پایگاه خبری تئاتر: در پی درگذشت علی مراد خانی معاون سابق هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی، در دلنوشته ای این مدیر فرهنگی را پلی میان هنرمندان و مسئولان برای رفع دغدغه‌ها، برداشتن موانع و شناسایی و شکوفایی خلاقیت‌ها دانست.
در این متن که در صفحه مجازی رییس سازمان سینمایی منتشر شده است آمده است:
«در این سال‌ها سابقه آشنایی و همکاری با مدیران فرهنگی بسیاری داشته‌ام، اما به صراحت می‌گویم مدیرانی که از فهم فرهنگی بالا برخوردار بوده و در کنار مدیریت، زیست فرهنگی داشته‌اند، اندک شمارند و علی مرادخانی یکی از معدود مدیرانی بود که دستی در مسئولیت داشت و دست دیگرش در دستان گرم و پرمهر اهالی هنر بود.
مدیران، اصولاً و بویژه در عرصه فرهنگ، ۲ گونه‌اند. یا عبوس و با اتکا به ضوابط خشک و حتی در میلی افزون آفرین، به دنبال سخت‌تر کردن شرایط اند و یا با نگاهی مثبت و غیرمحصور در ذهنیات غالب و با رویکردی اقتضایی به دنبال روزنه آفرینی و حل مشکل صاحبان حرفه و خالقان و کار آفرینان‌اند. حتی اگر نتوانند راهی برای حل مشکل بیابند به عکس گروه اول، عقده ندارند و شادمان از سنگ‌اندازی نیستند بلکه با رویی گشاده تلاش می‌کنند لااقل مرهم باشند. مرادخانی عزیز، آشکارا از سنخ دوم بود.
حضور مستمر و مسئولانه‌اش در عرصه مدیریت فرهنگی و تجربه اندوزی در این مسیر، در کنار اخلاق نیکو و مبادی آداب و روابط انسانی کم‌نظیر و صمیمانه با فرهیختگان فرهنگ و ادب و هنر، از او انسانی شایسته و امین و مورد اعتماد هنرمندان ساخته بود.
او مانع فرهنگ و هنر نبود، بلکه پلی بود میان هنرمندان و مسئولان برای رفع دغدغه‌ها، برداشتن موانع و شناسایی و شکوفایی خلاقیت‌های هنری هنرجویان و هنرمندان این سرزمین.
رفتنش زود بود، خیلی زود و باور رفتنش به همان میزان دشوار است. گویی علی عزیز بیش از این نامرادی‌های چرخ کجمدار را تاب نیاورد.
او دلداده اهل بیت و عاشق سالار شهیدان بود و برای آرامش روح او و تسلای خاطر رنجور ما کدام کلام، آرامش‌بخش‌تر از سخنان امام حسین (ع) در روز عاشوراست:
الهی رضاً بقضائک و تسلیماً لامرک، لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین
این ضایعه جبران ناپذیر را به خانواده آن مرحوم و وابستگان، دوستان و دوستداران او، مدیران فرهنگی و همکارانش و اهالی فرهنگ و هنر تسلیت می‌گویم و از خدای رئوف، برای آن عزیز سفرکرده، رحمت و مغفرت و برای بازماندگان صبر و بردباری خواستارم.»
