چارسو پرس: در این پیام آمده است: آدمی، این یگانه نگین درخشنده‌ی آفرینش بر قله‌های وجود، اگر خویش را و آفریدگار خویش را به خوبی بشناسد، به راستی که می‌توان اشرف مخلوقاتش خواند.
مخلوقی که گشودن راز بندگی را از آیین‌ها و مراسم آیینی آغاز کرد. نیایش‌های نمایش‌واره‌ای که ابزاری آگاهانه و عاشقانه بودند برای دست‌یابی به پیوندی هنرمندانه با معشوق ازلی. در وادی این آیین‌ها بود که گفتگو در نمایش شکل گرفت و بنیان هنری والا به نام تئاتر پایه‌ریزی شد.
تئاتری که در نگاهی کارشناسانه، زیر مجموعه‌ای از نمایش است که آیین‌ها و مناسک کارآمدترین ریشه‌های به سامان نشستن آن هستند. تئاتری که می‌تواند آگاهی بخش باشد و فرهنگ‌ساز. تئاتری که در مهیا کردن فضایی شایسته و با نشاط و پویا می‌تواند لذتی‌اندیشه محور برای مخاطب‌اش خلق کند.
اما تئاتر کودک و نوجوان که مخاطبانی ویژه و حساس دارد، ضرورت فهمی روان‌شناسانه و اخلاق محور را برای دست‌اندرکاران و تولیدکنندگانش می‌طلبد. چرا که دوران کودکی و نوجوانی، دورانی پر تلاطم و سیال است که با دنیایی از خیال پردازی‌ها و آرزوهای رنگارنگ درآمیخته است و این جای کار است که علیرغم باور جمعی، تولید تئاتر برای کودکان و نوجوان کاری بس دشوار می‌نماید.
هنرمند این گونه‌ی نمایشی می‌بایست که کودک را به لحاظ نیازها و دل مشغولی‌های همه جانبه بشناسد تا بتواند برای برقراری دیالوگ با مخاطبانش زبان کودکی و نوجوانی بگشاید؛ و این یعنی این که روان‌شناسی کودک و نوجوان بداند تا بتواند محصولی مناسب در صحنه یا خیابان برایشان عرضه کند.
و حال که پایتخت تاریخ و تمدن ایران اسلامی، همدان، پس از میزبانی به حق سال‌های متمادی در برگزاری باشکوه جشنواره، به بیست و هفتمین سال از انجام این رخداد بین‌المللی رسیده، امید می‌رود که با همت والای هنرمندان این رشته، حضوری متکی بر بلوغ هنری را در اجراها شاهد باشیم و در صحنه و خیابان با هنرنمایی هنرمندانی متعهد به تئاتر و کودک و نوجوان رو به رو گردیم و آثاری منسجم، خلاق، هنرمندانه، با کیفیتی بهره‌مند از عناصر زیبایی‌شناسانه را نظارگر باشیم، چرا که کودکان و نوجوانان این دیار دیرینه، شایسته‌ی بهترین‌ها هستند.
