پایگاه خبری تئاتر: این دو بازیگر در گفت‌وگویی از چگونگی پیوستن شان به این اثر نمایشی، تجربه حضور در یک تئاتر رئالیستی نزدیک به زندگی امروز والبته ضرورت و اهمیت اجرای چنین آثاری برای مخاطبان گفتند.
آزاده صمدی که در اپیزود اول «یک کلیک کوچولو» بازی می‌کند، در ابتدای سخنانش یادآور شد: ما این نمایش را برای جشنواره فجر سه سال پیش آماده کردیم اما در آن زمان کارمان به دلیل سیاست‌های دولت قبل یا هرچیز دیگری توقیف شد و بعد از آن هم اجازه اجرای عمومی پیدا نکردیم.
او درباره دلیل حضورش در این نمایش ادامه داد: از ابتدایی که متن را خواندم نقشی که قرار بود بازی کنم و موقعیت اپیزود اول را خیلی دوست داشتم. سرانجام بعد از مدتی با پیگیری‌هایی که گروه داشت، امکان اجرا برای نمایش فراهم شد و چون من قبلا با این گروه کار کرده بودم و خاطره خوبی از این همکاری داشتم، ترجیح دادم که دوباره با این گروه کار کنم، در واقع حضورم در نمایش بیشتر یک جور مساله اخلاقی بود.
«یک کلیک کوچولو» در سه اپیزود جداگانه و البته با زمینه و پی‌رنگی مشترک نگاهی انتقادی به بعضی معضلات اجتماعی از جمله موضوع خیانت، مهاجرت و مشکلات خانوادگی دارد، صمدی درباره پرداختن به چنین سوژه‌هایی در تئاتر و تفاوت آن با سینما و تلویزیون گفت: تئاتر هم به عنوان یک رسانه می‌تواند دغدغه‌های اجتماعی را مطرح کند و قصه‌های رئالیستی که از دل زندگی مردم آمده باشد می‌تواند برای مخاطب عام جذاب‌تر باشد، شاید مخاطب عام کارهای بکت یا نمایشنامه‌های مطرح دنیا را نخوانده باشد و نتواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند ولی شاید بتواند با این جنس نمایش‌ها ارتباط بیشتری برقرار کند.
یک کلیک کوچولو بُرشی از معضلات اجتماعی است
این بازیگر درباره کوتاه بودن هراپیزود و فرصت کمی که برای معرفی نقش‌اش داشته است، گفت: این نمایش خیلی مینیمال بود، چون چنین مشکلی هم حُسن و هم سختی‌های خودش را دارد، نویسنده این کار برشی از معضلات اجتماعی را نشان می‌دهد و اتفاقا این برشی بودند، برایم جذاب بود.
وی افزود: من به عنوان بازیگر، 20 دقیقه خودم را در اپیزود اول خیلی دوست دارم اما هرکدام از اپیزودها می‌توانست یک قصه مجزا و مستقل باشد، ادامه داشته باشد و هرکدام از فصل‌ها تبدیل به کل نمایش شود.
بازیگر نمایش «روایت ناتمام یک فصل معلق» تصریح کرد: در دنیایی که ما امروز زندگی می‌کنیم، کوتاه بودن ویژگی زمانه است، دیگر به مسائل خیلی مفصل پرداخته نمی‌شود، قصه‌ها به سمت کوتاه شدن رفته است و در این فرصت کم تنها می‌توان تلنگری به مخاطب زد.
حضور پررنگ تکنولوژی و تاکید بر مظاهر زندگی مدرن و تاثیر گذاری آن بر روابط آدم‌ها و خانواده‌ها از نکات قابل تامل در این نمایش است، صمدی در این باره معتقد است: تکنولوژی واقعا بر روابط آدم‌ها تاثیر گذار بوده است، همین الان اگر موبایل مان را نبینیم زندگی برایمان سخت می‌شود. در صورتی که 10 سال پیش اینگونه نبود. در جمع خانوادگی و مهمانی‌ها می‌بینی که همه با هم هستند ولی درواقع با هم نیستند همه حواسشان به موبایل یا فیسبوک شان است یعنی یک جور به این دنیای مجازی اعتیاد پیدا کرده‌ایم.
نمایش یک کلیک کوچولو
سام قریبیان که به عنوان آخرین بازیگر به این گروه نمایشی پیوسته است و در اپیزود سوم ایفای نقش می‌کند نیز به ایسنا گفت: واقعیت‌اش این است، در اجرای سه سال پیش که قرار بوده در جشنواره فجر باشد، بازیگر دیگری به نام آقای امیری حضور داشته‌اند.
