پایگاه خبری تئاتر: علي‌اكبر عليزاد؛ مدرس و پژوهشگر تئاترکاربردی؛ با برشمردن آسیب‌های تئاتر کاربردی در صورت عدم داشتن دانش و تجربه‌ی لازم به خبرنگار صحنه گفت: تئاتر کاربردی نیز مانند دیگر شاخه‌های تئاتر نیاز به آموزش دارد و کسی با گذراندن دوره‌ی‌های کوتاه مدت آموزشی، در این حوزه متخصص نمی‌شود. اگر کسی بدون دانش لازم از تئاتر کاربردی استفاده کند ممکن است به مخاطبان خود آسیب‌های جدی بزند.
وی افزود: معتقدم کسی که تئاتر کاربردی کار می‌کند باید حتما دوره‌های آموزش بازیگری را نیز گذرانده باشد و نیز با مقوله‌های نویسندگی و کارگردانی نیز غریبه نباشد. چراکه یک هنرمند تئاتر کاربردی، لازم است در لحظه به عنوان یک کارگردان یا نویسنده عمل کند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: صرف داشتن تحصیلات تئاتر کلاسیک برای کار در تئاتر کاربردی نیز کافی نیست چرا که همه‌ی شاخه‌های تئاتر کاربردی در کنار خود، جنبه‌ی درمانی هم دارند و از این رو لازم است اطلاعاتی در مورد روانشناسی نیز داشته باشند.
وی پیرامون خطر استفاده از تئاتر برای درمانگری، بدون دانش و آگاهی لازم هشدار داد و اظهار داشت: اطلاع دارم که در دانشکده‌های روانشناسی از تئاتر برای درمانگری استفاده می‌شود. نتیجه اینکه تئاتر برای روانشناسان که تخصص لازم را دارند ابزاری می‌شود برای درمانگری؛ بنابراین نباید هر علاقه‌مندی بدون دانش و تخصص، وارد این حوزه شود.
عليزاد در مورد عملکرد دفتر تئاتر کاربردی حوزه هنری گفت: خیلی خوب است که حوزه هنری به عنوان متولی تئاتر کاربردی خود را معرفی کند و برای متقاضیان این رشته‌ی تئاتری، دوره‌های آموزشی بلند مدت و مستمر تشکیل دهد اما نباید در موضوعات این جریان، محدودیت ایجاد شود.
وی در پایان تاکید کرد: حتما مفید و لازم خواهد بود که نهادی به عنوان ناظر در این عرصه وجود داشته باشد اما محدود کردن موضوعات مورد کار در تئاتر کاربردی با خواسته‌های یک نهاد خاص، اصلا خوشایند نخواهد بود. تئاتر کاربردی ساخته شده تا آدم‌ها را از محدودیت‌ها آزاد کند و اگر محدودیتی در موضوعاتش به وجود آید، کارکرد و نقشش را از دست می‌دهد.
گفتنی است علی‌اکبر علیزاد از جمله مدرسینی بود که در اختتامیه‌ی نخستین همایش تئاتر کاربردی حوزه هنری مورد تقدیر قرار گرفت.
