی‌شوند و غالباً به صورت پروژه‌ای با تئاتر همکاری دارند و با پایان هر پروژه تا شروع پروژه بعدی جزء نیروی بیکار جامعه محسوب می‌شوند. مثال این موضوع، شرایط حال‌حاضر کشور به دلیل تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی هنری در پی جلوگیری از شیوع ویروس کروناست که این وضعیت منجر به آن شده است این هنرمندان از کسب و کار و دستمزد محروم شوند.

مدیر فنی مجموعه تئاترشهر همچنین اضافه کرد: اگر به طبقه‌بندی مشاغل در وزارت کار نگاهی بیاندازیم، شاهد مشاغلی همچون صدابردار، نورپرداز، آهنگر، نقاش و خیاط هستیم اما نه بعنوان نیروی فنی تئاتر و این مهم نکته اصلی قانون اشتغال و تبعیض میان شغل‌های جامعه محسوب می‌شود. به عنوان مثال درصورتی‌که آهنگری، در کارگاه آهنگری خود مشغول فعالیت است زیرنظر صنف و اتحادیه آهنگران است اما آهنگر دکورساز تئاتر در این دسته نمی‌گنجد. حال آنکه بخشی از پرسنل فنی شاغل در سالن‌های خصوصی با حداقل حقوق مشغول به کار هستند و دستمزدشان با سایر نیروهای فنی شاغل در جامعه تفاوت بسیاری دارد و کارشان با توجه به شرایط سالن‌ها و کار در ارتفاع و محل‌های کم نور مثل اتاق‌های فرمان، زندگی در زیرزمین‌ها و پشت‌صحنه‌ها، دریافت دستمزدهای بالا را در ذهن تداعی می‌کند در صورتی‌که اینگونه نیست و آن‌ها طبق قانون کار شاغل محسوب نمی‌شوند.

طاهربخش درباره نبود تناسب میان رشد کمی نیروی انسانی و فضاهای فعالیت هنری عنوان کرد: کمبود نیروی فنی یکی از مباحثی است که طی چند سال گذشته از سوی اینجانب مطرح و مورد بحث قرار گرفته و طی گفت‌وگویی که با مدیر کل سابق اداره کل هنرهای نمایشی داشتم، هشدار داده‌ام که اگر دانشجو پس از گذشت چهارسال کارشناس تئاتر در هر رشته‌ای می‌شود چرا امکان تربیت نیروی فنی در دانشگاه را نداریم و در آینده‌ای نزدیک نیاز به نیروی فنی و عدم پاسخ درست به این نیاز باعث حرکت معکوس خواهد شد.

او در ادامه اضافه کرد: رشد و افزایش تعداد سالن‌های نمایشی و نیاز به نیروی فنی به عنوان ایجاد شغل می‌توانست یکی از موجبات کارآفرینی شود که محقق نشد و با توجه به کمبود نیروی فنی متخصص و باتجربه در بعضی از موارد شاهد بکارگیری افرادی در این زمینه بوده‌ایم که تجربه و توانایی فنی قابل دفاعی نداشتند و این مهم نیز باعث کاهش راندمان و خدمت مفید شده است و در نهایت کاهش میزان حقوق و در بعضی از موارد نارضایتی گروه‌های تئاتری به دلیل برآورده نشدن توقعات حرفه‌ای.


منبع: هنرآنلاین