وی افزود: به دلایل شخصی و کاری بازیگر قبلی مجبور می‌شود از کارکناره گیری کنند و در دقیقه 90 در فاصله پنج روز مانده به اجرا در حالی که بازیگران دیگر حدود هفت هفته تمرین داشتند، خانم صمدی با من تماس گرفت و گفت یک تئاتری می‌خواهیم اجرا کنیم، تو حاضری بیایی؟
بازیگر نمایش«بوی قهوه بلال و کباب» ادامه داد: من هم اصلا نمی‌دانستم قضیه چیست! چه نقشی قرار است بازی کنم کارگردان کیست و اساسا چه متنی قرار است اجرا شود! فقط درک کردم که موقعیت فوری است و کار یک دوست و همکار لنگ است و گفتم اگر کاری از دست من بر می‌آید، باید انجام دهم. واقعیت این است که معیارهایی که یک بازیگر بخواهد برای انتخاب یک نقش داشته باشد را در این کار نداشتم.
وی اضافه کرد: فقط از خانم صمدی پرسیدم که فکر می‌کنیم که من می‌توانم از پس کار بربیایم به شکلی که آبرویمان پیش تماشاگر نرود. خانم صمدی هم گفت که تو از عهده کار بر می‌آیی. بعد در فاصله چند روز مانده به اجرا با گروه ملاقات کردم، متن را خواندم و بعد دیدم که آدم خوش شانسی هستم چون هم نمایشنامه و هم نقشی که قرار بود بازی کنم را دوست داشتم و آقای سلیمانی به عنوان کارگردان و آقای کوهستانی به عنوان نویسنده خیلی به من قوت قلب دادند.
این بازیگر در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره نوع نگاه این اثر به معضلات اجتماعی و زندگی معاصر تصریح کرد: این کار خیلی فشرده و کوتاه مسائل را مطرح می‌کند و خیلی به عمق قضیه نمی‌پردازد. به هر حال تئاتر ما در این گونه نمایش در قدم‌های اول است و در ابتدا باید یک ذره قبح قضیه شکسته شود و عادت کنیم چنین موضوعاتی در تئاتر مطرح شود تا بعد از این در نوع پرداخت به موضوع پیشرفت داشته باشیم.
در تئاتر بهتر می‌توان به سوژه‌های اجتماعی روز پرداخت
قریبیان درباره تفاوت پرداختن به سوژه‌های اجتماعی روز در تئاتر با سینما و تلویزیون تصریح کرد: در تئاتر به دلیل نزدیک بودن تماشاگر با صحنه باور پذیری نقش و موقعیت بهتر اتفاق می‌افتد، به هر حال در فیلم در پس ذهنمان می‌دانیم که داریم یک فیلم می‌بینیم ولی در تئاتر اگر اجرا و متن خوب باشد، می‌توانیم احساس کنیم که جزئی از موقعیت هستیم.
این بازیگر افزود: مساله دیگر این است که متاسفانه در سینما و تلویزیون دوستانی که اجازه ساخت کارها را می‌دهند. خیلی دست نویسنده و سازندگان را بازنمی‌گذارند، برای همین خیلی کم چنین سوژه‌هایی را در سینما و تلویزیون می‌بینیم یا اگر هم وجود دارد خیلی سردستی به آن‌ها پرداخته می‌شود، این مسئله باعث شده است که یک موقعیت جذاب را تلف کنیم. البته گاهی اوقات خودسانسوری نویسنده باعث تلف شدن سوژه می‌شود، اما به هر حال در تئاتر فضا بازتر است و بیشتر می‌شود به موضوعات پرداخت.
قریبیان همچنین درباره اجرای قابل توجه نمایش‌های رئالیستی که نزدیک به زندگی واقعی است مطرح کرد: حضور کارهای رئالیستی در تئاتر مثبت است. اما ما مردمانی هستیم که همیشه به یک چیزی گیرمی‌دهیم، آنقدر آن را می‌دوشیم که دیگر چیزی باقی نمی‌ماند. در سینما هم اینگونه است یک دفعه فیلم جنگی، کمدی یا فیلم آپارتمانی مُد می‌شود.
وی اضافه کرد: در تئاتر هم این اتفاق وجود دارد، یک بار تئاتر «آوانگارد» مُد می‌شود، یک دفعه دیگر تئاتر «بی‌چیزی» مد می‌شود. در حالی که ما به همه این‌ها نیاز داریم، اگر هملت را در یک سالن اجرا می‌کنیم، در سالن دیگر «یک کلیک کوچولو» هم باید اجرا شود، از آقای استادمحمد هم باید کار اجرا شود، چون در این صورت است که تماشاگر حق انتخاب پیدا می‌کند.
نمایش «یک کلیک کوچولو» به کارگردانی احمد سلیمانی این روزها در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر ساعت 19:30 روی صحنه است.
