فیلم سینمایی «عنکبوت مقدس» ساخته علی عباسی نخستین نمایش جهانی خود را در بخش مسابقه هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم کن تجربه کرد.

 پایگاه خبری تئاتر: علی عباسی کارگردانی ایرانی-دانمارکی که در سال ۲۰۱۸ با فیلم «مرز» جایزه نوعی نگاه کن را به خود اختصاص داد، امسال با فیلم فارسی‌زبان «عنکبوت مقدس» پا به جشنواره کن گذاشته و این فیلم سینمایی که محصول مشترک دانمارک، آلمان، سوئد و فرانسه است در نخستین نمایش خود در بخش مسابقه اصلی جشنواره در سالن گرند لومیر به روی پرده رفت و با واکنش مثبت منتقدان همراه شد.

این فیلم سینمایی از ۲۲ تا ۲۵ می (۱ تا ۴ خرداد) در پنج نوبت در جشنواره کن به نمایش گذاشته می‌شود.

«عنکبوت مقدس» که در کشور اردن فیلمبرداری شده با بازی مجموعه‌ای از بازیگران ایرانی از جمله زهرا امیر ابراهیمی همراه است و روایتگر داستان واقعی سعید حنایی یک قاتل زنجیره‌ای زنان در مشهد است که در سال‌های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ شمسی، ۱۶ زن را به قتل رساند و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۸۱ در مشهد اعدام شد.

«تیم رابی» و «رابرت کالین» منتقدان سینمایی نشریه تلگراف به همراه «آنتون دولین» از سایت خبری «مندوزا» روسیه، چهار ستاره کامل را به فیلم «عنکبوت مقدس» در جدول منتقدان اسکرین اختصاص دادند و «پیتر بردشاو» منتقد ارشد سینمایی گاردین هم دو ستاره به ساخته علی عباسی اختصاص داد.

منتقدان روزنامه لوموند و مجله تایم هر یک با دادن یک ستاره، کم‌ترین امتیاز را برای این فیلم جنایی درباره یک قاتل سریالی اختصاص داند و «میشل سیمن» از مجله سینمایی پوزتیف فرانسه هم نمره متوسط (دو ستاره) به این فیلم داد.

«عنکبوت مقدس» در مجموع نمره ۲.۲ (از ۴) را در جدول منتقدان اسکرین در جشنواره کن کسب کرده است

علی عباسی در گفتگو با ورایتی درباره فیلمش می‌گوید: ایده ساخت زمانی در ذهنم شکل گرفت که یک قاتل سریالی در مشهد دستگیر و دادگاهی شد اما ناگهان عده‌ای شروع به تشویق این مرد به عنوان قهرمان کردند. بخشی از رسانه‌های محافظه‌کار ایران نیز او را تشویق می‌کردند و این زمانی بود که برای من جالب شد که چرا کسی فکر می کند او یک قهرمان است؟»

اگرچه «عنکبوت مقدس» یک فیلم ایرانی است، اما در ایران فیلمبرداری نشد، زیرا اجازه فیلمبرداری آن در کشور داده نشده است و در نهایت فیلم در کشور اردن، مقابل دوربین رفته است.

عباسی «عنکبوت مقدس» مضمون فیلمش را «زن ستیزی» توصیف کرد و ابراز امیدواری کرد که این فیلم یکی از معدود فیلم‌های ایران باشد که نگاهی نسبتاً واقعی به جامعه دارد.