پایگاه خبری تئاتر: نسیم خادم عباس: "آقای اشمیت کیه!" روایتگر زندگی زوج "قوچی" است که به ناگاه و در موقعیتی عجیب، درست هنگامی که در کمال آرامش درحال شام خوردن هستند، متوجه میشوند که در خانه ای حضور دارند که بسیار با خانه خودشان تفاوت دارد؛ کتاب ها، لباس ها ، و عکس هایشان تغییر کرده، و حتی با آنکه پیش از آن از گوشی تلفن در منزلشان بی بهره بودند، صدای زنگ خوردن تلفن را می شنوند. در کنار سردرگمی این زوج، پای پلیس به ماجرا کشیده میشود و...
"آقای اشمیت کیه!" در عین کمدی بودن، و البته لحظات خنده داری که فراهم می کند – که می تواند آن را برای مخاطب عام و غیرتئاتری هم دلنشین تر کند – هویت انسانی را به چالش می کشد، و تماشاگر خود را با این سوال درگیر می کند "من که هستم" ، "دیگران مرا در چه قامتی می بینند؟"، "آیا من همانی هستم که باید؟" ... "بحران هویت" معضلی است که در نتیجه عدم خودباوری یا نادیده گرفتن ارزش ها به وجد می آید و می تواند از نارضایتی از وضعیت موجود، یا کمبود اعتماد به نفس ناشی شود.
و به یقین جوامعی که با تغییرات فرهنگی یا حضور ناگهانی و پررنگ مدرنیته روبرو هستند، به مراتب بیش از جوامع دیگر، گریبانگیر افراد آن میشوند. اما موقعیتی که "ژان کلود قوچی" گرفتار آن شده، بیش از یک بحران هویت است. بیننده نمایش تا پایان، همراه این کاراکتر، درگیر این مساله خواهد بود که آیا "من" واقعا هویت خود را گم کرده ام، یا اطرافیان، مرا درچنین موقعیتی قرار داده اند؛ قضیه ای که در فیلم "بازی" از دیوید فینچر، سوژه قرار گرفته بود و در تمام طول فیلم، نیکلاس (مایکل داگلاس) در دام بازی بزرگی افتاده بود که تمام لحظات زندگی اش را کنترل میکرد.
"ژان کلود" یا "هانگری" نمایش هم چنانچه در دیالوگ ها گفته میشود، در موقعیتی قرار گرفته که مجبور است مانند ماهی آزاد خود را به جریان آب بسپرد و اجازه دهد، هرکجا می خواهند، ببرندش! اسماعیل موحدی، کارگردان نمایش هم بر دوگانه بودن برداشت های ممکن از نمایش اصرار دارد و می خواهد تماشاگرِ نمایشش را تا حد ممکن، با سردرگمی کاراکتر محوری همراه کند. در راستای این هدف، دکور، صحنه و موسیقی هم به خدمت گرفته شده اند تا در نهایت، بیننده تئاتر "آقای اشمیت کیه!" با فکر به مساله هویت از سالن خارج شود.
بازی ها در این نمایش ، به حد کافی دلنشین هستند. اسماعیل موحدی ، شهاب غزالی و حامداحمدجو در درجه اول، و بهناز نادری و فریدالدین سلیمانی در درجات بعدی، مقبول ظاهر شده اند.
نکته جالب درباره نمایش "آقای اشمیت کیه! " شباهت پوستر آن به اثر پیشین گروه جلفا "آوازخوان طاس" است که می تواند این دو اثر را در راستای نگرشی انسان محور و فلسفی قرار دهد.
نویسنده: نسیم خادم عباس
